JACE

TWO

“Anak, anong iniisip mo?”

Nasa rest house silang mag-ina sa tagaytay. Dapat siya lang ang nandito, mahal lang siya ng kanyang meme. Alam niya na utos ng kanyang dada sa kanyang meme, sa takot na baka sundan siya ng mga fraternity brother niya.

Ipinatapon lang siya dito nang kanyang dada para makaiwas sa mga barkada niya na bad influence sa kanya. At para makapag isip isip na rin siya ng mga mali niyang nagawa.

“wala naman, me. Gusto ko lang ng katahimikan ngayon”

Malalim na buntong hininga ang sagot ng kanyang ina bago sya nitong talikuran. Nakita niya itong nagpunta sa kusina siguro para maghanda na ng kanilang hapunan. Nang makita niya na nasa loob na ng kusina ang kanyang ina siya namang labas niya ng bahay.

Sa likod maraming puno ng mga prutas lalo na ang mangga.

He knows tha he don't have the rights to complained on what is happening to him. His parents wants him to lay low on his way of life. Nakasanayan na niya iyon kaya Hindi madali sa kanya.

Mula ng mamulat siya sa mundo ganoon na ang ginagawa niya. Yes he finds it's boring but that is his life. Bar, barkada, inom, babae, gala at most of it session with his frat members. Then all of a sudden bigla nalang matitigil ang lahat.

"Psst!"

Napakunot noo naman siya na napalingon-lingon sa paligid niya ng marinig niyang may sumitsit sa kanya.

"Brad!"muli niyang narinig.

Nag-ikot ikot na siya pero Hindi niya talaga makita kung saan nanggagaling ang naririnig niyang boses.

"Brad, halika na may session ngayon"anito na tumawa Pa ng malakas.

Para siyang mababaliw habang hinahanap kung saan nanggagaling ang boses na iyon. Sigurado naman siyang, siya Lang ang tao sa lugar na iyon.

Palakas ng palakas ang naririnig niyang tawa habang Hindi na niya alam kung saan siya patungo.

"Sir Jace"

Napalingon siya sa tumawag sa kanya.

Natigilan siya ng makita niya ang apo ng katiwala nila dito na si Felimon. Kilala naman niya ito dahil halos sabay silang lumaki.

Ang hindi lang niya alam ay bakit ito nakangisi sa kanya.

Tapos ngayon tumatawa na ito na parang nagtutuya o iniinsulto siya.

"Sir Jace!"naririnig niyang sumisigaw ito pero bakit ganoon tumatawa Pa din ang tingin niya dito.

"Papatayin kita!"sigaw niya dito ng Hindi ito tumigil sa pagtawa.

"Oh my God Jace what are you doing?"it's his mother who he heard next.

Pero pagtingin niya sa ina niya natawa din ito habang parang diring-diri sa kanya.

"Brad, ayan na ang bruha. Pipigilan ka na naman niyang maghappy happy. Patayin mo na para masaya ka na"

Nagdilim ang paningin niya sa narinig. Nang tumayo siya pakiramdam niya ang gaan niya na para bang lilipad siya.

...............................

"s**t!"napamura siya ng pagmulat ng kanyang mata sobrang sakit ng ulo niya. 

Para mabibiyak ang ulo niya. Hindi na naman na siya nag-iinom ng alak kaya nagtataka siya kung bakit masakit ang ulo niya.

Pipilitin sana niyang bumangon pero laking gulat niya ng makitang nakagapos siya.

"What the f**k!"

Nagpumilit siya makakawala pero hindi niya magawa. Both his hands are tied tight and even his both feet are tied.

"Good thing your awake"

He look at his father, hindi niya napansin na nasa tabi Lang pala niya ito nakaupo.

His father is so serious while looking at him. His not used to his serious aura. His like his father, always have a mischievous smile on his lips. Dito siya nagmana ng pagiging maloko, pero nasobrahan siya ng pagigong maloko. Now he admits it, all his doing was all over.

"Dada"

Sa pagtayo nito siyang pasok ng dalawang lalaking nakanurse uniform yata. Naka all white kasi ang mga ito pero hindi siya sigurado kung mga nurse nga talaga ang mga ito.

"They'll be taking you to a rehabilitation center Jace"ani ng Dada  niya.

Nanlalaki ang Mata niya habang hindi siya makapalag sa ginagawa ng mga lalaking nurse sa kanya.

"Dada, why are they taking me there. I'm not insane"hindi na niya napigilan na sabihin.

His father glared at him bago lumapit.

"Yes, hindi ka nga baliw. Sinabi ko bang sa asylum ka nila dadalin. They'll bring you to a rehabilitation center Jace"

Napakamot siya sa ulo naalis na kasi ng mga nurse ang pagkakatali niya.

Sa pagbangon niya isang malakas na kutos ang inabot niya sa kanyang ama.

"Pasalamat ka at hindi mo nasaktan ang Meme mo kung hindi kahit anak kita makakatikim ka sakin ng bugbog. And even Felimon, damn anak ano bang nangyayari sayo. Saan ba ako nagkamali sa pagpapalaki sayong sutil ka"

In what his father told him, he remember everything. Hiyang hiya siyang napatungo habang inaalala niya ang mga nangyari. Ang mga nagawa niya kay Felimon at sa Meme niya.

He struggle Felimon's neck at muntik na din niyang masakal ang meme niya kung hindi Pa siya nahampas sa ulo at nawalan ng Malay.

Hindi siya makatingin ng diretso sa kanyang ama hiyang-hiya siya sa nagawa niya.

“I will go with them, and please pakisabi kay mimi sorry.”

Isang marahang tapik sa kanyang balikat lang ang sagot nang kanyang dada. Narinig niyang bukas sumara ang pintuan bago siya inalalayan ng dalawang nurse na lalaki.

Hindi niya alam kung anong nangyari sa kanya. Ipinagpasalamat niya nalang na walang nangyaring masama sa kanyang ina.

Kusang loob siyang sumama sa dalawang nurse na magdadala sa kanya sa sinasabi ng kanyang ama na rehabilitation center. Sana malagpasan niya ang lahat ng ito.

Dahil sa totoo lang hindi niya rin alam kung bakit siya nagkakaganito. Kung ano ang puno't dulo ng kanyang, well aminin niya na adik sya. Na napasama siya sa maling barkada.

....................

“Sister Eula!”

Tawag niya sa mother superior ng kumbento kung saan siya naninilbihan.

Nakangiti naman siyang hinarap nito nang huminto ito sa paglalakad.

“anong kailangan mo, sister Micah?” magiliw nitong tanong.

Nang maayos na ang kanyang paghinga dala ng kanyang pagtakbo saka lamang siya sumagot dito.

“sister Eula, sabi ni sister Elsa binibigyan daw po ako ng isang buwan?” nagtataka niyang tanong dito.

Sa loob ng apat na taon niya sa loob ng kumbento, ni minsan hindi pa siya humingi ng bakasyon na tatagal ng isang buwan.

Maging ang mga ito hindi rin naman siya binibigyan ng isang buwan na bakasyon. Kaya nagtataka lamang siya bakit kailangan niyang magbakasyon ng isang buwan.

“sister Micah, totoo ang iyong narinig mula kay sister Elsa”

Hindi niya malamang kung malulungkot o matutuwa siya. Masaya siya kasi makakasama niya ang pamilya ng matagal. Pero at the same time malungkot kasi matagal niya rin Hindi makikita ang mga bata.

Nagtuturo siya ngayon ang isang maliit na eskwelahan na itinayo ng mga madre. Para sa mga kapos palad na mga bata na gustong mag aaral na walang pera, para makapag-aaral.

“sister eula, pwede po ba na isang linggo lang ang bakasyon ko. Mami-miss ko kasi ang mga bata, kung matagal akong magbabakasyon” hiling niya dito.

“doon tayo mag-usap sa aking opisina. Ipapaliwanag ko sayo kung bakit kita bibigyan ng Isang buwang bakasyon” magiliw nitong sagot.

Nakasunod lamang sya my sister eula hanggang sa makarating sila sa opisina nito. Sa loob makikita mo na ang lahat, mayroong maliit na lamesa na parang opisina at sa gawing likuran natatabingan ng kurtina ang tulugan. Lahat sila na mga madre sa loob ng kumbento ay may ganitong kwarto.

“maupo ka sister” na agad nya namang ginawa.

“sister Mika, ang ibigay ko sa iyong bakasyon hindi para lamang makasama mo ang iyong mga mahal sa buhay. Binibigyan kita ng isang buwan para magnilay kung nais mo talagang pasukin ang bakasyon natin ito. Sa iyong Pagbabalik tatanggapin mo na ang doktrina ng pagiging madre.” paliwanag nito.

“sister eula, sigurado naman na po ako na gusto ko talagang maging madre. Bata palang po ako doon ng pangarap ko”

Nakatingin lamang ito sa kanya habang nakangiti. Lumipas na ang ilang minuto bago Sumagot si sister Eula.

“sister, alam ko ito ang iyong pangarap. Kaya Bibigyan kita ng isang buwang bakasyon para makita mo ang buhay sa labas ng kumbento. Alam kong kulang pa ang apat na taon para masabi ko na sanay ka na sa buhay dito sa loob. Ngunit tulad ng sinabi mo pangarap mo na ito mula pa noong Ikaw ay bata pa. Kaya masasabi ko na alam kong sigurado ka na. Ngunit muli uulitin ko bibigyan kita ng isang buwang bakasyon para magnilay kung dito talaga ang iyong nais. Ang magsilbi sa ating Panginoon”

Hindi niya makuha kung ano ang ibig sabihin si sister Eula. Pero sa bandang huli napilitan din siyang sundin ang nais nito.

Makalipas ang isang araw na pamamaalam sa mga batang kanyang tinuturuan, naghanda na siya para umuwi. Wala naman siyang masyadong gamit naiuwi dahil sa isip niya babalik pa siya. Dahil dito ang buhay niya, sa loob ng kumbento at nagsisilbi sa Panginoon.

..................

He stayed in a rehabilitation center for six months. For him he is really rehabilitated and a new person.

Pinilit niya ang sarili na makaahon sa kinasadlakan niyang kapalaran. Ang naging addict sa hindi niya malamang dahilan.

His family welcome him with so much love and affection after he finished his six months rehabilitation

At ngayon nga nagse-celebrate Pa sila para Lang sa pagkaka-discharge niya sa rehab.

They're all in Batangas, together with his parents friend and family.

"Ano kamusta ka naman Jace? Ang payat mo, di ka na pogi"si Ivan ang nagsabi noon.

Ngumiti Lang siya bilang sagot dito, nahihiya siyang sumagot sa mga ito. Para kasi sa kanya nakakahiya ang ginawa niya.

Magkakasama silang mga magkakaedad na lalaki samantalang ibang grupo naman ang mga kababaihan. And most of all ang mga tanders.  Pero natatanaw naman nila ang bawat isa kasi hindi naman malalayo ang agwat ng lamesa kung nasaan silang lahat.

"Hey!  Kilala kita, maingay kang nilalang kaya wag kang mahiya dyan at ilabas mo ang totoong ikaw"bulong naman sa kanya ni Kyle.

Inakbayan Pa siya nito at muling bumulong.

"Welcome back best friend"anito na ikinatawa ko Lang.

"I really appreciate everyone here, for welcoming me here. Pero kasi... Alam niyo na, nakakahiya ang ginawa ko. And besides nasanay akong hindi masyadong nagsasalita for tge past six months. So ayon na nga, eto na ang totoong ako, tahimik Lang talaga. Tulad ng sinabi sa rehab, ipakita ang totoong sarili"paliwanag niya sa mga ito.

They all look at him with pity, or affection, or something but he didn't mind at all.

"So tahimik ka Lang talagang klase ng tao ganon ba?"ani Blaze habang hindi makapaniwalang nakatitig sa kanya.

Tumango Lang ako bilang sagot sa kanila. Saglit Lang silang natahimik, parang wala Lang ang nangyari na back to normal na kung itrato siya ng mga ito. Na para bang hindi siya na wala ng anim na buwan para magpa-rehab.

But the thing is, nasanay siyang mag-isa. When no body is paying attention with him naglakad siya palayo sa mga kaibigan niya.

Napadpad siya sa dalampasigan sa kakalakad niya.

The peaceful place makes him calm and relax.

"Bakit mag-isa ka nalang dito Jace?"

Napahinto siya sa paglalakad ng marinig niya ang boses na iyon.

Matagal na ang huling beses na narinig niya ang boses na iyon. And still its like an angelic voice for him. The voice that never leaves at his mind.

"Micah"

Nakangiti ito ng magkaharap na sila. The usual Micah he knows, the girl who had a sweetest smile in the world.

But sadly hindi Lang para sa kanya ang ngiti nito. She had the warmest and sweetest smile for everybody.

"Kamusta ka na Jace? Ang tagal nating hindi nagkita"anito.

From her beautiful face, his gaze went down on her body. Hindi para pagnasahan ang katawan nito, kundi para bistahan ang suot niyang damit.

Pakiramdam niya tumabingi ang ngiti niya habang bumabalik sa mukha ni Micah ang paningin niya.

"So, natupad na pala ang pangarap mo"kaswal niyang sagot.

Tumingin din si Micah sa suot nito saka ngumitu na naman sa kanya ng pagkatamis-tamis.

"Malapit na Jace, malapit na"

Oh, he must be crazy. Bakit sa nagibg sagot ni Micah para siyang biglang naulol na naman na parang tumira na naman siya ng drugs.

Maybe because, this is his reality. The reality that he wants to forget.

That the girl who owns his heart, his beloved Micah was never as in never will be his.

Because Micah belongs to God. Micah chooses to become a nun, who serves our mighty God.

Fuck my life...

..................