1
936 Words
ธาราทิพย์จอดรถแล้วก็ค่อยเปิดประตูรถหรูจอมเกเรที่ได้รับช่วงต่อมาอีกทีเพื่อลงไปร่วมงานเลี้ยงของเพื่อนสนิทกับคนเคยรักที่เพิ่งโทรมาบอกเธอเมื่อวันแรกของสัปดาห์นี้เองว่าทั้งคู่กำลังจะแต่งงานกัน
หญิงสาวแค่นยิ้มให้ตัวเองหน่อยหนึ่งกับผู้ชายแบบนั้นแล้วเดินกลับเข้าไปในรถเมื่อนึกได้ว่าลืมของ เธอล้วงเอาแว่นกันแดดขึ้นสวมปิดบังดวงตาสวยของตนเองก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเพราะตกใจหลุดฟอร์มเมื่อมีสายเรียกเข้ามาพอดี มองหน้าจอแล้วถึงได้รับสายส่งเสียงถามทางนั้นออกไป
“อยู่ไหนกันแล้วเนี่ย”
ปลายสายจิกตอบกลับมาแทบทันที “ถึงแล้วย่ะ พวกฉันกับนังออมมี่มาถึงก่อนหน้าแกอีก แล้วนี่ตกลงแกจะมาไหม อยู่ไหนแล้ว”
“เพิ่งมาถึง”
“ถึงแล้วใช่ไหม แกจอดรถตรงหน้าล็อบบี้เลยนะ ฉันบอกหนุ่มหล่อคนสูง ๆ ขาว ๆ เอาไว้แล้วว่ารถแกรุ่นไหน ทะเบียนอะไร เขาจะพาแกเดินมาที่บ้านหลัง A6 แกก็ตามเขามาได้เลยนะ”
มองหาหนุ่มหล่อตามอย่างที่เพื่อนบอกจนเจอ ทางนั้นยิ้มส่งให้ ค่อยพยักหน้าตอบกลับไป “โอเคฉันเห็นแล้ว ผัวแกคืนนี้ใช่ไหมคนนี้น่ะ”
“อีบ้า ทำมารู้ดี” ทางนั้นหัวเราะคิกคักถูกใจกับคำพูดหยอกล้อของเธอ
“แล้วมีใครมาแล้วมั่ง”
“มากันครบแล้ว เหลือแต่แกนั่นแหละนังธารา”
“อือ” เธอตอบรับเสียงเบาลง เพื่อนที่พยายามไม่พูดเรื่องปวดใจถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงมาตามสาย “แกแน่ใจนะว่าทำใจได้แล้วน่ะ”
“เออน่า” ตอบให้เพื่อนไม่ต้องมาคอยกังวลแล้วเดินตรงไปยังจุดหมายในทันที
เธอทำใจได้อยู่แล้ว
ก็แค่แฟนที่รักกันมากแล้วก็แพลนจะแต่งกัน เมื่อเธอกับเขาเก็บเงินได้มากพอจะตั้งตัวไปทำธุรกิจอย่างอื่น แอบกิ๊กกับเพื่อนสนิทของเธอ แล้วก็ทำเพื่อนของเธอท้อง จนต้องไปแต่งงานกับทางนั้นแทน เรื่องแค่นี้เอง เธอทำใจได้อยู่แล้ว สบายมาก
ธาราทิพย์คิดพร้อมปาดน้ำตาที่ไหลออกยากมาก ๆ หยดหนึ่งทิ้งไป สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเดินหน้าต่อ
วิลลาหลังใหญ่พร้อมสระว่ายน้ำตรงหน้าคือสถานที่สำหรับจัดงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้
“นู่นแน่ะ วีไอพีเกสต์มาละ” เสียงเพื่อนคนที่โทรตามเธอยิก ๆ บอกเสียงดังลั่นงาน
ธาราทิพย์โบกมือส่งสัญญาณเปลี่ยนท่าทีเนือย ๆ เหนื่อยหน่ายเป็นกรีดกราย เข้าไปยังเก้าอี้ริมสระน้ำด้วยบุคลิกมั่นใจอย่างที่ทุกคนชินตา
ธาราทิพย์เป็นสาวสวยที่หุ่นกระชากใจชายแบบชนิดที่ว่า บอกใครต่อใครว่าทั้งหมดนี่แม่ให้มา ไม่ได้ผ่านมีดหมอเลยสักที่บนเรือนร่าง ก็แทบจะไม่มีใครเชื่อ
เธอไม่ได้มาจากครอบครัวคนรวย แต่ก็ถีบตัวเองจนเข้าเรียนและจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยมีชื่อของประเทศออกมาจนได้ หลังเรียนจบยังได้มีโอกาสทำงานในองค์กรมีชื่อเสียงอยู่อีกหกปี และตอนนี้เธอลาออกจากงานนั่นแล้ว
เพราะได้โอกาสจากธีรัช นักธุรกิจผู้หนึ่งที่ซึ่งบังเอิญพบในงานเลี้ยงเปิดตัวสินค้า ธีรัชให้คนมาเรียกให้ไปทำความรู้จักกัน พร้อมกับหยิบยื่นงานดูแลรถนำเข้าให้เธอ แทบไม่ต้องคิดอะไรมาก เธอตอบตกลงในทันที
นอกจากนั้น ธาราทิพย์ยังนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศจำพวกอัญมณีอีกหลายชนิด สร้างรายได้แบบชนิดที่ว่ามากกว่ารายได้ทั้งปีเมื่อตอนทำงานประจำเสียอีก
เฌอ เพื่อนสมัยเรียนที่เปลี่ยนเรือนร่างจากชายร่างบึกมาเป็นสาวหุ่นร่างเซ็กซี่แบบเดียวกับเธอที่คอยโทรจิกตลอดทาง ตรงเข้ามากอดรักพร้อมหอมซ้ายขวาตามธรรมเนียมพร้อมจีบปากบอก
“นึกว่าจะไม่มา”
“ทำไมจะไม่มาละยะ นี่งานเลี้ยงฉลองเพื่อน...รัก สละโสดเชียวนะ” เน้นคำจนคนฟังขนลุกกับคำว่า ‘รัก’ ที่เต็มไปด้วยอารมณ์ตรงกันข้าม
“จะไปรู้หรือไงเล่า นึกว่ายังทำใจไม่ได้”
ขี้เกียจเข้าโหมดดรามาเลยทักเพื่อนพร้อมกับยื่นมือไปคว้าแก้วเครื่องดื่มมาถือรอท่าจะดื่ม “นี่แกไปแก้จมูกมาหรือเฌอ”
“อือ”
“ของเดิมสวยแล้วนี่”
“ก็มันไม่มั่นใจ” เพื่อนสาวตอบพร้อมหลบตา ใจเต้นตึก ๆ เพราะกลัวธาราทิพย์จับไต๋ได้ และก็เป็นดังคาดเมื่อได้ยินเสียงของอีกฝ่ายว่ากลับมา
“ไม่ใช่แล้วล่ะ”
“ไม่ใช่อะไรยะ”
“ฉันว่าแกไปเพราะอยากเจอหน้าคนทำจมูกให้แกเสียมากกว่ามั้ง”
แล้วนึกไปถึงใบหน้าของหมอหล่อผู้นิ่งขรึมเรียบร้อยสุภาพ ที่สำคัญรวยจนใครได้เป็นคู่ครองคงสบายไปถึงชาติภพหน้าเลยทีเดียว แล้วหาเรื่องแกล้งพูดเย้าแหย่เพื่อนออกไปว่า
“งั้นหมอทำจมูกฉันไม่เอา แต่ฉันจะเอาคนนี้”
ธาราทิพย์มองเลยไปยังหนุ่มหล่อสูงและขาวที่เป็นคนนำทางพามาที่วิลลา เพื่อนรักส่งภาษาลับที่ใช้คุยกันเสมอบอกพร้อมเลียรอบปากไปพลาง “เถิงสูง เถิงขาว เถิงยาวขนาดนี้”
“สูง ขาว แล้วอะไรยาวยะ”
- Writer
