เมื่อถึงยามกลางคืน บรรยากาศดีมาก ไม่ร้อนหรือหนาวเกินไป หยวนรุ่นฟงนอนอยู่ในห้องพักด้านใน ฝ่ายถังเหวินจ้าน และคนของเขามีห้องพักส่วนตัว ที่อยู่ไม่ห่างกัน เรียกได้ว่าสะดวกกว่านาง ดังนั้นยิ่งคิด หญิงสาวก็ประเมินได้ในใจว่า เขาเป็นคนสำคัญที่มาจากแคว้นอื่น ส่วนฐานะเป็นเช่นไร นางไม่อาจคาดเดาได้ ระหว่างที่นางใกล้กำลังจะดับเทียนไข ก็มีเสียงเคาะประตูเบาๆ ตามด้วยเสียงร้องเรียก “แม่จ๋าๆ ๆ” หยวนรุ่ยฟงรู้ได้ทันทีว่าเป็นซางซิอซือ นางเปิดประตูต้อนรับอีกฝ่าย คนน่ารักแก้มใสๆ ก็ยิ้มดีใจ “ไม่มี ใครอยู่เจ้าค่ะ ซือซือ เรียกแม่จ๋าได้ใช่ไหม” เด็กหญิงหัวเราะคิกคัก นางไม่ต้องการแม่ทูนหัว เพราะตำแหน่งดังกล่าวฟังแล้วดูเหมือนนางฟ้า หรือเทพธิดา แต่อยากให้หยวนรุ่ยฟงเป็นแม่จ๋า เพราะได้ยินเด็กคนอื่น เรียกแม่ของพวกนางเช่นนั้น “ดึกแล้วเหตุใดยังไม่นอน” ซางซือซือทำมือขยุกขยิก ก่อนล้วงเข้าไปในแขนเสื้อนาง ซึ่งซ่อนดอกห