OLIVIA PAULENE
ISINAKAY niya ako sa kanyang kotseng itim at halos paharurot iyong umalis ng mansyon ni Mang Tasio.
Wala na akong lakas. Hindi ko na kaya pang gawin ang gusto kong manlaban at tumakas. Matapos akong ikulong sa yakap ni Tyler kanina ay tila ba ayaw na ng damdamin kong umalis. Para bang na-hyponotize na niya ako sa yakap niyang iyon.
Isinandal ko ang hapung-hapo kong katawan sa upuan ng kotse at ipinikit ang aking mga mata. Sa pagpikit ko ay nakita ko ang imahe ng aking mga magulang na natitiyak kong nag-aalala na ng husto.
Wala pa rin akong ideya kung bakit ako dinukot ni Tyler, kung ano nga ba talaga ang atraso ng mga magulang ko sa kanya kaya niya ito nagawa sa akin.
Sa palagay ko ay malaking sindikato ang kumuha sa akin. Sa tawagan pa lang nila ay maririnig ko nang ma
