เช้าวันต่อมา...วรันยาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับสถานะภรรยาอย่างสมบูรณ์แบบ ขณะที่ภาพต่างๆ ของค่ำคืนสุดวาบหวาม ทยอยวิ่งผ่านเข้ามาในม่านตาให้รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า
“ตื่นแล้วเหรอครับ” ภาคินถามพร้อมกับสอดมือเข้าไปกอดกระชับเอวบางที่เปลือยเปล่าเข้าหาตัว
“ค่ะ” วรันยาขานรับเสียงเบาหวิว พยายามแกะมือหนาออกอย่างรู้สึกอาย หลังรับรู้ถึงบางอย่างที่ทำให้เธอกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า กำลังแข็งตัวและแทรกผ่านต้นขาด้านในเข้ามา คล้ายกับคนที่ขาดความอบอุ่น
“พี่อยากกินน้องไวน์อีกแล้ว” ภาคินกระซิบเสียงสั่นพร่า ทั้งที่เมื่อคืนก็เรียกร้องไปหลายครั้งจนสาวเจ้าหลับคาอกไปดื้อๆ
“บ้า! ปล่อยค่ะ ไวน์จะไปอาบน้ำ อ๊ะ! พี่คิน” วรันยาบอกก่อนจะตกใจ ที่อยู่ๆ สามีป้ายแดงก็ลุกขึ้น พร้อมกับช้อนอุ้มเธอเดินตรงไปยังห้องน้ำ
“พี่อาบด้วยครับ” คนที่อยากจะอาบน้ำกับเมียบอกยิ้มๆ
“ไม่เอา” วรันยาท้วง แต่ก็ไม่ทันการ เพราะอีกฝ่ายวางเธอลงใ
