“ฉันไม่ให้เธอยืมฟรีๆ หรอก มันต้องมีสัญญา” นั่นไง เธอคิดไว้ไม่มีผิด คนอย่างเขาหรือจะมาหวังดีกับเธอ
“ว่ามาสิคะ เผื่อนิดาจะสนใจ” สนใจ นิรดาสนใจมากด้วย เงินก้อนนั้นที่ส่งให้เพชรชมพูมันไม่มีทางพอ เมื่อค่าผ่าตัดต้องสูงเป็นเรือนแสนแน่ กับอาการป่วยของยายสร้อย ดังนั้นหากมีใครยื่นข้อเสนอน่าสนใจให้เธอเวลานี้ นิรดาก็ยอมตกลงด้วยแน่ๆ เมื่อเธอกำลังจนทาง เพราะไม่มีใครให้เธอพึ่งพาได้เลยในช่วงเวลาเช่นนี้
“ฉันเป็นนักธุรกิจ เงินของฉันต้องงอกเงยสิ หากนำออก”
หญิงสาวแอบเบ้ปาก เขาดีดลูกคิดรางแก้วในหัวแล้วสินะ ถึงได้มายื่นข้อเสนอให้เธอได้
“สำหรับเธอ ฉันคิดไม่แพง” มาโคยิ้มมุมปาก หนทางสวยๆ ที่จะจับนิรดาโยนขึ้นไปบนเตียงเปิดทางขึ้นแล้ว
“ค่ะ” เงินในบัญชีของเขาคงไม่ยุบยอบ หากจะให้เธอยืม เมื่อรายได้ของมาโคเท่าที่เธอรู้ ต่อเดือนมีเงินเข้าบัญชีของเขาเป็นหลักล้าน...และอาจจะถึงหลายๆ สิบล้าน แต่ที่นิรดารู้คือข้อมูลส่วนน้
