“ไม่รู้ว่าคุณสิงห์จะอยากฟังไหม ตอนนี้ไหมเป็นของคุณสิงห์แล้วฉะนั้นไม่ว่าจะทำอะไรไหมจะบอกคุณสิงห์ก่อนทุกครั้ง” ถ้อยคำที่บ่งบอกว่าเป็นของเขาหนักแน่นมากเพราะได้เซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้ว อนาคตไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องอดทนและผ่านมันไปให้ได้ “เย็นนี้พี่ที่สำนักงานชวนไปเดินตลาดในเมือง ไหมอยากไปแต่ยังไม่ได้ตอบตกลง ถ้าคุณสิงห์จะอนุญาตไหมขอไปและขอกลับดึกนิดหน่อยได้ไหมคะ”
“ไม่อนุญาต” แทบจะในวินาทีนั้นคำตอบหลุดออกมาจากปากคมคาย เหตุการณ์เมื่อคืนยังหลอกหลอนไม่หายถ้าม่านไหมโดนแบบเดียวกับเกศินีแล้วไม่มีคนเข้าไปช่วยเขาคงรู้สึกผิดไปจนวันตาย พนักงานพวกนั้นขี่มอเตอร์ไซด์ทั้งนั้นไม่มีรถยนต์สักคันคงไม่พ้นซ้อนท้ายกันเข้าเมือง อันตรายจะตาย
“ไม่เป็นไรค่ะ ไหมแค่อยากได้รองเท้าผ้าใบไว้ใส่ไปทำงานเท่านั้น ไว้รอเข้าไปซื้อในเมืองวันหยุดก็ได้ค่ะ”
ดีเหมือนกันเพราะพี่ๆ ชวนไปกินหมูกระทะต่อคงหมดเงินหลายร้อย อาหารที่บ้านก็มีใ
