เวลา 190:47 น. รีสอร์ตพรรณนารา
ภาคินจ้องมองเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นที่เต็มไปด้วยสัดส่วนเย้ายวนใจ สวมเสื้อรูปลายลูกไม้สีขาวกับผ้าซิ่นล้านนา ซึ่งดูงดงาม อ่อนหวาน น่าทะนุถนอม ทำเอาเขาถึงกับเคลิ้มไปทันใด “น้องไวน์สวยจัง”
“ขอบคุณค่ะ” วรันยารู้สึกเขินหนุ่มตรงหน้า ที่แม้จะใส่แค่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนสีซีด แต่ก็ดูหล่อเหลาและมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก
“อ้าว! คินมาเมื่อไหร่?” สินชัยที่เดินออกมาด้านนอก เอ่ยทักทายเสียงใส
“ผมเพิ่งมาเมื่อกี้ครับอา” ภาคินหันไปส่งยิ้มตอบ
“ในไร่เป็นยังไงบ้าง” สินชัยที่มักจะไปร่วมแจมงานเลี้ยงที่ไร่เป็นประจำเอ่ยถามอย่างสนใจ
“กำลังสนุกกันเลยครับ”
“แหม...งั้นอาต้องรีบไปแจมด้วยสักหน่อยแล้ว”
“เชิญครับ เดี๋ยวผมจะช่วยน้องไวน์ดูรีสอร์ตให้ สักสามทุ่มกว่าๆ จะตามไปที่ไร่ครับ” ภาคินรีบบอกเพราะไม่อยากให้ว่าที่พ่อตาในอนาคตเป็นกังวลเรื่องตรวจดูงานในรีสอร์ต
“ขอบใจมากคิน” สินชัยบอกชา
