Mr. Harris: The Ugly Billionaire -SPG

Book 2 Episode 1

Chapter 1

Shiena

Pov

“Fabio, habulin mo ako.Hahahhaha."

Tumatakbo ako sa dalampasigan at nagpapahabol kay Fabio.

“Kapag naabutan kita ano ang reward ko, ha?” Tawa niyang sigaw habang na sa malayo siya.

“Secret!” ganti kong sigaw sa kaniya.

Siya naman ay nag-umpisa ng habulin ako.

Maya-maya ay naabutan niya na ako.

“Huli ka!" Tumawa siya nang mahuli ako

Napatili ako nang maabutan niya ako. Niyakap niya ako mula sa aking likuran at niyapos ang maliit kong beywang. Binuhat niya ako at inikot-ikot.

Tawanan ang namayani sa aming dalawa.

Nang mapagod na na siya pareho kaming napabagsak ng higa sa buhanginan at hinahabol ang hininga habang nakangiti ang aming mga labi.

“I Love You, Sheina Del Monte!” Sigaw nito na nakangiti.

'Hahahaha.. I Love You, too, Fabio Henderson!” Ganti kong sigaw.Tawanan ulit kami.

Ikinasal na kami ni Fabio, kaya dumeritso kami dito sa dalampasigan pagkatapos ng reception sa bahay.

Balak namin sa Rest House matulog. Si Papa naman kasama si Tita Luciana.

Si Clara naman bukas pa ng hapon babalik sa pinagta-trabahuhan nito dahil sabado naman bukas, kaya bukas na kami mag-uusap dahil moment namin ngayon ni Fabio.

Maya-maya naupo na kami ni Fabio sa buhanginan yakap-yakap niya ako mula sa likuran. Nakasandal naman ang ulo ko sa malapad niyang dibdib.

Minamasdan namin ang mga hampas ng alon sa ilalim ng buwan at mga bituin.

“Sana Mahal ko, kapag bumalik na ang mga ala-ala mo hindi ako mawala sa isip mo,” malambing kong sabi kay Fabio.

Hinalik-halikan niya ako sa tuktok ng aking ulo at hinigpitan ang pagkayakap sa akin.

“Asawa, ko. Hindi mangyayaring kalimutan kita dahil ikaw na ang buhay ko,” ngiting sabi niya sa akin.

“Paano kung darating ang araw na maalala mo na ang lahat, tapos may girlfriend ka pala o ‘di kaya asawa o mga anak? Paano na lang ako?” malungkot kong saad sa kaniya.

“Asawa, ko. H‘wag mo isipin iyon dahil kung mayroon man, makikipag-devorce ako o makikipag-break ako para balikan ka lang,” biro niyang sagot.

“Hmmp! Puro ka biro.” Kinurot ko ang tagiliran niya.

“Aray! Asawa ko masakit,” protesta niya at kiniliti niya ako sa tagiliran, kaya napahagikhik ako ng tawa.

“Fabio, tama na? Hahaha..." Hindi mapigilan ang aking pagtawa sa ginagawa niyang pagkiliti sa akin.

Nang tumigil siya sa pabkiliti sa akin nagtama ang mga mata namin na nakatingin sa isa't isa. Unti-unting lumapit ang mukha niya at siniil niya ako ng halik sa labi.

Una banayad lang ang mga halik niya na agad ko namang sinalubong, kaya lalong naging mapusok ito. Hanggang naglakbay na ang mga kamay niya sa dibdib ko.

Lalong nag-iinit ang katawan ko, kaya napaliyad pa ako at umungol. Inihiga niya ako sa buhanginan, sa bilis ng mga kamay niya agad niyang nahubad ang mga suot ko. Hinagod ng mga mata niya sa katitingin ang buo kong katawan.

“Your so beautiful,” malamyos niyang sabi na mas lalong nagpapainit sa kaiboturan ng pagkatao ko. Muli niya akong hinalikan sa labi papunta sa aking dibdib hanggang umabot sa aking puson at nagwakas sa gitna ng mga hita ko. Napaliyad ako at napaungol ng kainin niya ang akin.

Hanggang sa ipinasok niya na ang malaki at mahaba niyang pagkalalake sa akin. Napangiwi ako ng bahagya ng makaramdam ng kunting kirot sa loob ko. Maya pa ay banayad na siyang gumalaw hanggang sa ibaon niya ng malalim ang kaniya sa akin at mabilis na nilabas pasok iyon. Nagawa naming mag love making sa dalampasigan na akala mo ay si Adan at Eva lang sa ilalim ng buwan at ng mga bituin.

Pagkatapos namin paligayahin ang isa't isa napag-isipan na namin na umuwi sa Rest House at doon kumain.

Nang makatapos na kami kumain ay muli akong inangkin ni Fabio, na parang wala ng bukas. Ilang beses niya akong inangkin na parang walang kapaguran. Nang matapos na kami mag love making pareho kaming walang suot at nakayakap siya sa likuran ko habang nakahiga kami.

Dito rin sa Rest House na ito ibinigay ko ang virginity ko kay Fabio na walang halong pagsisisi bago kami ikinasal.

“I love you, Asawa ko,” bulong niya sa akin at kinagat-kagat ang tainga ko na siya namang nagbigay ng milyong boltahe sa katawan ko.

“Fabio, nakikiliti ako,” protesta ko.

“Gusto ko pa,” bulong pa niya.

“Nako, tumigil ka! Nakailan ka na? Hindi ka ba napapagod o nagsasawa?”

tanong ko sabay tapik ng mga braso niya na nakayapos sa akin.

“Hindi ako magsasawa sayo, asawa ko. Lalong hindi ako napapagod dahil ang sarap mo kasi, nakakaadik ka," nakangisi niyang sabi sa akin.

“Baliw ka talaga, may bukas pa Fabio, kaya itira mo iyang lakas mo bukas at maaga mo pa tulungan si Papa sa pag-deliver ng mga gulay sa bayan ng San Rafael” paalala ko sa kaniya. Tumutulong kasi siya kay Papa sa pag-deliver ng mga gulay sa bayan.

Hinalik-halikan niya naman ang balikat ko at likuran.

“Hmmm… Nakakagigil ka asawa ko," saad pa niya na parang gigil na gigil.

“Hahaha… Manyakis ka talaga,” natatawa kong sabi sa kaniya.

“Sa'yo lang ako nagiging manyak, asawa ko. Ipangako mo sa akin na akin ka lang at hindi mo ibibigay sa iba ang katawan mo at ang puso mo. Pagmamay-ari na kita, asawa ko.” Napangiti ako sa sinabi niyang iyon. Alam ko na seryoso siya. Subalit hindi mawapa ang pangamba sa aking puso.

“Paano kapag bumalik ang mga ala-ala mo? Tapos magkahiwalay tayo at mag asawa ako ng iba, hmm?” Kumibot ang kaniyang labi biro kong tanong na iyon.

“Hindi mangyayari iyon dahil ayaw ko na maalala ang nakaraan ko at ayaw ko na rin alamin kong sino talaga ako, kung mawawala ka man lang sa akin. Papatayin ko ang sino mang magtangkang agawin ka sa akin, asawa ko,” nakwkatakot niyang turan sa akin.

Ang sarap pakinggan sa tainga ang mga sinasabi niya. Kung panaginip lang ito ayaw ko na magising. Sapat na marinig ko ang sinabi niyang iyon para mawala ang pwngamba ko sa aking puso.

“Matulog na nga tayo,” malambing kong wika sa kaniya.

“Seryoso ako, asawa ko. Ayaw ko ng bumalik ang ala-ala ko kung mawawala ka man lang sa akin,” muli niyang wika sa akin.

“Eh, paano nga kung makaalala ka na at may naiwan ka pa lang mahal mo sa buhay?” Nakunot ang noo niya sa sinabi kong iyon.

“Tsss… Matulog na tayo, asawa ko. Huwag mo na isipin yan. Ang mahalaga magkasama tayo ngayon. Bubuo tayo ng pamilya na masaya magkakaroon tayo ng isang dosenang anak,” nakangiti niyang sabi.

“Nako, puro ka naman kalokohan, eh. Kapag isang dosena ang anak natin hindi natin sila kayang buhayin,” malungkot ko namang sabi.

“Bakit naman hindi? Magsisikap ako, dodoblehin ko ang kayod para mabuhay natin sila.”

“Kulang nga sa ating tatlo ang kinikita ninyo ni Papa sa gulayan. Sa isang dosenang anak pa kaya?” protesta ko sa kaniya.

“Asawa ko, gusto ko punuin ‘tong Islang ‘to ng mga anak natin, para naman lalong masaya, 'di ba?” nakangiti pa nitong sabi.

“Ewan ko sa'yo. Itulog mo na nga 'yang pangarap mo. Isang anak lang sapat na sa akin para mabigyan natin siya ng magandang kinabukasan." Seryoso ako sa sinabi oong iyon. Sapat na sa akin ang isa.

“Isang dosena asawa ko para mapuno ng ingay ‘tong Isla,” protesta naman niya.

“Isa lang.”

“Isang dosena.”

“Isa lang nga, eh!” Inis kong pakikipagtalo sa kaniya.

“Okay,” sabay patong niya sa taas ko.

“Last round asawa ko para mabuo na ang una nating anak,” sabay ngisi niya at pinaulanan ako ng halik at muling inangkin.

Mahal na mahal ko si Fabio, kaya gusto ko siya paligayahin at mahal na mahal niya rin ako.

Kinabukasan pasado alas-siete na ng umaga ako nagising. Wala na si Fabio sa tabi ko, kaya bumangon ako at hinanap ang mga damit ko at isinuot. Pagkatapos ay lumabas na ako ng rest house.

Hinanap ko si Fabio sa paligid, pero wala ito. Maya-maya pa ay lumitaw ito mula sa tubig.

Nakahubad ito sa pang itaas kaya kitang-kita ang sexy niyang katawan.. Napakagat na lang ako sa labi ng ngumiti ito sa akin sa 'di kalayuan at kumaway.

Nakangiti akong pinagmasdan ang guwapo kong asawa habang umaahon sa dagat. Para itong modelo. Daig pa nito si Tom Cruise sa kaguwapuhan. Matangkad siya, maganda ang hubog ng katawan na parang alaga sa gym.

Sana habang buhay masaya kami ni Fabio, kasama ang mga magiging anak namin. Sana ganito na lang kami palagi kasaya.Ilang saglit pa nada harapan ko na siya.

“Asawa ko pinagpapantasiyahan mo pa rin ang katawan ko, ha!” pilyo nitong sabi sa akin na nakangisi ng nakakaloko.

Agad naman namula ang pisngi ko.

“Nako, tumigil ka nga riyan, Fabio. Hali ka na nga. 'Di ba, pupunta pa kayo ni Papa sa bayan? Baka naghihintay na 'yon sa bahay, lagot ka talaga,” paalala ko sa kaniya.

“Sige, asawa ko. Basta mamaya ulit, ha? Pa-score ulit ako,” pilyo pa nitong sabi at tumawa.

“Baliw! Hali ka na nga!” Hinila ko na ang kamay niya para makauwi na sa bahay at matakpan ang hiya ko sa panunukso niya sa akin.

Tuwing magkasama kami ni Fabio, kinikilig ako na parang teenager.

Dati naranasan ko naman ang kiligin sa crush kong si Christian, noong high school ako, pero hindi tulad ngayon sa nararamdaman ko kay Fabio.

Pagsapit namin sa bahay saka naman ang pagbuhos ng malakas na ulan.

“Mabuti nandito na kayong dalawa,” salubong sa amin ni Papa sa pinto.

“Pa, pasensya na at ngayon lang kami nakabalik ni Sheina. Ako na lang magdadala ng mga gulay sa bayan pa,” saad naman ni Fabio kay Papa.

Pumasok na kami sa loob ng bahay.

“Saka na lang, Iho. Kapag tumila na ang ulan,” tugon naman ni Papa.

“Sige na maligo na kayo at makapag-almusal na kayo,” utos pa ni Papa sa amin.

Magkahawak pa ang kamay namin ni Fabio na nagtungo sa likuran ng bahay dahil nandoon ang puso na pinagpapaliguan namin at iniigiban.

“Mahal, maligo na tayo sa ulan,” masaya kong sabi kay Fabio.

“Okay, asawa ko,” sabay hila niya sa mga kamay ko.

Naghahabulan kami at nagkukulitan na parang mga bata. Ginapos niya pa ang beywang ko ng mga braso niya at binuhat at inikot-ikot sa ulan. Tawanan kami kasabay sa pagbuhos ng mga ulan sa katawan namin.

“Ho! Ang sarap ng ulan!” sigaw ko.

“Hahaha… Gustong-gusto mo talaga ng ulan, Asawa ko,” natatawang sabi ni Fabio at binitiwan ako.

“Oo, Mahal ko dahil ang saya maligo sa ulan,” sagot ko naman.

Maliit pa lang kasi ako noon, tuwing umuulan naliligo ako. Lalo na kapag hindi si Papa nakatingin sa akin. Tumatakas ako palabas ng bahay para lang makaligo sa ulan.

“Kayong mga bata kayo, sa ulan pa kwyo naligo. Magbanlaw na kayo at baka magkasakit kayo niyan,” utos naman ni Papa na nakatingin pala sa amin.

“Opo, Pa!” sabay naming sigaw na sagot ni Fabio kay Papa.

Napailing-iling na lang si Papa, pero bakas sa mukha niya ang saya.

“Asawa, ko. Pagbanlaw na tayo. Mamaya pagalitan tayo ni Papa Luciano,” anyaya ng asawa ko.

Nagbanlaw naman kami ni Fabio saka nagbihis na rin kami. Ang mga gamit niya ay na sa kabilang kuwarto at ang mga gamit ko naman ay nasa kuwarto ko. Sabay pa kami lumabas ng pinto sa mga silid namin.

“Asawa, ko. Lumipat ka na sa kuwarto ko mamaya,” pilyong bulong nito sa akin.

“Ano ka ba? Ayaw ko nga d’yan sa kuwarto mo,” protesta ko naman.

“Ahay! Mag-asawa na tayo kaya dapat magkasama tayo lagi sa pagtulog. Kung ayaw mo sa kuwarto ko. Eh 'di, doon na lang ako matulog mamaya sa kuwarto mo,” sabi pa niya at pilyo itong ngumisi.

“Baliw! Manahimik ka nga riyan! Mamaya marinig tayo ni Papa,” pabulong ko namang sabi dahil nahihiya ako na marinig kami ni Papa.

“Nako, Shiena. Tama naman ang asawa mo. Ano pa ang inaarte mo? Eh, bumigay ka na nga bago pa kayo ikinasal, kaya doon na si Fabio matulog sa kuwarto mo at gawin na lang nating guest room ang kwarto ni Fabio, kapag dito natutulog ang pinsan mo,'' sabat naman ni Papa na kanina pa pala sa tagiliran namin.

Napakagat na lang ako ng labi sa hiya. Si Fabio naman ang sarap ng ngiti habang nakatitig sa akin, kaya nagkunwari ako na nakasimangot. at Nagmartsa ako papuntang kusina para matakpan ang hiya na nararamdaman ko.

“Kain na nga tayo,” yaya ko na nakatalikod sa dalawa. Nasa likuran ko na kasi ang mga ito nakasunod sa akin.

Kung dati si Papa lang ang nag-iisang lalake na mahalaga sa buhay ko, ngayon ay dalawa na sila ni Fabio.