และรู้ว่าหยาดน้ำตาของเธอไม่ได้ทำให้คนใจดำแล้งน้ำใจอย่างพ่อเลี้ยงกฤตย์สงสารและเห็นใจเธอ จึงกะพริบตาถี่ๆ ไล่หยาดน้ำตาให้ไหลย้อนกลับเข้าไปข้างในดั่งเดิม ก่อนจะเงยใบหน้าที่ยังคงเต็มไปด้วยริ้วรอยของความเจ็บปวด และดวงตาที่ยังคงแดงก่ำจ้องมองพ่อเลี้ยงเขม็ง
“ห้าแสน! มันคือค่าแรงจากการทำงานบนเตียงใช่ไหมคะ”
“รู้ก็ดีแล้วนี่ จะได้ไม่เสียเวลาพูดให้มากความ”
“ห้าแสน รวมค่าบริการในครั้งนี้หรือยังคะ” ชาครียาเค้นเสียงถามอย่างประชดประชัน
และเธอก็ได้รับคำตอบที่ทำให้เจ็บร้าวรานใจไม่ต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมา
“ยัง เช็คใบนี้เป็นค่าบริการครั้งที่ผ่านๆ มา สำหรับวันนี้ผมใจดี จะให้คุณหนึ่งแสน”
“ถ้ายังงั้นไปเซ็นเช็คมา ขอเป็นเช็คเงินสดเท่านั้น!”
“ไม่ คุณจะได้รับเช็คหลังจากบริการลูกค้าเสร็จแล้ว”
“ไม่ค่ะ จะทำการค้าก็ต้องยื่นหมูยื่นแมวสิคะ ได้เช็คเงินสดเมื่อไร โสเภณีคนนี้จะบริการคุณให้ถึงใจ”
“บ้าฉิบ!”
พ่อ
