"อิงไถ เชิญองค์หญิงที่ห้องเสวย"หว่านหนิงสั่งอิงไถด้วยน้ำเสียงปกติ อิงไถรีบรุดไปทันที
"ท่านห้า มีของชอบของท่านห้าหลายอย่างในวันนี้"ลี่หยางสวมกอดจากด้านหลัง
"ชอบทุกอย่าง ที่ชายาคนนี้ทำ"หว่านหนิงยิ้มหวาน
"องค์ชายเปลี่ยนไปรู้ตัวหรือไม่"
" ข้า เปลี่ยนอย่างนั้นหรือ"หว่านหนิงยิ้มพยักหน้าช้าๆ
"ตรงไหน หากจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนตรงที่ รักเจ้าเพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้วก็ชีวิตนี้ขาดเจ้าไม่ได้"หว่านหนิงชะงักมือที่กำลังจัดโต๊ะเสวยอยู่
"ไม่ต้องทำแล้วงานแบบนี้เจ้าไม่ต้องทำ ไว้เป็นหน้าที่ของนางกำนัล ข้าทูลเสด็จพ่อหานางกำนัลมาเพิ่มให้เจ้าดีกว่า"หว่านหนิงหันมาสบตา
"ไม่ดีกว่าองค์ชายไม่จำเป็น"ลี่หยางยิ้ม
"กลัวว่าข้าจะ มีนอกมีในเช่นนั้นหรือ เจ้าหึงข้าหรือไร"
"หว่านหนิงไม่ได้คิดเช่นนั้นเพียงแต่เราอยู่กันในแบบครอบครัวเล็กๆ แบบนี้ก็ดีแล้ว"
"แต่เจ้าเหนื่อยเกินไปกดคางลงบนไหล่บางจมูกโด่งเป็นสันคลอเคลียอยู่ที่แก้มเนีย
