The Billionaire's Little Bride

Chapter 2- Say Goodbye

ALEX

Nakita niyang nagri-ring ang cellphone at medyo sumama ang mood niya ng makita ang naka register name. '

Yong babaeng makulit na naman na naka one night stand niya at 'di nga niya alam kong paano nito nakuha ang number niya. Naiinis man pero sinagot niya rin ang tawag nito. Well as usual maharot ang boses ng kausap at gusto na naman nito na magkita sila. Naging fubu (f*ck buddy) niya tuloy ang babae at nag presenta pa talaga 'to well sa galing naman nya kasi magpaligaya ng babae, talagang nahumaling at hinahanap hanap na nito ang romansa nya..

Napapa buntung hininga na lamang siya sa kulit ng babae, kaya wala siyang choice kundi mag off ng cellphone muna, para 'di na rin sya magambala nito.

Napatingin siya sa karagatan sa lawak ng pagmamay-ari niya, kahit siguro mag anak siya ng sampo maayos na ang future nila. "Hoy baliw sampong anak eh wala ka nga ni isang asawa." saway niya sakaniyang sarili. Bago pa siya mabaliw ng tuluyan kakausap ng kaniyang sarili naglakad na siya patungo dito.

Saturday now at wala siyang masyadong gagawin kundi mag surfing, suot niya lang naman ang kaniyang surfer suit at kitang kita ang kakisigan niya. As usual tilian na naman ang mga babaeng nakakita saka'niya at nagkakandarapang lumapit pa.

"Hi, Alex pwede mo ba akong turuan." pakindat kindat na sabi nito at biglang umabrisete na lang sa braso niya. Feeling close tuloy ang tingin nya dito ngunit isinantabi nya na lang ang pagkayamot dito.

Naaasiwa man sa lantarang pang haharot nito, pero wala siyang magagawa kasi isa ito sa mga guest. Nagpatianod na lang siya sa kabaliwan ng babae. In fairness maganda at sexy ito pwede na 'to, bulong niya sa sarili.

Hinatak na siya ng babae papuntang dagat at nag simula na itong dumapa sa surf board kitang kita ni Alex ang cleavage nito. Napadako na lang ang tingin niya sa dagat. Mukha naman magaling na ito at hindi na kailangan ng tulong niya. Nang matapos silang mag surf niyaya siya ng babae sa unit nito. Tumanggi si Alex ngunit bigla na lang siyang niyapos nito at dinikit dikit ang mayayamang dibdib nito sa braso niya. Halos mag init ang katawan niya at sinunggaban na lang din ng halik ang babae at hindi namalayan ni Alex na sa loob na sila ng unit nito. Nangyari ang hindi dapat mangyari.

Iniwan ni Alex ang babae na mahimbing na natutulog. Ayaw niya ng maabutan pa na magising ito. Nadarang na naman siya ng apoy. Mabilis siyang lumabas ng unit nito at bumalik ng bahay niya. Nahiga siya sa kama at umidlip sandali, napagod siya sa mga naganap.

Nagising siya dako alas singko ng hapon, tatlong oras din siyang nakatulog. Nag stretching muna siya bago bumaba ng hagdanan. Nakita naman niya si Alelli na kumakain ng hapunan, pinaghandaan naman siya ng plato at baso nito. Sabay na silang kumain ng magana habang nagkwekwentuhan.

"Pasukan na bukas, just limit your time using your gadget and just focus your studies." pagpapa alaala nito sa pamangkin.

"Yes po uncle." tipid na reply nito at nag pinky square pa tanda ng promise niya.

"That's great your mom will be proud of you." sabi nito na nakangiti pa.

"Hmmm proud, in what aspect? she left me for a long time. I don't wanna see her anymore, never." pagalit na sabi nito sabay walk out.

Ayaw na ayaw kasi nito na isasama sa usapin ang mommy nito. Matindi ang galit ng pamangkin sa mom nito, dahil sa pag iwan saka'nya. 'Di naman niya masisisi ito kong gayon na lang ang nararamdaman pamangkin sa biological mother niya.

Naiwan tuloy mag-isa si Alex na kumakain. Palaisipan na naman saka'nya kong nasaan na ba ang magaling niyang ate. Ni hi ni ho wala itong paramdam, hindi niya alam kong buhay pa ba 'yon o patay na. Mahigit 15 years na ang nakakalipas yan din ang mga panahong namatay ang pinakamamahal niya.

Love bakit naman ang aga. Ang dami pa nating pangarap. Mga pangarap na hindi na kailaman matutupad. Napaluha na lang siya kapag naaalala ang lahat lahat. Kumuha siya ng wine sa mini bar section. Nagsalin at nilagok niya ang laman ng wine glass na isinalin niya kani kanina lang.

Halos maubos niya ang isang bote nito at ng simulang tamaan ng alak pumasok na siya sa loob at natulog.

Nagising siya na tirik na tirik ang araw at masakit ang ulo 'nya, napahawak siya sa sentido at halos mapamura siya sa sakit na nadarama. Hindi na talaga siya iinom ng alak. Imbes na bumangon itinulog niyang muli ito.

"Love wait, don't to run fast." wika niya habang hinabol ang fiance'

Nakangiti lamang ito at siya.

"Love, is there any problem." nagtatakang tanong 'nya dito.

"Love palayain muna ako. Nahihirapan na ako please." malungkot na sabi nito.

"Love naman bakit?" anya na sabay pagpatak ng luha.

"I want to go somewhere at peace love so please let me go." nahihirapang sabi nito, sabay talikod at naglakad papalayo.

"Loveeeeeeeeeeeee." sigaw ni Alex narinig naman ito ni Alelli na nagmamadaling pumasok sa loob ng room ng uncle niya, dahil baka kong napaano na ito. Tinapik tapik niya ito hanggang sa nagmulat ng mata. Nanaginip na naman pala siya, this time nahihirapan na 'to. Siguro nga kailangan na niyang palayain ang pinakamamahal.

Naligo siya at nag ayos ng kaniyang sarili nang masipat ang sarili sa salamin. Lumabas na siya ng room at nagpaalam sa pamangkin na may puputuhan saglit lang. Mabilis niyang pinaharurot ang ducati nya. Nag stop over muna siya sa flower shop para bumili ng flower para sa pinakamamamhal niya. Nang ma settle ang lahat lumabas na 'sya at muling pi naharurot ito.

Nakarating siya sa puntod ng pinakamamahal nilapag niya ang paborito nitong bulaklak na tulip. Naiiyak siyang kinausap ito. Love sorry kong sobrang mahal kita, hayaan mo pinapalaya na kita ngayon. Ingatan mo ang sarili mo kong nasaan ka man. Mahal na mahal kita at hindi na magbabago 'yon. Bigla namang lumakas nag ulan hudyat na binabasbasan ng ex-fiance' niya ang mga sinabi ni Axel. Nagpaalam na siya dahil basang basa na siya ng ulan at baka magka sakit pa 'sya kong hindi man lang makakasilong.

Nakita 'nya ang puno at tumakbo siya palapit dito at sumilong para pahupain ang malakas na ulan. Mga ilang sandali lang tumila na ito at mabilis na hinanap ni Axel ang kaniyang motor.

Nakaalis 'sya ng may ngiti sa mga labi. Masaya siya na magiging tahimik na din ang pinakamamahal niya. Siya siguro muli na niyang bubuksan ang puso niya kong kanino man ito, ang tadhana na ang bahala.