TOPRAK
Gözlerimi Akasya’nın üstünden çekemiyordum. Babamın beni değil de Akasya’yı desteklemesi can sıkıcıydı. Bir baba olarak beni tutması gerekmez miydi?
Akasya sanki bu üstünlüğü bekliyormuş gibi tadını çıkarıyordu. Cevap vermiyor, sessizce bizleri süzüyordu. Yan yana geldiğimizden beri en suskun anı tam olarak bu andı.
“Eee,” diye sordum daha fazla sessizliğe dayanamayarak. “Ortadan ikiye çatlamamızı mı bekliyorsun? Da haydi da!”
“Sıkıştırma kızı Toprak!”
Babam her zamanki gibi araya girmişti. Bir çocuk gibi suratımı sallandırmak istedim.
“Toprak ile öyle anlaştuk baba. Bir de öyle deneyelim bakalum ne olacu? Hem Harun bir yandan, millet bir yandan. Şimdi Toprak tek giderse bu insanlar daha çok konuşur. Bir gidelum bakalum. Rabbim neyler neylerse güzel eyler demişler.”
Sanki üst
