CAPTIVATED (IN THE EYES OF A MAFIA BOOK I)

Kabanata 4

TYLER GIDEON

"SURRENDER the woman to the council now!"

Ito ang utos ni Lord Derrick sa akin sa kabilang linya. Nanatili akong walang kibo habang nakikinig lang sa kanya.

"She remained missing sa kanilang lugar, that means nasa iyo na siya Tyler!" Patuloy ni Lord Derrick.

"Papa, I still have to do something para mas lalong maging matagumpay ang bagay na ito. I have to make sure that Joshua is related to that woman, kaya't ipaubaya mo muna sa akin ang babaeng iyon," paliwanag ko.

Napaka-suspicious ng pagiging close ni Mayor Joshua Castañeda sa babaeng ngayon ay nakakulong sa isang kwarto ng aking mansion dito sa Casa Esperanza.

Nakapagtataka na palaging binibigyan ng espesyal na atensyon ng alkalde ang kanyang inaanak na si Olivia. Mayroon akong kutob na mayroon nga silang relasyon, at iyon ang dapat kong kumpirmahin.

"Kung gayon, tell the rest of the members of the Black Dagger to stand by for whatever things na ipagagawa ko sa kanila. And you should handle that mission from now on. Ako na ang bahala sa council," ma-autoridad na wika ni Lord Derrick, ang aking lolo.

"Yes papa. Thank you. I won't give you disappointments for this."

"You shouldn't. And I trust you, Tyler."

"Thanks papa."

"Alright. I'll just take a nap."

Pagkatapos ng tawag na iyon ay ibinaba ko na rin ang aking cellphone sa mesa.

Tanghaling tapat at mainit sa labas ngunit heto at nagkakape ako. Kanina pang umaga hindi kumakain si Olivia. Umalis ako upang asikasuhin ang mga bagay na dapat kong asikasuhin sa opisina at pagbalik ko, ayon sa mga nagbabantay ay hindi pa rin niya ginagalaw ang pagkain niya.

Niluwagan ko ang kurbata ko at saka ako muling sumimsim ng kape. Kumunot ang noo ko nang makarinig ako ng kalabog mula sa likuran. Napalingon ako nang makita ko sa bintana ang babaeng bumababa gamit ang kumot na pinagbuhol-buhol.

"Damn!" Nahampas ko ang mesa at patakbong nagtungo sa likuran.

Ngayon ay kitang kita ko ang pagbaba ng babaeng nakasuot ng t-shirt ko. Pinagbihis ko siya nito noong nakaraan dahil nakasuot pa rin siya ng gown na kanyang ginamit nang gabing ipadukot ko siya.

Kitang kita ko ang makinis niyang mga hita dahil tanging ang big size t-shirt ko lang ang suot niya. I wonder kung mayroon siyang suot na panloob.

"Hey! Do you think, makakatakas ka?" Namewang ako at tumingla sa kanya.

Nasa third floor ng mansion ang kwarto kaya't medyo mataas ang babagsakan niya kung sakaling bibitiw siya. Hanggang sa second floor lang ang inabot ng kumot na pinagbuhol-buhol kaya't hindi niya alam kung paano siya lulundag.

Mula sa second floor ay bumaba ako kanina. Ngayon ay nakasunod na sa akin ang mga gwardya ko at hinayaan ko na silang bantayan kung babagsak si Olivia.

"Just please send me home! Wala kang mapapalasa akin!" Sigaw niya sa akin.

Napalunok ako at nakitang hindi maayos ang pagkakabuhol ng kumot.

"Damn!" Napamura ako at patakbong bumalik sa second floor.

Habang tumatakbo pabalik ay mas lalo kong niluwagan ang suot kong kurbata. Habang umaakyat ng hagdan ay tinanggal ko na rin ang masikip kong coat at nang makarating ako sa second floor ay agad kong tinungo ang bintana sa tapat niya.

Binuksan ko iyan kaagad at saka ko siya tinanaw sa baba.

"Hey, matatanggal na ang buhol ng kumot. Hold my hand." Inilahad ko ang aking kanang kamay sa kanya.

Tumingin siya sa pagkakabuhol ng kinakapitan niyang kumot at saka nakitang matatanggal na nga ito sa pagkakabuhol sa isa pang kumot na konektado sa taas.

"Just please let me go!" Naiiyak na siya at tila ba wala nang magagawa pa.

"F*ck. I said hold my hand!" Pinagalitan ko na siya dahil malapit na siyang mahulog.

"Noooo!" Aniya.

"Guards, get ready!" Sigaw ko sa mga tauhan ko sa ibaba at iyon naman ang ginawa nila.

Anytime na mahulog si Olivia sa mataas na bahagi ng basement ay nasisiguro kong hindi siya magiging okay. Lalo pa at mukha siyang mahina.

"C'mon. Hold my hand, woman!"

At hindi talaga siya kumikilos. Dahil sa aking labis na pag-aalala ay binalanse ko ang katawan ko sa bintana at saka ako yumuko upang maabot ko na siya mula doon.

"Don't touch me!" Sigaw niya nang mahawakan ko na ang braso niya.

"Huwag kang magalaw!" Galit na ako at nais ko na siyang parusahan ngayon.

At sa isang iglap ay nakalas na ang pagkakabuhol ng kumot kaya't damang dama ko ang bigat niya sa aking kamay.

"Uuhhhmmmm!" Buong pwersa ko siyang hinawakan at dahil isang kamay lang ang hawak ko sa kanya ay mahihirapan talaga ako.

"I don't want to die!" Sigaw niya na ngayon ay nakalambitin na lang.

"You'll gonna die if bibitawan kita dito!" Sigaw ko sa kanya kahit pa alam kong sasaluhin siya ng mga tauhan ko.

"Help me! Please hold on!" Sigaw niya.

"Kung sino ba naman kasing tanga na gagawin ito!" Inis na inis na ako sa kanya.

Pinilit ko siyang itaas hanggang sa mahawakan ko na ang kanyang kanang kamay.

Sa ganoong sitwasyon ay hindi na ako nahirapang itaas siya. Hanggang sa mahawakan ko ang bewang niya at dahan-dahan siyang ipasok sa bintana.

Nakahinga na ako ng maluwag nang kapwa kami bumagsak sa sahig.

Huminga ako ng malalim nang maramdaman kong dumagan siya sa akin at tila ba wala nang lakas na tumayo pa.

Dahan-dahan ko siyang hinawakan sa kanyang mga balikat at ako'y bumangon.

Napunta ang ilang hibla ng kanyang buhok sa kanyang mukha at ngayon ay nakasalampak ang kanyang mga paa sa sahig. Maputi ang kanyang kutis at kitang kita ko ang kanyang mahahabang binti na pantay ang kulay.

Napalunok ako dahil sa nakita ko ngunit kailangan kong maging matatag. Tama na ang ginawa kong paghalik sa kanya nang gabing iyon.

"Hindi ka mapapahamak sa akin. Ikaw lang ang gumagawa ng paraan para mapahamak ka!" Tumayo ako at saka ko siya hinila sa kamay.

Hindi siya tumayo. Nakaladkad ko siya hanggang sa mapagtanto kong nasasaktan na pala siya.

Wala pa rin siyang kibo at pawang tinitiis ang sakit ng pagkakahawak ko sa braso niya.

At dahil nakonsensya ako ay sa ginawa ko ay yumuko ako para buhatin siya. Kinarga ko na siya at ngayon ay tahimik lang siyang nakahilig sa dibdib ko.

"Damn, nilalagnat ka!" Nahipo ko siya sa kanyang binti na ngayon ay nag-aapoy sa init.

Kaya pala wala siyang kibo. Nagmadali akong maglakad papunta sa kanyang kwarto at nang mabuksan ko iyon ay agad ko siyang inihiga sa kama.

Para lang siyang walang malay na nakahiga. Nasapo ko ang noo ko saka umiwas ng tingin nang kumilos siya at lumislis ang t-shirt na suot niya at mahantad sa akin ang kanyang suot na red panty.

"F*ck. I am in trouble." Napatingin ako sa malayo at hindi ko alam kung paano ako magbabalik ng tingin sa kanya.

Wala ang mga katulong ko dahil pinag-day off ko silang lahat maliban lang sa isa na ngayon ay nasa palengke.

Ang tangi ko lang alam gawin ay ang pagpupunas ng tubig na mayroong yelo upang bumaba ang kanyang lagnat. Ngunit kung ako ang gagawa niyon ay napaka-imposible.

"No, I won't do it," wika ko na para bang nakikipagtalo ako sa aking damdamin na nag-uudyok sa aking gawin iyon.

"It's so cold!" Nanginginig na siyang kumukot sa kanyang pagkakahiga kaya naman naalarma na ako.

Wala na akong ibang choice. Kailangan ko siyang alagaan.

Lumabas ako ng kwartong iyon at saka ako nagmadaling nagpalit ng t-shirt. Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa kusina upang kumuha ng palanggana at buhusan ng tubig. Naglagay din ako ng ice cubes doon at saka ako naghanda ng bimpo.

Ngayon ay nakapatong ang palanggana sa mesa at nakikipagtitigan lang ako doon habang hawak ang bimpo.

"I can't do this," wika ko.

Inilapag ko sa mesa ang bimpo saka ako naglakad patungo sa pintuan ng kwarto ko. Ngunit natanaw ko ang pintuan niyang nakasara at wala akong naririnig na kahit na anong ingay mula doon.

Agad akong nakonsensya kaya't kahit ayaw ng isipan ko ay naiinis kong tinungo ang mesa at pilit na pilit na kinuha iyon kasama ang bimpo saka nagtungo sa kwarto niya.

Pagpasok ko ay nanginginig siyang tumingin sa akin.

"I can't die like this." She said saka pilit na inaabot ang comforter.

Ngunit pinigilan ko siya.

"Hindi makabubuti na nakukulob ka. Come here."

Naninibago ako sa sarili ko. Bakit ko ba ginagawa ito? Hindi ko dapat ito ginagawa dahil hindi ako masyadong sweet sa kahit na kanino.

"Let's remove this." Inangat ko ang suot niyang damit at saka iyon tinanggal.

"It's cold. Huwag mo akong hubaran!" Nanginging ang boses niyang tumingin sa akin.

"I'm going to help you subside the heat." Pinilit komg tanggalin ang suot niya kaya't nahantad na sa akin ang kanyang kabuuan.

Although nakasuot siya ng pulang bra ay para bang napapaso na rin ako sa kanyang kasexyhan.

"Relax Tyler. Relax. Ilang beses ka nang nakahawak at nakakita ng ganito."

Ito ang wika ng isipan ko habang napapalunok akong nakatingin sa kanya.

At bago pa man kung anong pumasok sa isipan ko ay kumilos na ako upang simulan na ang pagpupunas sa kanya.

Sa sobrang init ng kanyang katawan ay halos mapaso siya sa lamig ng ipinunas ko sa kanyang bimpo. Ang lamig niyon ay nakatulong upang bumaba ang lagnat niya.

Pagkatapos kong gawin iyon ay namomroblema naman ako sa kung paano ko siya dadamitan.

Basa na ang bra at panty niya. Kaya naman kailangan na iyong hubarin. Ngunit paano?

"Can you please remove your underwear and change your clothes?" I asked saka ipinatong sa tabi niya ang isang malaking t-shirt.

"Why are you doing this? Patayin mo na lang ako kung gusto mo. Pero wala kang mapapala sa akin.

Ngayon ko lang nakitang mayroon siyang sugat at pasa sa noo.

"What happened to that?" I asked saka pawang lalapit at hahawakan ang noo niya.

Kinabig niya ang kamay ko at ngayon ay naisip kong baka dahil sa pagbaba niya kanina.

"Leave!" Utos niya.

"Why would I leave? Bahay ko ito."

"Paano ako magbibihis kung nandyan ka?" Inis niyang wika.

Ngayon ay mayroon na siyang lakas ng loob na lumaban dahil mababa na ang kanyang lagnat.

"O-okay."

Bigla akong nahiya at saka ko kinuha ang palanggana saka lumabas. Bago ako makalabas ay natalisod ako sa corner ng kama.

"Damn!" Mahina akong napamura dahil bukod sa nakita niya akong nataranta ay sobrang sakit sa pakiramdam na ang hinliliit ko ang nauntog doon.

Ngunit upang hindi ako mapahiya ay deretso lang ang lakad ko hanggang sa makalabas na ako.

"Ffuuckkk!" Hinilot ko ang paa ko sa sakit kaya naman ngayon ay naiinis akong tumingin sa pintuan niya.

And hindi lang iyon ang dapat kong gawin ngayon, hindi pa siya kumakain kaya naman kailangan ko siyang dalhan ng kahit na anong makakain.

Nang nasa kusina ako ay tumawag ako kay Makisig. Siya ang pinaka mas pinagkakatiwalaan ko sa lahat ng myembro ng council o ng Black Dagger.

"Hey," bungad ko nang sagutin niya ako.

"What's up Don Adan?"

"I just would like to ask kung anong pinapakain sa may sakit para gumaling?"

"Sinong may sakit?"

"Basta."

"Chicken soup," he replied.

"Paano gumawa ng chicken soup?"

"I don't know. Ask your nannies."

"They aren't here."

"Search through the internet."

"Huwag na nga lang. But anyway, I have a favor."

"What?"

"Buy me a panty and bra," diretso kong wika.

"What? Anong bibilhin ko?" Natatawa siya sa kabilang linya.

"Don't get me wrong. Just buy a dozen of each."

"A dozen of each?" Pigil na pigil ang kanyang pagtawa.

"Don't laugh, man. I can hear your voice. Your laugh is too loud in my brain!" Naiinis kong wika.

"Okay. So, what's the size of these bras and panties, Don Adan?" Mayroong tunog ng pagiging sarkastiko ang boses niya.

"Size? Mayroon bang ganoon?"

"Of course."

"Get all sizes, one dozen each."

"Are you sure?"

"Yeah, I am sure."

"Okay. Ako na mismo ang magdadala diyan. I wonder kung para saan ang mga pinabibili mo."

"Don't come here. Mag-utos ka na lang. And don't ever mention this to anyone or else..."

"Or else, mapapahiya ka!" Siya na ang nagtuloy.

Hindi ako agad nakasagot sa inis.

"Okay. In a few minutes, nandiyan na ang bra at panty, one dozen each size."

"F*ck you Makisig!"

"I love you too, bro!"

Makisig is a good man, a friend but most of the time ay bully and annoying. Pinaiinit niya ang ulo ko.

At dahil hindi ako marunong magluto ng chicken soup, naghanap ako ng instant noodles sa cabinet at nakahanap nga ako niyon.

Agad kong niluto ang isa at saka ako nagdala sa kwarto niya.

"You might want to eat. Wala pang laman ang sikmura mo," sabi ko.

Halatang nagulat siya sa pagpasok ko.

"What's that?"

"Noodles."

"Wala na bang iba?" Reklamo niya.

"Ikaw pa lang ang nakidnap na nagrereklamo sa ipapakain sa'yo. Gusto mo ng lason?" Naiinis kong wika.

Naupo ako sa tabi ng kama at saka akmang susubuan siya nang pigilan niya ako.

"I can do that. Umalis ka na."

Naiinis akong naglapag ng tason sa bedside table at tumingin sa kanya.

Napagtanto kong manipis ang ipinasuot kong t-sht sa kanya kaya't namataan ko ang kanyang mga u***g.

Nahalata niya iyon at saka tinakpan ang kanyang dibdib.

"Manyak!" Sigaw niya.

Naubo ako at saka nagmadaling lumabas.

"Eat that. Pagbalik ko ay ubos na iyan. Maliwanag?" Kunwari ay naging strikto ako sa kanya upang sa ganoon ay makita niya ang autoridad sa akin.

Nagsara na ako ng pinto at kagat labing umiling na lang dahil sa naiisip ko.

"F*ck. Tinigasan ano doon. Masama ito!"

Naglakad na ako pabalik sa kwarto ko sa inis.

Ilang sandali pa ay dumating na ang pinabili kong panties and bras.

Nagpasalamat ako sa naghatid at saka ako nagmadaling hinalungkat ang mga iyon mula s aoaoer bags

Talagang nananadya si Makisig dahil halos lahat ng binili niya ay mga pang-honeymoon underwear at dahil hindi ko alam ang mga tawag doon ay napailing ako.

Ngunit mayrot limang t-back na nakalagay.

"Damn you Makisig. Malalagot ka galagay sa akin."

But I have no choice but to give these to her. So, naglakas loob akong nagbukas ng pintuan saka ako pumasok sa loob bitbit ang mga paper bags.

Ngunit laking gulat ko nang wala siya sa kama. Umikot ang tingin ko at saka ko napagtanto na nasira ang kandaduhan nito.

Damn! Mabilis ko munang tinungo ang banyo upang siguraduhin na wala nga siya sa loob.

Ngunit sa kasamaang palad ay naabutan ko siyang naliligo.

"Oh my Goooddd!" Sigaw niya.

Wala siyang saplot.

"Damn!" Naiinis akong tumalikod.

"Lumabas ka dito!"

"Bakit ka naliligo? Kabababa lang ng lagnat mo!"

"Manyak! Umalis ka dito!" Sigaw niya.

At dahil sawang sawa na ako sa kaartehan niya ay naglakas loob na akong lumapit at saka hawakan siya sa kanyang mga kamay.

"Isa pang sabi sa akin ng manyak, gagahasain na kita!"

Pagtatapos ng ika-4 na kabanata.