SOMEBODY แฟนไม่ดี

SOMEBODY26:ไม่เคยโกรธ

SOMEBODY 26

**************************

ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เห็นพี่คิณณ์นั่งกุมมือตัวเองก้มหน้ามองพื้นอยู่ในห้องนั่งเล่นเงียบๆ คนเดียว

เขาเงยหน้ามามองหน้าฉันที่ยืนอยู่หน้าประตูแล้วยิ้มให้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนว่าเรื่องที่เขาไม่ได้มารับฉันนั้นมันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมาก

มันก็คงเป็นเรื่องที่เล็กน้อยอยู่หรอกหากว่าฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาไม่ได้มารับฉันนั้นเป็นเพราะเขาไปรับผู้หญิงอีกคน

ฉันวางของไว้ที่โต๊ะก่อนจะเดินไปนั่งข้างพี่คิณณ์ เขาเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจอยู่ในใจแต่ไม่กล้าที่จะพูดมันออกมา

เอาจริงๆ ป่ะฉันอยากให้เขาพูดความจริงกับฉันทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ฉันอยากให้เขาเชื่อใจฉันเหมือนที่ฉันเชื่อใจเขา

ถ้าเราต่างคนต่างเงียบกันอยู่แบบนี้แล้วเมื่อไหร่เราจะเข้าใจกันสักทีล่ะ ไม่ว่าเรื่องที่เขานอกใจฉันถ้าเขาขอโทษฉันก็พร้อมที่จะยกโทษให้เขาแล้ว

เพราะฉันเองก็ไม่อยากไปจากเขาเหมือนกัน แต่ถ้าเขายังเงียบแบบนี้ฉันเองก็กลัวว่าเรื่องระหว่างเรามันจะจบลงได้ง่ายๆ แล้วเราก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้

“วันนี้คนที่บ้านไปรับหนูค่ะ”

เรามองหน้ากันก่อนที่ฉันจะพูดขึ้นมาก่อน ฉันบอกพี่คิณณ์เพื่อให้เขารับรู้ เผื่อว่ามีคนเห็นฉันไปกับผู้ชายแล้วเอาไปบอกเขา พี่คิณณ์ทำหน้าเหมือนเขารู้เรื่องนี้แล้วแต่เลือกที่จะไม่ถามมากกว่า

“เขาเป็นลูกน้องของคุณพ่อค่ะ”

“วันนี้พี่ไปรับมะ...” ฉันใช้นิ้วชี้แตะไปที่ริมฝีปากของพี่คิณณ์เพื่อไม่ให้เขาพูดต่อ

ฉันไม่อยากฟังคำที่เขาจะแก้ตัว ไม่ว่าเขาจะไปรับใครฉันไม่ขอรู้แล้วกัน สายตาที่เขามองฉัน ฉันเชื่อว่าเขายังคงรักฉันอยู่ เขาไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น

พี่คิณณ์จับมือฉันเอาไว้แล้วจูบหลังมือฉันเบาๆ เหมือนว่าเขารักฉันมากจนไม่อยากเสียฉันไป ถ้าเขารักฉันแล้วทำไมต้องทำให้ฉันเสียใจบ่อยๆ ด้วยนะ

“พี่ขอโทษที่ไม่ได้ไปรับลิซ ขอโทษที่ผิดสัญญาบ่อยๆ พี่มันคงเป็นแฟนที่ห่วยที่สุดแล้วมั้ง”

“ก็จริง” ฉันมองหน้าคนตรงหน้าแล้วบอกว่าเขาเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่องมากเลยที่ทิ้งฉันแบบนั้น “พี่คิณณ์เป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่อง ชอบผิดนัดอยู่บ่อยๆ ชอบเห็นคนอื่นสำคัญกว่าแฟนตัวเอง ชอบโกหกตลอดเวลา”

“...”

“แต่หนูไม่ได้ต้องการแฟนที่เพอร์เฟ็กต์ หนูแค่ต้องการแฟนที่เห็นหนูสำคัญเสมอและไม่เห็นคนอื่นสำคัญกว่าหนู แค่นั้นที่หนูต้องการ”

ฉันรับได้ทุกอย่างที่เป็นเขา เพราะทุกอย่างที่เขาทำทั้งหมดมันทำให้ฉันรักเขาทั้งใจ และทำให้ฉันอดทนเพื่อที่เราจะได้สร้างอนาคตด้วยกัน

ฉันเคยคิดนะว่าจะหาแฟนใหม่แต่ก็ทำไม่ได้เพราะคิดว่าคงไม่มีใครมาทนกับความเอาแต่ใจของฉันได้หรอก

นอกจากพี่คิณณ์แล้วก็คงจะหาได้ยากมากเลย เขาอาจจะไม่ใช่แฟนที่ดีเหมือนแฟนคนอื่นๆ แต่เขาก็เป็นแฟนที่ทำเพื่อฉันหลายอย่าง

การที่เขาทำผิดครั้งสองครั้งฉันให้อภัยได้ คนเราอยู่ด้วยกันมันก็ต้องมีเรื่องผิดใจกันมันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว

แต่ถ้าทำผิดบ่อยๆ ฉันเองก็คงไม่ไหวเหมือนกัน เพราะคนเรามันไม่มีใครสามารถอดทนกับอะไรได้นานๆ หรอก

พี่คิณณ์ไม่จำเป็นต้องดีร้อยเปอร์เซ็นต์ เขาไม่จำเป็นต้องมีเวลาให้ฉันก็ได้แต่ขอแค่เขาไม่นอกใจฉันก็พอแล้ว

“พี่อยากให้ลิซรู้ไว้อย่างหนึ่งนะว่าพี่แม่งไม่เคยคิดที่จะทำร้ายลิซไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังก็ตาม”

พี่คิณณ์กุมมือฉันเอาไว้แน่นสายตาของเขาที่มองฉันนั้นเหมือนว่าเขาจะทำอย่างที่พูดจริงๆ ฉันเองก็หวังว่าเขาจะทำมันได้นะ

ที่จริงฉันเองก็คิดอย่างนั้นเหมือน คิดว่าเขาจะไม่มีทางทำอะไรลับหลังฉัน สิ่งที่เขาทำเขาอาจจะมีเหตุผลที่ทำไปก็ได้แต่บอกฉันไม่ได้

แต่เข้าใจมั้ยว่าฉันไม่ได้อยากให้เขามีความลับกับฉันอ่ะ มีอะไรก็อยากให้บอกกันทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องนั้นมันจะร้ายแรงแค่ไหนก็ตาม

แต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่าพี่คิณณ์เป็นแฟนที่อดทนกับฉันมากจริงๆ นะ เวลาที่เราจะทะเลาะกันรุนแรงมากแค่ไหนสุดท้ายเขาก็มาง้อฉันอยู่ดี และไม่เคยลงไม้ลงมือกับฉันด้วย

เขาบอกว่าต่อให้เขาจะดูเหมือนเป็นคนเลวแต่เขาไม่ได้เลวเหมือนอย่างที่ทุกคนคิด และฉันก็เชื่ออย่างนั้น

พี่คิณณ์สอนให้ฉันช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน สอนให้ฉันรู้จักแบ่งปันให้คนอื่น สอนอะไรดีๆ ให้ฉันหลายต่อหลายอย่างจนฉันทึ่งในความดีของเขาเลยล่ะ

“แต่วันนี้หนูโกรธพี่คิณณ์นะที่ไม่มารับหนู ปล่อยให้ผู้ชายคนอื่นมารับหนูแทน” ฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันไม่ใช่ของตายของเขา ถ้าเขาไม่คิดจะดูแลฉันดีๆ ฉันอาจจะไปกับผู้ชายคนอื่นก็ได้

พี่คิณณ์โอบกอดฉันจากทางข้างหลังแล้วเอาคางมาเกยไว้ที่ไหล่ของฉันอย่างอ้อนๆ มือของเขาก็ลูบหน้าท้องฉันเบาๆ ก่อนที่จะเลื่อนลงต่ำมาที่ส่วนนั้นของฉัน

ฉันจับมือเขาเอาไว้ก่อนที่มือนั้นมันจะหายเข้าไปใต้กระโปรง เขาก็เป็นงี้ทุกทีเลยพอเห็นว่าฉันโกรธเขาก็จะอ้อนฉันด้วยวิธีนี้ตลอดแหละ แต่ครั้งนี้ฉันคงให้เขาไม่ได้

“ไม่ได้นะคะพี่คิณณ์”

“ทำไมล่ะ?” เขาเอ่ยถามอย่างขัดใจที่ฉันให้เขาไม่ได้

“ก็หนู...หนูเป็นประจำเดือน” ฉันหน้าแดงด้วยความเขินอาย

พี่คิณณ์หัวเราะในลำคอแล้วยอมปล่อยมือออกจากส่วนนั้นของฉัน ทุกครั้งฉันจะยอมให้เขาตลอดนะแต่ครั้งนี้คงยอมไม่ได้จริงๆ และเขาเองก็ไม่คิดจะเล้าโลมฉันต่อ

“งั้นวันนี้พี่ก็อดเลยดิ” พี่คิณณ์ก้มหน้ามาจูบปลายจมูกฉันแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่ออาบน้ำ

ฉันนั่งจับหน้าตัวเองอย่างเขินๆ บางทีเขาก็น่ารักกับฉันมากเลยนะ เรื่องวันนี้เอาเป็นว่าฉันจะยกโทษให้เขาก็ได้

ฉันเองก็ไม่ได้อยากหาเรื่องทะเลาะกับเขา อะไรที่ยอมได้ฉันก็คงต้องยอม เพราะตอนนี้เขาก็ยังคงเหมือนเดิมกับฉันอยู่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย พี่คิณณ์ชะโงกหน้าออกมาจากห้องน้ำทำให้ฉันหันไปมองเขา

"อาบน้ำพร้อมกับพี่ป่ะ?"

"ไม่เอาค่ะหนูกลัวว่าจะไม่ได้อาบน้ำน่ะสิ"

ที่ฉันไม่ยอมเข้าไปอาบน้ำพร้อมพี่คิณณ์เพราะตัวเองเป็นประจำเดือนไงไม่อยากให้เขาเห็นด้วย อีกอย่างถ้าเกิดว่าเข้าไปอาบน้ำพร้อมกับตัวสัมผัสกันฉันกลัวว่าตัวเองคงเสร็จเขาพอดี

พี่คิณณ์เห็นแบบนี้แต่เขาก็เป็นคนที่มีอารมณ์ทางเพศสูงเหมือนกันนะ วันที่ฉันซ้อมหลีดรุ่นน้องจนตัวเองเพลียมากพี่คิณณ์ขอมีอะไรกับฉันแต่ฉันไม่ไหวเขาก็เดินเข้าห้องน้ำไปช่วยตัวเองอยู่ตั้งนานนะ

เอาไว้ให้ฉันหายเป็นประจำเดือนก่อนแล้วกันเขาจะอยากได้ฉันกี่รอบแล้วฉันจะยอมเขาเลย

"หึ รู้ดีนะเมนส์หายเมื่อไหร่จะเอาให้คลานลงจากเตียงเลย"

ร่างสูงหัวเราะแล้วกลับเข้าไปอาบน้ำก่อนฉัน นี่ขนาดทำงานมาทั้งวันยังมีแรงจะมาเอากับฉันอีกนะ เชื่อสิว่าถ้าฉันไม่ได้เป็นประจำเดือนวันนี้พี่คิณณ์คงลากฉันไปฟัดที่เตียงแล้วล่ะ

คำพูดของพี่คิณณ์เมื่อกี้ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร เขาบอกว่าถ้าฉันเป็นประจำเดือนเขาจะทำเรื่องนั้นก็ได้ แต่ที่เขาไม่ทำเพราะเขาเป็นห่วงฉัน

ผู้ชายอย่างเขาก็มีมุมน่ารักๆ เหมือนกันนะ ถึงแม้ว่าเขาจะปิดบังฉันหลายเรื่องแต่ฉันเชื่อว่าเขาน่าจะมีเหตุผลมากพอที่จะทำอย่างนั้น

อาจจะมีน้อยใจไปบ้างแต่ฉันก็จะพยายามจะเข้าใจเขาแล้วกัน มีใครบ้างล่ะที่เห็นแฟนตัวเองอยู่กับคนอื่นแล้วไม่หึงหวงคงไม่มีหรอก

พี่คิณณ์เดินออกมาจากห้องน้ำเขาเดินตัวเปลือยออกมาแล้วเดินเข้ามาหอมแก้มฉัน ทำหน้าแันหน้าร้อนผ่าวที่มองเห็นท่อนเอ็นอันใหญ่โตของเขา

นี่เขาไม่อายฉันบ้างเลยหรือไงที่แก้ผ้าแบบนี้อ่ะ ฉันกำลังจะเดินเข้าไปอาบน้ำบ้างแต่พี่คิณณ์ก็เดินเข้ามาขวางทางเอาไว้เขาจับมือฉันให้ไปจับท่อนเอ็นของเขาฉันตกใจที่เขาให้ฉันทำแบบนี้

"มันมีอารมณ์แล้วทำไงดีคะ?"

"นะ...หนูไม่รู้" หน้าฉันร้อนผ่าวด้วยความเขินที่จู่ๆ พี่คิณณ์ก็มาให้ฉันทำอะไรแบบนี้ไม่รู้

ตอนที่เรามีเซ็กส์กันน่ะมันก็ไม่ได้อายหรอกเพราะเรามีอารมณ์ร่วมไง แต่นี่คือฉันไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับเขาแล้วการที่เขาให้ฉันทำให้เผื่อยังไงฉันฟินขึ้นมาอ่ะ

"อมให้พี่หน่อยได้ป่ะคะ?" พูดจบพี่คิณณ์ก็กดไหล่ฉันให้นั่งลงตรงหน้าเขาเพื่อให้ฉันอมให้เขาเพื่อให้เขาเงี่ยน ฉันจะทำยังไงได้ล่ะเขาขอขนาดนี้แล้วก็ต้องทำให้หรือเปล่า

ดีไม่ดีคืนนี้ฉันอาจจะไม่รอดก็ได้