05

1439 Words

“ไปขึ้นคลาสเรียนกัน”เมษาพูดแล้วลุกขึ้น ฉันลุกขึ้นยืนแต่เดี๋ยวนะ ทำไมกระเป๋ามันเบาๆอย่าบอกนะฉันลืมไอแพดไว้ที่เบาะรถในนั้นมีงานด้วยสิ “พวกแกขึ้นไปก่อนเลยนะ ฉันลืมไอแพดอยู่ที่รถอ่ะ”ฉันบอกเวนดี้กับเมษา งานที่จะส่งอาจารย์มันอยู่ในนั้นไงต้องเดินไปเอา “อ้าวหรอ เดินไปเป็นเพื่อนก็ได้”เวนดี้พูด “ไม่เป็นไร เดี๋ยวมาขึ้นไปก่อนเลย”ฉันบอกพวกมันสองคนแล้วเดินย้อนกลับไปโรงจอดรถ แล้วฉันจอดไกลด้วยนะ “กุญแจรถอยู่ไหนเนี่ย”ฉันมาถึงโรงจอดรถแต่หากุญแจในกระเป๋าไม่เจอ วันนี้คงจะไม่ใช่วันของฉันมั้ง ปึก!! “โอ๊ย! ดั้งฉัน”ฉันหากุญแจเจอแล้วกำลังเงยหน้าแต่ชนกับหลังของใครก็ไม่รู้ ชมเต็มๆแรงหน้าฉันเลย “เดินไงของเธอว่ะ”ผมหันมอง ก็นึกว่าใครไอรีนเด็กปากดีกล้าท้าทายผม เดินมามองทางบ้างป่าวผมยืนอยู่ดีๆ “อ้าว...หวัดดีค่ะพี่เกย์โหด”ฉันทักทายเตนล์ เอาจริงๆกวนประสาทนายนี่ก็ตลกดีนะแต่แอบกลัวอยู่ “หุบปากเธอไปเหอะ!”ผมหมดความอดทนกับไอรีนขึ้นมาอย่าหาว่าผมใจร้ายกับเด็กแล้วกัน ปากดีไม่เลิกแม่งน่าโดนว่ะ “นี่ไม่เห็นต้องปิดเลย นายก็แค่ยอมรับมาสิ”ฉันมองหน้าเตนล์หน้านิ่งแต่แววตาดุน่ากลัว ฉันพูดจี้จุดล่ะสิ “ปัญญาอ่อนฉันไม่ได้เป็นเว้ย!”ผมต้องพูดยังไงวะยัยนี่ถึงจะเข้าใจเลิกโง่เข้าใจผิดผม รู้จักดีแล้วหรอครับถึงพูดออกมา “ถ้ายังไม่เลิกวุ่นวายกับฉัน! เธอเจอแบบเมื่อคืนแน่!”ผมเตือนไอรีนครั้งที่สอง มีครั้งที่สามเมื่อไรวันนั้นก็เตรียมตัวรับมือกับความปากดีของตัวเองไว้เลย “ทำไมต้องขู่ด้วยล่ะถ้าไม่ได้เป็น”ฉันเถียงสู้กลับ แค่จูบฉันไม่ถือหรอกนะเกย์ก็ทำได้แค่นี้แหละ พรึ่บ! “เก็บปากไปกินข้าวเถอะครับ!หรือจะเก็บไว้ครางกับกูดีล่ะ!”ผมคว้าขอไอรีนเข้ามาเขยิบหน้าเข้าใกล้ เมื่อคืนที่จูบแลกลิ้นก็ใช้ได้เลยถ้าไม่ปากดีหาเรื่องใส่ตัว “...............”ฉันเขยิบหน้าหนีเตนล์ หน้าใกล้กันจนปากจะชนกันอยู่แล้ว “อย่าหาว่าฉันไม่เตือนเธอ!”ผมพูดเสียงกดต่ำขู่ไอรีน ผมไม่เคยขู่ใครแล้วไม่ทำจริงอยากลองดีท้าทายผมก็ลองดูได้ครับ หึ! “เกย์อะไรโหดขนาดนี้เนี่ย! จิ๊!”ฉันยกมือจะทุบไล่หลังเตนล์ เมื่อกี้ใจหล่นอยู่ตาตุ่มเลยน้ำเสียงน่ากลัวของเตนล์ ปัง! “ไอ้สัสประตูพังแล้วมั้ง”เจเดนมองเตนล์ปิดประตูเสียงดังเดินไปนั่งหลังห้องที่สูบบุหรี่ “ใครไปทำมันโมโหแต่เช้าวะเนี่ย”เวลดูจากสีหน้าเตนล์ดูอารมณ์เสียหงุดหงิดถึงได้ไปสูบบุหรี่ระบายอารมณ์ “คนคนนั้นต้องซวยจัดเลยว่ะ ไอ้เตนล์กัดไม่ปล่อย”เจเดนหยักหน้ารู้กันกับเวล ใครทำเตนล์โมโหเดือดคนนั้นไม่เคยรอด ไม่เจ็บตัวก็......มีแค่ความเจ็บตัว 12.30 PM. “วันนี้มีเลือกชมรมตอนบ่ายนะจะอยู่ชมรมไหนกัน”เมษาพูดระหว่างกินข้าว “อันนี้มันรวมทุกคณะใช่ป่ะ จิตอาสามั้ยฉันว่าไม่น่ามีอะไร”ฉันแนะนำพวกมัน จิตอาสามันก็สนุกไปอีกแบบนะไปเที่ยวบวกกับช่วยเหลือด้วย “ขึ้นชื่อว่าจิตอาสาเลยนะ”เวนดี้ทวนให้ไอรีนฟังอีกรอบ “แต่มันก็ดีนะ เราอาจจะไปช่วยเด็กบนดอยไรพวกนี้ด้วยไง”เมษาแอบเห็นด้วยกับไอรีน ชมรมนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่มากเท่าไรนัก “จริงๆ ไปอยู่กันมั้ย”เห็นมั้ยเมษามันยังเห็นด้วยเลย ฉันน่ะอยากจะลองทำดูบ้าง “โอเคตกลงชมรมนี้แหละ”เวนดี้ไม่เลือกมากเพื่อนไปไหนเธอไปด้วยสบายอยู่แล้ว “กินข้าวเสร็จค่อยไป แต่ชมรมนี้เป็นชมรมหลักของวิศวะนะ”เมษาพูด เธอพอรู้มาบ้างว่าหลักๆคณะวิศวะรับผิดชอบชมรมนี้ “ดีสิ งานดีทั้งนั้น”ฉันพูดทันทีขำๆน่ะ ที่จะไปเพราะอยากไปช่วยเหลือเด็กบนดอยมากกว่า ฉันมีจิตดีนะถึงจะทำตัวแบบนี้ก็เถอะ “แล้วทางไหนรับสมัครล่ะ”ตอนนี้พวกฉันมาถึงคณะวิศวะกันแล้วแต่ยังยืนงงอยู่ เพราะมันใหญ่มากคณะนี้ไม่รู้ไปทางไหน “เอ่อ....พี่คะที่สมัครชมรมจิตอาสาไปทางไหนคะ”เมษาเห็นกลุ่มผู้ชายรุ่นพี่เดินมาพอดีเลยถาม “เดินตรงเลี้ยวขวาเลยครับน้อง” “ขอบคุณค่ะ”พวกฉันพูดพร้อมกันแล้วเดินไปตามทางที่พี่เค้าบอกมา คณะวิศวะเป็นตึกที่ใหญ่และหรูที่สุดแล้ว “อันนี้แหละ”เวนดี้ห้องเพราะมีป้ายติดไว้ว่ารับสมัคร กึก “พี่คะพวกเรามาสมัครเข้าชมรมค่ะ”ฉันเปิดประตูคนแรกแล้วพูด ก็พวกมันดันฉันเข้ามาคนแรกเลยไง “น้องสามคนเป็นผู้หญิงกลุ่มแรกเลยนะเนี่ย”ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่พี่ผู้ชายพูดนิดหน่อย คือมันไม่มีคนสมัครหรอ? “จริงหรอคะ ทำไมคะพี่” “ผู้หญิงส่วนมากไม่ค่อยเข้ามาอยู่หรอก มีแต่ผู้หญิงคณะพวกพี่แหละ”ฉันร้องอ่อพยักหน้าเข้าใจ ผู้หญิงลุยๆแหละมั้งถึงอยู่ “น้องอยู่แน่นะ” “แน่สิพี่ พวกเราไม่อยากเดินหาชมรมอื่นแล้ว”ฉันบอกยิ้มๆ เดินมาถึงคณะนี้แล้วก็ต้องอยู่แล้วสิถ้าเปลี่ยนก็ต้องเดินหาใหม่ “โอเคครับ ตามนั้น” พวกฉันพยักหน้าเข้าใจแล้วลงชื่อจริง ช่องทางติดต่อให้พวกพี่เค้า ชมรมนี้หวังว่ามันคงจะไม่โหดไปหรอกนะ “ว่าแต่อยู่ปีไหน ชื่อไรกัน” “ปี1 ชื่อไอรีนค่ะ” “เมษค่ะ / เวนดี้ค่ะ” “โอเคครับ เอาจริงๆพวกพี่น่าจะมีกิจกรรมไปนะแต่เดี๋ยวแจ้งอีกที น้องปี1อาจจะยังไม่ได้ไป” “ไม่เป็นไรค่ะ พี่ค่อยแจ้งพวกเราก็ได้”เมษาพูด “โอเคครับ พี่ชื่อทอย ไอ้นี่พีทาย” “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”คุยกันตั้งนานลืมถามชื่อจนพวกพี่เค้าแนะนำตัว ก็ดีเผื่อพวกฉันกับพวกพี่เค้าจะได้ร่วมงานกัน “พวกเราไปก่อนนะคะ”พวกฉันบอกพี่ทอยกับพี่พีทายแล้วเดินออกจากห้อง นึกว่าคณะนี้จะมีแต่คนนิสัยโหดๆซะอีก “พี่เวลหวัดดีค่ะ หวัดดีค่ะพี่ๆ”ฉันหันมองเวนดี้มันพูดทัก เผอิญเจออีกแล้วหรอเนี่ยคำขู่ของเตนล์พูดเมื่อเช้าลอยเข้ามาในหัวเลยแฮะ “หวัดดีครับ มาทำไรกันคณะพี่”เวลถาม “มาสมัครชมรมจิตอาสากัน พวกพี่ได้อยู่มั้ย”ฉันพูดแล้วถามพี่เวลกลับ สายตาฉันแอบมองเตนล์อยู่นะบอกเลย “อยู่ดิ พวกพี่เป็นรองประธาน”เจเดนตอบ พวกเค้าเป็นรองประธานคอยจัดการทุกอย่างเอง “จริงหรอคะ นึกว่าจะไม่อยู่”เวนดี้พูด ตอนแรกพวกเธอไม่คิดว่ากลุ่มเวลจะอยู่ด้วย “อยู่ชมรมพวกพี่สนุกลุยๆนะ ไม่น่าเบื่อหรอก” “แมน!กันจังเลยนะคะ”ฉันเน้นคำว่าแมนพร้อมกับมองเตนล์ ใครว่าฉันจะกลัวไม่มีหรอกนะ “แน่นอนดิ งั้นพวกพี่ไปละไว้เจอกัน”เวลพูดแล้วเดินแยกกับกลุ่มไอรีน พวกเค้ามีเรียนตอนบ่ายต่อ “ไอ้เตนล์มึงมองไอรีนหรอวะ”เจเดนหันเห็นก่อนจะเดินแยกเตนล์มองหน้าไอรีน “ทำไม”เออผมมองจริง ไอรีนปากดีปากเก่งท้าทายผมไม่เลิกก็ไม่มีอะไรที่ผมต้องเตือนแล้ว “เห็นน้องเค้ามองมึง”เจเดนเห็นว่าไอรีนแอบมองเตนล์ตั้งแต่ที่ผับแล้ว “หึ! อยากลองดีกับกูมั้ง”ผมแสยะยิ้มให้มัน ก็ไม่แน่หรอกครับท้าทายลองดีกับผมมากอาจจะเจอดีเข้าให้สักวันหรืออาจจะมาอยู่ใต้ร่างผม หึ!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more