ฟ้ารีบปิดประตูห้องทำงานของหัวหน้าแล้วเดินย่ำออกมา พอเห็นว่าเขาไม่ได้ตามมาด้วยก็หยุดพิงหลังกับกำแพงแล้วถอนหายใจยาว เธอยกมือที่กำลังสั่นขึ้นมามองแล้วกำหมัดแน่น หลับตาสงบสติอารมณ์แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
เธอล้างมือแปรงฟันบ้วนปากจนรู้สึกดีขึ้นแล้วก็เดินออกมาพบกับตะวันที่ยืนรออยู่
"พี่... มีอะไรรึเปล่าครับ... ผมเห็นเข้าห้องหัวหน้าตั้งนาน"
"......ไม่มีอะไรหรอก ไปทำงานเถอะ"
"คือ... นี่มันพักเที่ยงพอดี..."
ฟ้าที่เพิ่งโดนลวนลามจากในห้องหัวหน้ามาก็คิดว่ากำลังจะโดนน้องชายขอหื่นใส่อีกเลยหงุดหงิด กำลังจะอ้าปากด่าแต่เขาก็รีบพูดสวนขึ้นมาซะก่อน
"ไปกินข้าวกันนะพี่ สีหน้าไม่ค่อยดีเลย... หรืออยากกินอะไรเดี๋ยวผมไปซื้อมาให้"
"เอ่อ... มึงไม่ได้จะมาขอ..."
"โหพี่ เห็นผมเป็นคนยังไงเนี่ย... ผมเป็นห่วงพี่นะ"
ฟ้าหัวใจพองโตขึ้นอีกครั้ง คำพูดสั้นๆ แต่เต็มไปด้วยความจริงใจของเขาทำให้เธอยิ้มออก ฟ้าเข้าสวมกอดเขาอย่าง
