บทที่14.ไปตลาดกันดีกว่า..

1591 Words

สวนมาโคใช้วิธีธรรมชาติในการกำจัดศัตรูพืช เขามีหลายวิธีเพื่อควบคุมแมลงและวัชพืชที่เข้ามาบ่อนทำลายต้นเชอรี่ และไม่ใช้สารเคมี ยาคอบรับแก้วเบียร์มาจากหลุยส์เขายกขึ้นดื่มดับกระหายทันที มุมปากยาคอบมีฟองล้นทะลักมา เขาถึงกับเลอออกมาดังๆ หลังซัดเบียร์เหยือกใหญ่หมดในคราวเดียว “เบาๆ ลุงเดี๋ยวก็เมาหัวทิ่ม” ยังไม่มีอาหารลองท้อง ยาคอบซัดเบียร์เข้าไปแล้ว มันจะทำให้เขาเมาไวกว่าคนที่ทานอะไรไปบ้าง “มึงเห็นกูคออ่อนขนาดนั้นเลยเหรอหลุยส์?” หัวหน้าคนงานถามกลับเสียงแข็ง เบียร์มีแอลกอลฮอล์แค่นี้ไม่ทำให้เขาล้มง่ายๆ “ไม่ได้ว่าลุงคออ่อน แต่กลัวลุงเมาก่อน” หลุยส์ตอบพร้อมกับยิ้มประจบ “ไม่เห็นมีสาวเสิร์ฟ!!” มาโคบ่นลอยๆ “มีทิปไหมครับ ถ้ามีเดี๋ยวผมเสิร์ฟเอง” โทมัสกระเซ้า เขาวางจานหอยแมลงภูอบกับไส้กรอกนานาชนิดลงกลางกลุ่ม “ขนหน้าแข็งมึงจะได้ทิ่มหน้ากูสิวะ!! แม่ม ขนดกกว่าลิงเสียอีก” มาโคบ่น โทมัสเป็นชายร่างใหญ่ที่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD