หญิงสาวตะเกียกตะกายเข้าไปหาไออุ่น
ลอเรนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เธอร้อนผ่าวไปทั้งตัว สมองสั่งการให้ทำบางอย่าง เพียงแค่ออกห่างคนตรงหน้า เธอก็รู้สึกหนาวเหน็บยันไขกระดูก
“ปล่อยฉัน ออกไปให้พ้น!!”
ธารากำลังโมโห เขาผลักไสเด็กสาวแบบไม่ปรานี มือแข็งแรงดันศีรษะเล็กๆ พร้อมทั้งผลักจนลอเรนผงะหงายหลัง มือเรียวบางตวัดกำรอบข้อมือใหญ่เอาไว้คงเป็นเพราะธาราเองก็ทรงตัวไม่ดีนัก เขาถลาตามหญิงสาวไปติด ร่างสูงใหญ่ล้มทับร่างอ่อนบางที่เกือบเปลือยไว้ทั้งตัว
“ชะ ช่วยด้วย” หญิงสาวแอ่นตัว เบียดส่ายเสียดสี
มันเหมือนมีเข็มแหลมๆ ทิ่มแทงไปทั่วร่างกาย รูขุมขนผลักดันคราบเหงื่อไหลออกมาเหนอะหนะ กึ่งกลางร่างกายดูดตอดหนุบหนับ เธอกระหายบางอย่าง...บางอย่างที่ลอเรนเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไร
เธอรู้แค่ว่า หากคนตรงหน้าช่วยเธอ อาการบ้าๆ เหล่านี้ก็น่าจะหายไป
หญิงสาวไม่ได้กังวลสักนิด เธอไม่สนด้วยซ้ำว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น
สถ
