"รับผิดชอบภัทรด้วยนะครับ" หนุ่มวัย 23 ปีที่อยู่ในสถานะลูกชายของเพื่อนสนิทพูดประโยคนี้พร้อมส่งสายตาน่าออดอ้อน ทำหน้าเหมือนลูกแมวหลงทางรอคอยเจ้าของ
รับผิดชอบงั้นเหรอ รับผิดชอบอะไรล่ะ ถ้าไม่นับว่าได้ฟินกันทั้งคู่ก็ต้องเป็นฉันที่เสียหายไม่ใช่เหรอ ทำไมเป็นเขาที่พูดล่ะ
แล้วอีกอย่างเรายังไม่ได้สอดใส่กันเลยนะ จะให้รับผิดชอบอะไร สกิลนิ้วกับลิ้นก็ระดับเทพเลยนะ หาใช่คนไร้เดียงสาอย่างที่ฉันเข้าใจ
"รับผิดชอบยังไงคะณภัทร" ส่งยิ้มหวาน เรียกได้ว่าเริ่มสร่างเมาก็ได้นะ เหตุการณ์เมื่อครู่ไม่ควรเกิดขึ้น ฉันไม่ควรปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือทุกอย่าง
แต่ก็ไม่ทันแล้ว เรื่องมันเกิดไปแล้ว ณภัทรเห็นของฉัน สัมผัสของฉัน ฉันเห็นของเขา สัมผัสของเขา เราในตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ทว่าฉันยังแอบหวังว่ามันจะเหมือนเดิม
"ก็มีแค่ภัทร รักแค่ภัทรไงครับ" ณภัทรขยับเข้ามากอดซบที่หน้าอกฉัน
"ทั้งชีวิตที่เหลือนี้น้าก็มีแค่ภัทรนะคะ"
