CHAPTER 17

4444 Words

Hindi ako magalaw kong saan ako nakayuko. Natahumik kaming pareho. Binalikan ko ang pang yayare noon. Kong paano namin ito tinaboy sa maling akala. Kong paano namin ito pinaladkad sa tauhan ni tito. Posible bang anak ko si austen? Isang malaking tanong sa isipan ko kase kahit anong isip ko at halungkat sa isip ko wala akong naalalang merong nangyare sa amin ni Samantha? Kong hindi siya tulad ng iniisip ko, posible bang anak ko si austen? Posible bang dugo ko ang dumadaloy sa ugat ni austen? FVCK! Bigo akong pumikit. Umupo ako sa soffa at yumuko habang nag iisip. Ginulo ko ang buhok ko sa sobrang frustration at galit na binalingan si thomas na mataman na nakatingin sa akin. Hindi ko maiwasang hindi mag init ang ulo habang nakatingin dito. "Leave and don't show me ur face again. Go away

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD