5
1077 Words
“เห็นยัง”
เสียงถามเป็นภาษาต่างชาติของสตีฟดังขึ้นก่อนเป็นคนแรก ขณะที่อีกคนตอบกลับอย่างไม่นึกสนใจเท่าใดนัก
“มีอะไรมึงพูดมาเลยสตีฟ”
“ก็ที่ร็อกอุ้มมาเมื่อคืนนี้ไง” หนุ่มฝรั่งคนที่เปิดประเด็นถามคนแรกกระซิบด้วยภาษาแม่ของตัวเอง พร้อมแววตาวิบวับเคลิบเคลิ้มเกินกว่าเหตุ จนคู่สนทนาระอาใจ ถามกลับสั้น ๆ แค่ว่า “So what?”
“ผมยาว อกขนาดนี้” คนเล่ายกมือสองข้างขึ้นพร้อมเกร็งนิ้วกางออกเหยียดสุดจนแทบเมื่อย “แถมยังผิวแทนเนียนไปทั้งตัวเลยนะเว้ย”
“แล้วไงอีก” ไมค์ถามบ้างแต่เป็นภาษาไทย ท่าทางไม่เห็นว่าจะตื่นตาตื่นใจตื่นเต้นตรงไหนเลยเพราะตนเจอสาวสวยมาเยอะจนเบื่อมา ๆ แล้วก็รู้ดีว่าที่พูดมานั่น สเปกของร็อก ศิงขริน โรเจอร์ทั้งนั้น
แน่นอนว่าสาว ๆ เหล่านั้นมักครองใจชายหนุ่มอย่างร็อกได้เพียงแค่คืนเดียว ร็อกไม่พิสมัยการผูกมัด เขารักสนุกแต่ก็ป้องกันตัวเองอย่างดีเสมอมา จะบอกว่าสะอาดก็พูดไม่ได้เต็มปากแต่ไม่มั่วซั่วสกปรกก็แล้วกัน และไม่ต้องการพันธะผูกพันกับหญิงสาวคนไหนอีกด้วย
สตีฟทำเสียงจิ๊กจั๊กขัดใจ หนุ่มไทยเพียงคนเดียวในกลุ่มพยักหน้ารับทำนองว่าพอจะเข้าใจแล้ว ค่อยย้อนถามออกไปว่า
“แล้วตอนนี้ร็อกเอาแม่สาวที่ว่านั่นไปไว้ที่ไหนแล้ววะ”
คนจุดประเด็นบุ้ยปากไปทางด้านในของซีกบ้านที่เป็นส่วนของร็อก แล้วหมุนหน้ามาสบตากับคู่สนทนาทั้งหมดเป็นอันรู้กัน ค่อยเปิดปากเริ่มต้นหาประโยชน์เข้าตัว
“พวกนายว่าสาวคนนี้จะอยู่ที่นี่กี่วัน” สตีฟถามยิ้ม ๆ
“ไม่พ้นคืนนี้หรอกว่ะ” เสียงตอบกลับเป็นภาษาไทยและคนที่ฟังอยู่ก็เข้าใจกันหมด สตีฟเอนตัวหนีก่อนต่อรองไปว่า “ไวไปหรือเปล่า กูให้ยี่สิบวันเลย”
เจมี่คนเป็นเหยื่อของสตีฟกระโดดลงมาเล่นด้วยพร้อมเสนอข้อแลกเปลี่ยนบ้าง “กูให้เต็มที่เลยสามวันแลกกับ Forty-Eight”
สตีฟที่อยากได้ของเพื่อนอยู่แล้วได้ยินแบบนั้นก็ตาโตทันที รีบถามย้ำ “หมายถึง Harley Davidson Forty-Eight ใช่ไหมเพื่อน”
“ใช่” เจมี่รับด้วยท่าทีท้าทาย
“ป๋ามาก งั้นกูลงด้วย เอา BMW type R ของกูลงดีกว่า” สตีฟเสนอของแลกเปลี่ยนด้วยรอยยิ้มมาดร้าย “ดีล”
พอได้คำตอบ คนท้าก็ยิ้มกริ่มเพราะรู้ดีว่าสาวเซ็กซี่คนนั้นอยู่ถึงยี่สิบวันอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นตนไม่กล้าท้าแน่
อาการปวดเมื่อยทั้งตัวเพราะหลับคว่ำหน้าอยู่ท่าเดียว พร้อมกับศีรษะที่หนักราวกับมีหินฝังอยู่ในนั้นเป็นตัน ๆ ทำเอาธาราทิพย์ร้องครางโอดโอยทันทีที่รู้สึกตัวตื่น เธอขืนร่างกายพยายามลุกขึ้นนั่ง ก่อนหยีตาเมื่อแสงแยงเข้ามาจากหน้าต่างของห้อง จ้าขนาดนี้ไม่ใช่ว่าเที่ยงวันแล้วหรือ
นั่งทรงตัวได้แล้วก็ค่อยยกมือขึ้นนวดกระบอกตา แล้วรีบดึงสติให้ตื่นขึ้นโดยไว ห้องพักที่นี่ดูดีกว่าที่คิดเอาไว้อีกนี่นา เอี้ยวมองสำรวจรอบ ๆ ก็สะดุดตาเข้ากับชายคนหนึ่งที่ยืนจังก้าจ้องเธออยู่ก่อนแล้ว
“คุณเองหรือ”
ธาราทิพย์จำชายคนเมื่อคืนนี้ได้ แม้จะมึนเมาไม่น้อยแต่สมองของเธอก็บันทึกเอาไว้ได้ว่าชายที่เธอนั่งดื่มกับเขาจนถึงกับฟุบคาโต๊ะไปนั่นเป็นชายหนุ่มต่างชาติที่พูดไทยได้คล่องปรื๋อราวกับเป็นภาษาแม่ของเขาเลยทีเดียวและเป็นคนเดียวกันกับที่ยืนกอดอกจ้องเธออยู่
แววตาของเขาดูดุกระด้างไม่เปลี่ยนเลยสักนิด และธาราทิพย์ก็คิดว่านี่ก็คงเป็นธรรมชาติของเขาเอง เธอยอมรับในความต่างของเชื้อชาติและพันธุกรรม
แต่ให้ตายเถอะ!
เธอเพิ่งเห็นว่าหุ่นของเขาราวกับนายแบบคนดังแห่งปีที่เฌอคลั่งแทบบ้า ยิ่งตอนนี้ด้วยนะ เขายืนกอดอก ปลายเท้าแยกออกจากกันเล็กน้อยนั่นก็ยิ่งทำให้หัวใจของเธอสั่นราวกับถูกเขย่าแรง ๆ จนแทบหลุดออกมาจากขั้วหัวใจแล้ว
บ้าเอ๊ย ยังไม่เลิกมองเขาอีก ธาราทิพย์บ่นให้กับตัวเองเมื่อสายตาลากขึ้นไปสำรวจที่ใบหน้าของเขา มีตอหนวดขึ้นเต็มคางเลยด้วย เห็นแล้วจักจี้ไปทั้งตัว แต่เมื่อสำรวจสีหน้าของเขาแล้วก็พบว่ามันเรียบเฉยเหมือนไม่ยินดียินร้ายกับอะไรทั้งสิ้น ดูเย็นชาและโอหังดีทีเดียว
เธอหยุดสำรวจเขาเพราะรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ร้อนแทบแผดเผาใจและกายของเธอ ผู้ชายคนนี้ทำเอาใจเธอเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน แม้แต่ปฏิภาณ อดีตคนเคยรักนั่นก็ไม่เคยทำให้เธอใจสั่นได้ขนาดนี้เลย
แล้วก็ให้ตกใจจนเผลอยกมือขึ้นทาบอก ก่อนก้มลงดูสภาพของตัวเอง
ไม่ใช่ว่าเธอเมาจนมี one night stand กับคนแปลกหน้าหรอกหรือ ค่อยโล่งอกเมื่อเห็นว่าเสื้อผ้าของเธอยังคงเรียบร้อยอยู่ในสภาพเดิม เลยขยับตัวจะลุกขึ้น แต่แล้วเสียงถามที่ฟังคล้ายเสียงคำรามก็ดังขึ้นมาก่อน “จะไปไหน”
“เมื่อคืนฉันคงเมามาก เลยไม่รู้ว่ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
เธอบอกพร้อมกับมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาสำรวจอีกครั้ง
“กี่โมงแล้วคะ”
“บ่ายสอง” เขาตอบเสียงห้วน
“ตายละ ฉันมีนัดคุยเรื่องงานใหม่ตอนบ่ายสาม ไม่ทันแล้วป่านนี้ ที่นี่ห้องคุณใช่ไหม ขอบคุณนะที่พาฉันมานอนน่ะ แต่ฉันต้องไปแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณมาก” ราวกับการบอกเวลาของเขาคือเป็นตัวปลุกชั้นดี ธาราทิพย์ผวาลุกขึ้นยืนเมื่อกล่าวจบ แต่แล้วเสียงดุของเขาก็ดังขัดขึ้น
“เดี๋ยว!”
ธาราทิพย์ชะงักเล็กน้อยก่อนทำหน้างง แล้วนึกขึ้นได้ค่อยถามเขากลับ “อยากให้แชร์ค่าห้องหรือ ฉันนอนไม่กี่ชั่วโมงเองนะ”
- Writer
