ฉันมองคนตัวสูงที่ปิดประตูรถฝั่งที่ฉันนั่งก่อนจะรีบเดินมาเปิดฝั่งคนขับพร้อมขึ้นมานั่งบนรถ จากนั้นเขาก็ปิดประตูรถ สตาร์ทรถ และขับออกมาจากผับ ซึ่งความเร็วที่ไอ้นี่ขับก็เชื่อละว่านายนี่เป็นนักแข่งรถจริงๆ ฉันเลยรีบถามเขาออกไป
"นี่ นายจะพาไปไหน"
"ไปบ้านเธอไง ความจำเธอสั้นเหรอวะ”
"ฉันไม่ไปบ้านนะ ฉันจะไปคอนโด! นายไปส่งฉันที่คอนโดเดี๋ยวนี้เลยนะ”
ผมถอนหายใจออกมาก่อนจะตอบยัยนี่ด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความรำคาญเล็กน้อย เพราะปากเล็กๆ ของนัยนี่แม่งพูดโคตรจะเก่ง
"เงียบสักทีโว้ย! เธอแม่งน่ารำคาญจังวะ! ฉันบอกว่าจะไปส่งที่บ้านก็คือไปส่งที่บ้าน เข้าใจปะวะ!”
"ฉันน่ารำคาญแล้วนายจะมายุ่งกับฉันเพื่อ"
"ใครเขาจะอยากยุ่งกับเธอ"
เดี๋ยวนะ แล้วที่ไอ้บ้านี่เขาทำอยู่มันไม่ได้ยุ่งกับฉันตรงไหนวะ ลองเอาเมจิหัวใหญ่ๆ ขึ้นมาวงดิ ตรงไหนมันก็ใช่นะ หรือจะว่าฉันรู้สึกไปคนเดียว เหรอวะ เออ ตอนนี้ฉันกำลังงงแบบจริงจัง หลังจากน
