SOMEBODY43:ระแวง

1912 Words

SOMEBODY 43 **************************** “อคิณณ์ตื่นได้แล้วค่ะ” ฉันกระซิบข้างหูพี่คิณณ์ที่หลับตาพริ้มไม่ยอมลุกจากที่นอนเหมือนว่าเมื่อคืนนี้เขาไม่ได้นอนทั้งคืนอย่างนั้นแหละ พี่คิณณ์พลิกตัวมากอดฉันเอาไว้ เห็นอย่างนี้ก็รู้แล้วแหละว่าเมื่อคืนเขาคงไม่ได้นอนข้างๆ ฉัน เขาก็คงต้องทำงานให้ลูกค้าสินะเห็นแบบนี้แล้วก็อดสงสารไม่ได้ที่เขาต้องทำงานหนักตัวเป็นเกลียวแบบนี้ก็เพราะฉัน ฉันไม่ได้ต้องการเงินจากเขาเลยนะเพราะครอบครัวฉันก็ไม่ได้จัดสนเรื่องเงินทองเขาไม่จำเป็นต้องทำงานจนเหนื่อยขนาดนี้ก็ได้ ฉันขอแค่เขารักฉันและดูแลใส่ใจฉันแค่นั้นก็พอ ฉันปล่อยให้พี่คิณณ์นอนต่อแล้วเดินออกมานั่งเล่นมือถือตัวเองข้างนอก ฉันเห็นมือถือพี่คิณณ์วางอยู่ที่โซฟาพอเอามือไปแตะโดนก็รู้ได้ทันทีว่าเขาเพิ่งใช่มือถือเสร็จไปได้ไม่นานเพราะเครื่องมันยังอุ่นๆ อยู่เลย นี่เขาคุยกับใครจนถึงเช้า พอเปิดเช็คดูก็เห็นเบอร์ของจัสมินโทรเข้ามา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD