เฌอได้แต่ยกมือกุมขมับเมื่อตามมาถึงจุดเล็ก ๆ ที่มองอยู่ไกล ๆ ลิบตาแล้วพบว่าเป็นเกาะร้างนั่นว่างเปล่า ไม่เห็นมีใครอยู่บนนี้เลยนอกจากลิงแสม บ้าบอที่สุดแล้วนี่เพื่อนเธอไปอยู่ที่ไหนกันแน่
“นังธารา” เฌอตะโกนแข่งกับเสียงคลื่นเสียงลม
หมดหนทางแล้วจริง ๆ อย่างนั้นหรือ
แต่ไม่มีทางหรอก ไม่มีทางที่ตนจะทิ้งเพื่อนให้หายเงียบไปแบบนี้ ว่าแล้วก็โบกมือเรียกเรือให้เข้ามาเทียบท่าแล้วกวักมือคนนำพามาให้ยื่นมือมารับตนลงเรืออย่างเดิม
ต้องรีบกลับไปยังฝั่งแล้วเมื่อเมฆสีเทาเข้าใกล้คำว่าดำเคลื่อนตัวอย่างไวมาทางนี้แล้ว
“ทำไมตาคล้ำอย่างกับไม่ได้นอน”
เจมี่ถามนำขึ้นก่อนเป็นคนแรก สตีฟเดินตามเข้ามาทีหลังขยับมายืนเล็งจ้องเธอกับร็อกที่ยืนห่างกันแปลก ๆ ก่อนจะหรี่ตายกมือขึ้นจับคางลูบไปมาอย่างสงสัยใคร่รู้
“นอนไม่หลับกันหรือไง เมื่อคืนฝนตก นอนสบายจะตาย”
“ก็เพราะฝนตกนี่ไง ถึงได้นอนไม่หลับ”
ร็อกบอกแล้วเดินเลี่ยงไป
