"ฉันคิดว่าวันนี้คุณไม่ได้เข้ามาที่ทำงาน"
"รู้ได้ยังไงว่าฉันไม่เข้า"
"ก็..เอ่อ..ก็.." ทีแรกเธอยังมีท่าทีประหม่าอยู่ แต่ผ่านไปเพียงชั่วพริบตาหญิงสาวก็มีปฏิกิริยาใหม่ "ก็ฉันมองหาคุณจนทั่วเลยไงคะ" ออมสินไม่พูดเปล่ายังเอื้อมมือไปแตะหน้าอกของอีกฝ่าย แล้วก็ใช้นิ้วเรียวกรีดต่ำลงมาตามร่องหน้าอกจนมาหยุดอยู่ร่องสะดือ
ส่วนทางด้านเจ้าเวหาทำแค่ยืนอยู่นิ่งๆ สายตาเอาแต่จับจ้องมองริมฝีปากเข้ารูปนั้น
"อุ๊ยเสี่ยขา.." ตอนที่เธอกำลังจะขยับมือออกก็ถูกมือหนาอีกฝ่ายโอบรัดเอวบางดึงกระชับเข้ามาจนชิดร่าง "ใจเย็นก่อนสิคะ" ออมสินรีบเบือนหน้าหลบริมฝีปากที่กำลังโน้มลงมาหา
"เธอบอกว่าขอเวลาฉันก็ให้แล้ว.."
"แต่"
"แต่อะไร"
"ออมสินยังไม่มั่นใจในตัวเสี่ยเลยค่ะ"
"ยังจะไม่มั่นใจอยู่อีกเหรอ ฉันเสนอให้เธอทุกอย่างเท่าที่ผู้หญิงต้องการแล้ว"
"ออมสินกลัวว่าถ้าเสี่ยได้แล้ว เสี่ยก็จะทิ้งขว้าง"
"ถ้าถึงตอนนั้นฉันจะให้เธอไปตั้
