Sierra Vivi
Gulat na gulat man ako'y pinilit ko pa ring magpaka positibo sa iniisip. Bumalik ako ng bahay na may ngiti sa labi. Sinalubong ako ni mommy at tinanong kung nasaan ang kasama ko? Sinabi ko sa kanya na may pinuntahan lang at bukas na bukas din ay baka nandito na ‘yun. Hindi na niya ako inusisa na labis kong pinagpasalamat.
Buong magdamag ay tinawagan ko lang ang numero niya. Hindi ako mapakali, alam kong nagtatampo siya sa akin o baka galit siya sa ‘kin, kaya panay lang ang padala ko ng mensahe na nagsasabing mag-usap kami, na kailangan ko siya. Sinabi ko rin ang sitwasyon namin ni mommy na bukas na ang alis namin sa bahay na ito. Kahit malabo niya matanggap ang mensahe ko ay nagbakasakali pa rin ako pag-binuksan niya ang telepono ay mababasa niya pa rin ito.
Napakatanga ko
