AKASYA
“Ben de ayakkabı tasarlıyorum. Uzun süre kendi mesleğimi yapmadığım bir dönem olmuştu. Çizmek insana gerçekten terapi gibi geliyor.”
Burçak abla, Yeliz’i sohbete dahil etmeye çalışıyordu. Henüz geleli on dakika falan olmuştu ama şaşılacak bir şekilde henüz Toprak ile uğraşmamıştı. Toprak’ın gergin omuzlarının rahatladığının farkındaydım. Burçak’ın onu bu derece huzursuz etmeyi başarması oldukça komikti.
“Ben de çizim yapana kadar böyle olduğunu fark etmemiştim. Başına geçip kafanda tasarlamaya başlayınca kendini kağıda veriyorsun ve başka bir şey düşünemez oluyorsun.”
Yeliz’in açıklamasını başını sallayarak onayladı Burçak. Köye geldiği zamanda böyleydi. Kiminle nasıl sohbet edeceğini bilir, insanlara kendini dinlettirmesini iyi becerirdi.
Bir süre daha ikisinin sohbetini dinl
