Kabanata 22

1773 Words

OLIVIA PAULINE NAGTAGAL pa kami sa dalampasigan habang wala kaming imikan na nakaupo lang sa buhangin. Tahimik siya at tila paghinga lang niya ang maririnig sa tuwing bubuntong hininga siya. Maging ako ay hindi alam ang sasabihin sapagkat nilamot ako ng hiya matapos kong aminin ang nararamdaman ko para sa kanya. He suddenly looked at me and tried to gage my emotions. Kumunot ang noo niya at pinagmasdan niya ang mga mata ko. And then he smiled. Ngayon ko lang siya nakita na ngumiti ng totoo. Iyon bang hindi sarcastic at hindi rin naiinis na ngiti. Nakakagaan ng loob na makita siyang ganoon. My heart melted when I saw him smile, genuinely. Umiwas siya ng tingin sa akin sapagkat alam niyang nagulat ako sa pagngiti niya. Maging siya ay hindi niya mawari ang kanyang pakiramdam kaya't

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD