YAĞIZ
Asuman’ı zor bela evine kadar çıkarmıştık. Ardından Firuze üstünü değiştirmiş ve yatağına yatırmıştı. Genelde sarhoş gezen erkekler olurdu ama bu kızı ne zaman görsem sarhoştu. Ayık haline henüz denk gelmemiştim. Sağlam bir içiciydi anlaşılan.
Tekrar yola döndüğümüzde istikamet Firuze’nin eviydi. Bir yanım kaçır kızı dese de içimdeki şeytana uymayacaktım. Her şeyin bir zamanı vardı.
“Abin beni hiç sevmedi bence. Çok öfkeli bakıyordu.” Sonunda benimle konuşmaya karar vermiş olmasına sevindim. Asuman sarhoş da olsa onun yanında konuşmak istememişti belki de.
“Bir şey olmaz. Zorla ağızlarına sokmadın ya şişeyi. İçmeyi versinlermiş.”
“Sen Yeliz’i öyle gördüğün için kızmadın mı? Abim beni sarhoş görürse çok öfkeleniyor.”
Daha önce Yeliz’le birlikte bir iki kez beraber içmiştik. O z
