Blind Obsession

CHAPTER 2

CHAPTER 2

NAGISING si Engrid na namamanhid ang katawan. Napahawak siya ng wala sa oras sa kanyang sentado ng bigla na lamang pumantig ang kanyang nuo.

She cursed painfully.

Umupo siya sa kanyang kama--- napatigil siya. At kunot nuo niyang inabot ang isa sa mga unan sa kama. At walang paligoy na inamoy iyon. Na mas lalong ikinasalubong ng kanyang kilay.

Iba ang amoy ng unan. Sa alala niya hindi calvin klein perfume ang amoy niya kundi lavender dahil lavender perfume ang gamit niya na paborito niya na ibinigay pa ni ate maria sa kanya.

Pero bakit iba---her eyes widen, as she remember she went to ate Maria's apartment. Hindi niya maalalang nakatulog pala siya sa kwarto ni ate maria dahil sa pagalala. Pero bakit calvin klein ang amoy? Perfume ba ate Maria 'to? Sa pagkaalala niya iba ang amoy ni ate maria, amoy matanda. Ay biro lang. Pero iba talaga ang amoy ni ate Maria. Ahh bahala na baka bigla siyang mabaliw ide. Hindi na siya bulag dahil baliw na bulag na talaga.

" gosh " she jumped off of bed.

Nangangapa niyang tinungo ang pintoan. At nang nakapa niya iyon ay napakunot uli ang kanyang nuo. As long as she remember naiwan niyang nakabukas ang pintoan pero bakit nakasara na iyon? Hindi niya maiwasang kilabutan.

Baka nakalimutan mo lang na naisara mo pala ang pinto. She thought.

Baka nga naisara niya iyon at nakalimutan. Napakibit-balikat na lamang siya at tuluyan ng binuksan ang pintoan. Nangapa-ngapa siyang bumuba ng hagdan.

Bakit ba kasi siya patumpik-tumpik na tinungo ang hindi kabisadong bahay baka malaglag siya ng wala sa oras, wala pa naman si ate maria upang sagipin siya.

Duon lang siya nakahinga ng maluwag ng tuluyan na siyang nakababa sa hagdan ng kapahamakan. She giggled. Ang oa niya, hagdan talaga ng kapahamakan.

She sighed before she continue walking towards the entrance door. Buti nga't medyo na sanay na siya sa sala ng kinauupahan ng bahay ni ate maria kung hindi baka maabotan siya ng siyam-siyam bago makalabas.

Pagkalabas niya ng pintoan ay isang napakalamig na simoy ng hangin ang humahaplos sa kanyang balat.

Mukhang kalahating gabi na. Napatingala siya sa langit at ninamnam ang kalamigan ng paligid.

Sana nandito parin kayo ma,pa. A single of tear fell from her closed eyes.

Napangiti si Engrid ng mapait. She wiped her tear away as she continue walking towards her house, not home. Tama na ang pag-eemote niya. Nasulit na niya ito ilang taon narin ang nakalipas. Wala rin namang magagawa ang kanyang paghihinagpis upang ibalik ang kanyang namayapang mga magulang.

Kaya kesa pahihirapan ang sarili, mas pipiliin na lamang niyang ialay iyon sa sarili para mas lalo siyang maging matatag sa buhay.

Akmang pipihitin na niya ang siradura ng kanyang pintoan ng makaramdam siya ng init sa kanyang likuran; init na tingin. Para siyang kinilabutan sa naisip na may nakatingin sa kanya ng ganitong oras.

Kumabog ng napakabilis ang kanyang puso na para bang gustong kumawala sa ribcage niya. Dahil sa napakainit na tingin hindi niya alam pero iba na ngayon ang kanyang naramdaman sa uri ng tingin na iyon. Para bang safe siya sa tingin nito. Hindi iwasang mapangiti. Sa wakas bumalik ang kanyang pagkaramdam na safe siya kahit na isang minuto lang niya iyong naramdaman. She opened the door with a smile on her lips.

Agad niyang tinungo ang kanyang kwarto at pumasok sa sariling banyo. Tinungo niya ang bathtub at nilagyan ng water clock bago ini-on ang fuset.

She sat beside the bathtub as she waited a minutes before the water clock rang, she off the fuset before she open the mini-cabinet where her soap, body scrubber, shampoo and a lavender liquid located near to her bathtub.

Naglagay siya ng lavender liquid sa tubig sa bathtub, she touched the water. She can feel the bubbles and that's the sign she waited.

Tumayo siya at hinubad ang lahat ng kanyang saplot bago tinungo ang shower at nagbanlaw bago nagbabad sa bathtub.

She lie comfortablely, she closed her eyes as she feel the warm of the water against her body. She moan without any reason.

BUONG higpit siyang napakapit sa unan habang pinapanuod ang babaeng nakaupo habang iniintay ang pagpuno ng bathtub ng tubig.

Laurence can feel his sweat falling when he saw engrid stood up and undressing herself, He forcedly swallowed his saliva.

Nakatitig lang siyang nakatingin sa dalaga habag nasa ilalim ng shower, nagtaka siya kung bakit nasa ilalim ng shower ito gayung may hinanda ito sa bathtub. Pero ang kanyang kunot noo ay na wala when engrid walk towards the bathtub.

Hindi niya maiwasang mapangisi. Hindi niya alam na malinis pala sa katawan ang dalaga. Kung hindi lang niya naisip na lagyan ng hiden camera ang bawat sulok ng bahay nito habang ito'y komportableng tulog sa kanyang kama. Sa kanyang kama, hindi talaga duon natutulog si aling maria na katulong niya pinapatulog niya ito sa maid quarter. Pero ang alam ng dalaga ay duon natutulog ang babae kaya ito duon tumakbo na naabotan siyang nagsasarili. Buti nalang at bulag ito.

Ngayon alam na niya na malinis ito sa katawan, napailing siya. Kaya pala kahit na nasikatan ito ng araw ay parang wala namang itong ka amoy-amoy na iba. Kundi ang paborito talaga nitong lavender. Nalaman niya iyon kay aling maria, dahil lageh nitong binabalita ang mga nalalaman nito sa dalaga. Dahil kay aling maria alam na niya ang ayaw at gusto ng dalaga. Kung hindi lang nagkasakit ang isang kamag-anak ni aling maria hindi siya maglalakas luob na harapin ang dalaga dahil hindi niya kasi alam kung makokontrol niya ang sarili na pigilan ang pagnanasa pagdating sa dalaga. Gaya na lamang ngayon walang pang isang araw hindi na niya matiis ang dalaga.

He jumped out of bed at halos patakbong tinungo ang katapat na bahay kung saan ang babaeng nagpapainit sa kanya; Ang babaing naging dahilan kung bakit siya nagtitiis sa kanyang palad, ang babaing aangkinin niya ngayon.

To be continued...