ตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ

รอบคอบ

วันนี้หว่านหนิงไม่ด้ลุกไปทำอาหารก็ในเมื่อลี่หยางกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขนแน่น ไม่ยอมให้ลุกออกจากแท่นนอน

อิงไถยกเครื่องเสวยฝีมือนางที่พอจะครูพักลักจำมาจากนายหญิงได้บ้าง

ลี่หยางคีบผักส่งเข้าปากเคี้ยว

“อีกไม่กี่วันจะถึงเทศกาลปีใหม่ ทุกปีข้าต้องอยู่ในตำหนักเพียงลำพัง ปีนี้เจ้าอยากลับไปเยี่ยมท่านแม่ของเจ้าหรือไม่”หว่านหนิงยิ้ม

“องค์ชาย อยากเจอท่านแม่ของข้าขึ้นมาแล้วหรือไร”ใบหน้าเรียบเฉยตามแบบของเขา

“ความจริงข้าเสียมารยาท น่าจะไปยกน้ำชาเสียหน่อย ไหนๆ ก็แต่งลูกสาวของท่านทาแล้ว”

“ไม่จำเป็นต้องเป็นเทศกาลเราก็ไปเยี่ยมท่านแม่ได้”หว่านหนิงออกความเห็น

“หลายวันก่อนเจ้าส่งทั้งโถและแจกันไปยังตระกูลจงของเจ้า หากเราไปเยี่ยมมารดาของเจ้าต้องนำของที่มีค่ากลัวนั้นไป”องคืชายช่างรอบคอบกลัวว่าหว่านหนิงจะน้อยหน้าคนอื่น บรรดา สนมที่ฝ่าบาทโปรดปรานมีเพียงเสด็จแม่ขององคืชายที่ได้ของพระราชทานเยอะสุดแต่องคืชายกัลบนำข