"หึหึ”
ผมแอบหัวเราะในลำคอให้กับความคิดของคนตรงหน้า คือหน้าตายัยนี่ก็ดูไม่เหมือนคนที่จะเชื่อเรื่องอะไรแบบนี้อะ มันดูย้อนแย้งกันจริงๆ อะ ผมนั่งกินเค้กโดยที่สายตาก็อยู่ที่ยัยปอมๆ ตัวแสบที่ตอนนี้เริ่มทำอาหาร หั่นนู่น ใส่นี่ จนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็เป็นตอนที่ร่างบางยกหม้อมาวางบนแผ่นรองความร้อนบนโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ แล้วยัยนี่ทำเป็นหม้อเลยอะ สงสัยยัยนี่คงทำเผื่อเพื่อนด้วยมั้ง
"แพ้อาหารทะเลอะไรไหมนายอะ"
"ไม่ ถามทำไม"
ฉันเริ่มตักข้าวโจ๊กใส่ถ้วยแล้วก็คีบกุ้ง ปลาหมึก ตับหมู แล้วก็ตักหมูสับโดยจัดเรียงให้ดูน่าทาน พอใส่เนื้อสัตว์เสร็จฉันก็โรยหอมผักชี ขิงซอย กระเทียมเจียวแบบสำเร็จ แล้วก็เงยหน้าพูดกับคนตัวสูงออกไป
"ก็ฉันทำรวมมิตรซึ่งมีกุ้งและปลาหมึกด้วย ถ้านายแพ้ได้เปลี่ยนแล้วทำให้ใหม่ไง ถามไม่คิด"
ผมมองร่างบางที่ปากก็บ่นโดยที่มือหยิบไข่ลวกแล้วก็มาตอกไข่ใส่ถ้วยก่อนจะยกมาวางให้ผมตรง
