ว่าแล้วทำไมมันใหญ่ขึ้น ๆ

1166 Words
        อีกสามวันถัดมา วันนั้นตรงกับวันอาทิตย์ สิบเอ็ดโมงกว่าแต่เสือยังคงนอนอยู่บนเตียง เพราะเมื่อคืนจัดหนักกับพวกเพื่อน ๆ ทั้งเหล้าทั้งเบียร์ กว่าจะถึงคอนโดก็ปาไปเกือบตีสาม พลันเสียงโทรศัพท์มือถือก็แผดลั่นขึ้น เขาปรือตาก่อนเอื้อมมือ  ไปคว้ามาดูเบอร์ ไม่เห็นขึ้นชื่อ เป็นเบอร์แปลก         “ ใครวะ บังอาจโทรมากวนเวลาบรรทมของกูแต่เช้า เดี๋ยวถ้าโทรผิดนะมึง กูจะด่าให้ล้มละลายเลย ” บ่นก่อนจะกดรับ         “ สวัสดีค่ะพี่ชาย นี่มิกิเองนะคะ ” เสียงแปร่ง ๆ ของสำเนียงต่างชาติที่พูดไทยได้ดีพอสมควรตอบกลับมา เขาชะงัก ลืมไปเสียสนิทเลยว่าเด็กนั่นจะมาวันนี้ เขารวบรวมสติก่อนกระชากเสียงตอบกลับไป         “ เออ โทรมาทำห่าอะไรแต่เช้า คนจะหลับจะนอน ”          “ ขอโทษค่ะพี่ชาย พอดีเห็นว่านี่มันเกือบเที่ยงแล้วเลยไม่รู้ว่าพี่นอนอยู่ อีกอย่างหนึ่งมิกิก็นั่งรถตู้มาถึงที่ปลายทางแล้ว แต่ไม่รู้จะไปต่อยังไง เลยจะโทรมาถามพี่เสือว่าต้องนั่งรถอะไรต่อไปคะ ” เขาส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างหงุดหงิด         “ โง่ชิบ ถ้าไม่รู้ก็นั่งแท็กซี่มาสิ ”         “ มิกิกลัวว่าจะเปลืองเงินมากน่ะค่ะ แค่แม่ให้ค่าเรียนทำขนมก็มากแล้ว ขอโทษที่รบกวนพี่ชายนะคะ แค่บอกว่ามิกิจะต้องนั่งรถอะไรไปต่อแค่นั้นก็พอค่ะ แล้วมิกิจะไม่รบกวนอะไรอีก ” เสือบอกวิธีนั่งรถมายังคอนโดให้กับเธอแล้วกดวาง  ข่มตาว่าจะหลับต่อแต่ก็ไม่สามารถ หงุดหงิดชะมัด         เขาลุกขึ้นอาบน้ำอาบท่า นั่งดูทีวีด้วยใจว้าวุ่น         เธอกำลังมา..มิกิ         เธอคนที่ทำให้เขาเป็นบ้าเป็นหลังแทบคลั่ง ทั้งภาพในสมอง เสือกกลั่นกรองเป็นความฝัน ห้าปีผันผ่านดันยังจำแม่น         ห้าปี เขามีเซ็กส์กับผู้หญิงนับไม่ถ้วนในฐานะ friends with benefit , one night stand หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มีอะไรกันแบบไม่ผูกมัด ผู้หญิงสวยเซ็กซี่มากหน้าหลายตา เซ็กส์ร้อนแรงเร้าใจเพียงใด กลับไม่สามารถทำให้เขาลบเลือนเธอออกไปจากสมองได้         แต่เขาไม่มีวันที่จะเอาตัวลงไปเกลือกกลั้วกับเธอไม่มีทาง เพราะพ่อของเธอทำให้ครอบครัวของเขาแตกแยก พ่อของเธอเป็นสาเหตุให้พ่อเขาต้องตาย คิดได้ดังนั้นใจก็ชื้นมาเป็นกอง เขาเกลียดมัน เขาอดทนและควบคุมตัวเองได้อยู่แล้ว เขามั่นใจ         “ ผมรักพ่อครับ ” เอ่ยคำนี้ออกมาคนเดียวเหมือนเป็นการให้กำลังใจตัวเอง         เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกรอบ เป็นเบอร์เดิมของเมื่อเช้า เขากดรับ         “ ว่าไง ”         “ ดูเหมือนมิกิจะนั่งรถเลยมาป้ายหนึ่งค่ะพี่ชาย พอดีมองจุดสังเกตไม่ทัน เห็นอีกทีคือเลยมาแล้ว ” เสือถอนใจอย่างเบื่อหน่าย         “ โง่ชิบเป๋ง ”         “ มิกิขอโทษค่ะพี่ชาย ” เสียงปลายสายเอ่ยมาอ่อย ๆ เสียงสั่นเครืออย่างรู้สึกผิด         “ เออ ๆ นั่งอยู่นั่นแหละ ไหน บอกมาซิว่าอยู่ตรงไหนบอกบริเวณรอบ ๆ มา ” แล้วอีกราวสิบห้านาทีถัดมาบิ๊กไบ๊ค์คันใหญ่ก็ไปถึงจุดหมายปลายทางที่เธอบอก         หญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงยีนเสื้อยืดผ้ารัดรูปสีชมพูอ่อน แขนสั้นดูทะมัดทะแมง ด้านข้างมีกระเป๋าเดินทางใบเล็ก ๆ  หนึ่งใบ เป้สะพายหลังสีเดียวกับเสื้อ         ใบหน้าหวานใสรวบผมไว้หลวม ๆ ตากลมโตจ้องมาที่เขาเป๋ง เมื่อถอดหมวกกันน็อคแล้วเห็นว่าเป็นเขาก็ส่งยิ้มร่าเริงมาให้ก่อนยกมือไหว้เสียสวยจนคนไทยแท้ ๆ ต้องอาย         “ สวัสดีค่ะ พี่ชาย ”         “ อืม ” เขาพยักหน้ารับไปแกน ๆ         “ มารับมิกิใช่ไหมคะ ”         “ เอ้า ไม่รับเธอแล้วจะให้รับหมาที่ไหน ถามโง่ ๆ ขึ้นรถ ” ตอบกลับไปเสียงเข้ม เธอยกกระเป๋าไปวางไว้ข้างหน้าเขา เฉยเลย !         “ อ้าว แล้วมาวางอะไรตรง กระเป๋าอะ ทำให้ขับรถไม่ถนัด ” เธอไม่พูดไม่จา ขึ้นซ้อนท้ายแล้วเขยิบมาแนบชิดแผ่นหลังแกร่ง ก่อนจะกอดเขาแน่น         “ มิกิไม่เคยซ้อนมอเตอร์ไซค์ใหญ่แบบนี้มาก่อน มิกิกลัว ต้องกอดพี่ชายแน่น ๆ ”         นั่น โดนแล้วไง หนึ่งดอก         กลัวห่าอะไร จำเป็นไหมต้องกอดแน่นจนนมกับโหนกเบียดหลังกับสะโพกเขาขนาดนั้นวะ !         เสือกัดฟันกรอด หายใจเข้าออกลึก ๆ ก่อนออกรถไป ข่มใจหนัก อย่าคิดอะไร เฉยหนอ เฉยหนอ...         แล้วดันมีหมาวิ่งตัดหน้ารถ เขาเหยียบเบรกดังเอี้ยด !         อะไรที่มันแนบหลังเมื่อครู่ แรงเบรกทำให้เธอยิ่งไถลมาแนบชิด มือน้อยที่เกาะกอดบริเวณเอวคว้าไขว่เปะปะเพราะตกใจ เผลอไต่ลงไปโดนเป้าคนขับแล้วกุมไว้อยู่อย่างนั้น         เป้าที่มันเริ่มขยายใหญ่จนคับ กางเกงจะปริแตกอยู่แล้ว !         “ เขยิบไปหน่อยได้มั้ยวะ ” เสียงทุ้มเอ่ยเหี้ยม ๆ หญิงสาวไม่ได้ยินเลยชะโงกหน้ามาใกล้ลำคอและใบหู ก่อนเอ่ยถาม         “ ว่าไงนะคะพี่ชาย ” ลมร้อนกับริมฝีปากถากซอกคอเขาไปนิด ๆ แต่ไอ้ข้างล่างมันไม่นิดกับเขาด้วยแล้ว มันเหยียดออก ยาวออก ใหญ่ออก          เวรตะไลเอ๊ย !         “ บอกให้เขยิบออกไปหน่อย ขับรถไม่ถนัด ”         “ อ๋อ ค่ะ ” เธอบอกพลางถอยห่างไปนิด แต่มือยังคงกำความยิ่งใหญ่ไว้หลวม ๆ         “ เอามือออกด้วย ”         “ อะไรนะคะ ”         “ เอามือออก ! ”         “ ออกได้ไง เดี๋ยวมิกิตก ”         “ งั้นก็เอาไปจับที่อื่น ”         “ ทำไมคะ ” เธอถามเสียงใสก่อนชะโงกหน้ามามองสิ่งที่ตัวเองจับอยู่ แล้วพูดเบา ๆ เหมือนบ่นกับตัวเองแต่เขาได้ยินเต็มสองรูหู         “ เอ้า ก็นึกว่าจับเอวอยู่ ว่าแล้วทำไมมันใหญ่ขึ้น ๆ ”         เสือหน้าชา พูดอะไรไม่ออก รู้สึกแค่ว่าระยะทางป้ายรถเมล์เดียวทำไมมันยาวนานเหลือเกินวะ          และแล้วก็ถึงคอนโดเสียที เสือไม่ช่วยหญิงสาวถือของเดินดุ่ม ๆ ไปก่อน เธอก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา ทำเพียงถือกระเป๋า ฮัมเพลงในคอเบา ๆ เดินตามเขาต้อย ๆ ทั้งสองขึ้นลิฟท์ ไขประตูเข้าไปในห้อง เสือเอ่ยบอก         “ นั่น ห้องของเธออยู่ฝั่งนั้น ห้องน้ำอยู่ด้านนอก ” ส่วนห้องนอนของเสือนั้นมีห้องน้ำในตัว มิกิพยักหน้าหงึกหงัก         “ ขอบคุณพี่ชายมากนะคะ ” แล้วหอบกระเป๋าเข้าห้องไป เสือถอนใจเฮือกใหญ่         แค่เจอกันแว้บเดียวเธอทำเขาเสียวแทบบ้า มันใสที่ไหน ใครบอก ไสยศาสตร์น่ะสิ ! 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD