SOMEBODY 38
***************************
หลังจากที่พวกเรากินข้าวกันเสร็จพี่คิณณ์และเพื่อนๆ ก็ไปทำงานกันต่อ ฉันกับมะปรางเลยนั่งคุยกันที่โต๊ะเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือจัสมินยังไม่กลับ
เห็นบอกว่าผ่านมาทางนี้เลยซื้อของมาฝากแต่ก็ยังไม่ยอมกลับสักที แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจหรอกนะเพราะฉันคิดว่าเธอไม่ได้สำคัญกับฉันขนาดที่จะต้องไปสนใจเธอ
ฉันบอกแล้วไงว่าถ้าอะไรที่มันไม่ได้ทำให้ชีวิตฉันดีขึ้นฉันก็พร้อมที่จะตัดทิ้งทันที และเธอก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย
“รุ่นน้องเธอคนนี้น่ากลัวแฮะ”
มะปรางกระซิบข้างหูฉันเพราะกลัวจัสมินได้ยินด้วย ไม่แปลกหรอกที่ที่มะปรางจะพูดแบบนี้ จะมีรุ่นน้องสักกี่คนที่มาอ่อยแฟนรุ่นพี่แบบนี้ ถ้าไม่หน้าด้านมากพอก็คงทำไม่ได้หรอก
“ท่าทางคงไม่ได้ผ่านมาทางนี้แล้วมั้งนั่งนานขนาดนี้น่าจะมาอยู่เฝ้าใครสักคนแน่ๆ เลย”
“เธอคิดว่าใครล่ะ?”
มะปรางหันไปมองพี่คิณณ์ที่ถือไขควงแล้วหันมายิ้มให้ฉัน เธอทำหน้าตกใจที
