เพลิงรักนางซิน

ตอนที่ 4

ด้านคาเมรอนก็มองเธอแบบไร้อารมณ์ เพราะพึ่งเจ็บน้องชายมาก่อนหน้านี้ ก่อนจะเอามือมาจับข้อมือของเธอให้หยุดยยั่วเขาด้วยวิธีนี้ เพราะมันไม่ได้ผลหรอก คนอย่างเขาน่ะไม่ชอบของที่ได้มาง่ายๆแบบนี้หรอก เขาชอบที่มันยากๆเพราะเขาจะได้เป็นฝ่ายล่าเองมากกว่า อย่างเธอน่ะเขามองแปปเดียวก็รู้แล้วว่า เธอเข้ามาเพราะหวังผล

“ผมไม่ได้โง่แบบเดเมี่ยนนะ ที่จะหลงไปกับมารยาของคุณน่ะ พลั่ก....” คาเมรอนพูดบอกไปแล้วดึงมือของบุษกรออกไป จนเธอล้มลงพื้นไป

“ฉันไม่ได้มารยานะคะ ฉันตั้งใจจะช่วยเช็ดให้คุณจริงๆค่ะ” บุษกรแกล้งพูดบอกไป แล้วก็ทำหน้าตาหน้าสงสารใส่เขาไป พร้อมกับทำแขนห่อ จนนมมาแนบชิดกันเป็นร่องแล้วเธอก็เงยหน้ามองคาเมรอนแล้วทำตามกระพริบแบบใสซื่อออกไป ดูสิว่าอ่อยขนาดนี้แล้ว ยังจะตายด้านใส่เธออยู่ไหม

“ถ้ายังอยากแต่งงานกับเดเมี่ยน ก็อยู่ให้ห่างจากผมซะ เพราะผมไม่ได้ใจดีขนาดนั้น ” คาเมร่อนพูดบอกไปก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที นี่ขนาดเจอกันครั้งสองครั้งเธอยังอ่อยเขาขนาดนี้ เขาไม่อยากจะคิดถึงครั้งต่อไปเลย ว่าเธอจะใจกล้าขนาดไหน

“คุณคาเมรอนคะ คุณคาเมรอน โอ๊ย โง่ ของมาอยู่ตรงหน้าแล้วไม่รู้จักกิน ไอ้โง่” บุษกรพูดบอกไปแบบหัวเสีย ไม่คิดว่าคาเมรอนจะจัดการยากขนาดนี้ เขาไม่ได้โง่หลอกง่ายแบบเดเมี่ยนเลยสักนิด แถมยังตามเธอทันอีกด้วย ผู้ชายคนนี้ฉลาดใช่เล่นเธอจะประมาทเขาไม่ได้แล้ว

“บุษ เป็นอะไรไปน่ะ ทำไมไปนั่งอยู่ตรงนั้น” เดเมี่ยนเข้ามาหาคู่หมั้นคนสวยของตัวเองแล้วถามไปอย่างสงสัย ก่อนจะมองถ้วยของหวานหกอยู่ที่พื้น เขาก็เลยเข้าไปประคองเธอ

“อ่อ ไม่มีอะไรค่ะ บุษแค่ลื่นล้มน่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวบุษไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ” บุษกรโกหกออกไป แล้วก็ยิ้มแห้งๆให้กับเขาไป ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นแล้วมองตามคาเมรอนไป จนเดเมี่ยนมองตามแล้วก็คิดว่าจะเป็นเพราะลูกพี่ลูกน้องของเขาหรือเปล่า

“ครับ งั้นเดินระวังๆนะ ผมจะไปหาคาเมรอนสักหน่อย” เดเมี่ยนพูดบอกไปก็ทำหน้าตึงเดินไปหาลูกพี่ลูกน้องของตัวเองทันที จนบุษกรยิ้มออกมาแบบสะใจ อย่างน้อยเธอก็ทำให้ทั้งสองทะเลาะกันก็ยังดี ยิ่งไม่ถูกกันมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งเป็นผลดีต่อตัวเธอมากเท่านั้น

ด้านคาเมรอนที่กำลังเดินออกมาถูกเดเมี่ยนเรียกไว้ ก็ต้องหยุดหันไปมองเมื่อเดเมี่ยนเดินตามเขามาพร้อมกับทำสีหน้าบึ้งตึง แล้วเดินมาที่เขาอย่างรวดเร็ว

“มีอะไร” คาเมรอนถามออกไปแบบสั้นๆ อย่างนิ่งๆ จนเดเมี่ยนมองพี่ชายอย่างไม่พอใจที่ยังทำตัวนิ่งเฉยแบบนี้

“นายทำอะไรคู่หมั้นฉัน ทำไมขนมที่เขาเอามาให้นายถึงหกเลอะเทอะแบบนั้นห้ะ ”เดเมี่ยนถามออกไปอย่างคาดคั้น เพราะเขากับคาเมรอนก็ไม่ค่อยจะถูกกันอยู่แล้ว เพราะพ่อแม่ของเขาชอบเอาเขาไปเปรียบเทียบกับคาเมรอน จนมันทำให้เขาเกลียดที่ต้องเป็นรองคาเมรอนอยู่ตลอด

“แน่ใจเหรอว่าฉันบอกความจริงแล้วนายรับได้ หึๆ หลงจนหน้ามืดตามัวอย่างนายจะฟังฉันงั้นเหรอ” คาเมรอนพูดบอกไปแล้วมองลูกพี่ลูกน้องของตัวเองอย่างสมเพช โง่แล้วยังมาอวดฉลาดอยู่อีก โดนผู้หญิงคนนั้นหลอกมาเถอะแล้วจะรู้สึก

“หมายความว่ายังไง นายทำอะไร” เดเมี่ยนถามออกไปแบบจริงจัง พร้อมกับกำหมัดแน่นอย่างอดทนไม่ให้เขาเข้าไปต่อยหน้าคาเมรอน

“เปล่า ฉันก็แค่พูดไปงั้นๆแหละ ฉันว่านายควรจะคิดให้ดีกว่านี้เรื่องที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ฉันว่าเขาไม่คู่ควรกับนายหรอก...” คาเมรอนเอ่ยถามลูกพี่ลูกน้องออกไปอย่างสงสัย เพราะเดเมี่ยนมันจะมองไม่ออกเชียวเหรอว่าแฟนของมันต้องการจะมาคบแค่หวังผลประโชยน์ก็เท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มาอ่อยเขาหรอกถ้าเธอรักเดเมี่ยนจริงๆ

“ฉันคิดมาดีแล้ว บุษกรเขาเป็นผู้หญิงที่ฉันรัก แล้วเขาเองก็รักฉันจริงๆ และมันก็ไม่มีอะไรที่จะทำให้ฉันไม่มั่นใจที่จะแต่งงานกับเขา” เดเมี่ยนตอบไปแบบจริงจัง เมื่อคิดถึงแฟนสาวของตัวเอง ที่กำลังจะแต่งงานกันในเร็วๆนี้อย่างมั่นใจ

“ฉันก็แค่เป็นห่วงก็เท่านั้น ว่าผู้หญิงคนนี้จะแต่งงานกับแกเพื่อผลประโยชน์” คาเมรอนพูดบอกไปตรงๆ จนเดเมี่ยนมองหน้าพี่ชายแบบอึ้งๆ

“ฉันรู้มาว่าพ่อของผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในกรรมการที่ถือหุ้นในบริษัทของนายอยู่ และเขาจะได้ประโยชน์ในหลายๆเรื่อง ถ้านายแต่งงานกับลูกสาวของเขา อีกอย่างถ้าผู้หญิงคนนี้เขารักนายจริงๆ ทำไมเขาถึงให้นายเอาหุ้นไปรวมกับของหมั้นที่จะใช้แต่งงานด้วยล่ะ นายลองคิดดูดีๆนะ ว่านายจะยอมเสี่ยงเอาบริษัทที่พ่อของนายสร้างมาไปลงทุนกับผู้หญิงคนนั้นไหม” คาเมรอนพูดบอกไปแล้วมองหน้าของลูกพี่ลูกน้อง ที่กำลังทำหน้าไม่พอใจเขา ก่อนจะเงียบไปเพื่อให้เดเมี่ยนได้ใช้เวลาคิดเอาเอง

“นายไม่ต้องมาสอนฉัน ฉันคิดเองได้ และมันจะไม่มีทางพลาดด้วยเพราะบุษกรเขารักฉันแบบจริงใจ เขาจะไม่มีวันทรยศฉัน นายนั่นแหละ อยู่ให้ห่างคู่หมั้นของฉันซะ” เดเมี่ยนพูดไปอย่างเข้าข้างคู่หมั้นสาว ว่าเธอจะไม่มีวันทำอย่างนั้นกับเขาแน่นอน

“หึๆ หน้าฉันดูอยากได้ผู้หญิงของนายงั้นเหรอเดเมี่ยน เอาเป็นว่าฉันจะคอยดูนายกับคู่หมั้นสุดที่รักของนายก็แล้วกันนะ ว่าจะรักกันขนาดไหน หวังว่าฉันจะไม่เห็นนายโดนผู้หญิงคนนี้ทรยศไปซะก่อนล่ะ” คาเมรอนพูดไปก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอามือตบไหล่ของเดเมี่ยนไป แล้วเขาก็เดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่ แบบไม่กลัวว่าเดเมี่ยนจะโกรธเขาเลยสักนิด เขาถือว่าเขาเตือนแล้วนะ เพราะดูแล้วผู้หญิงคนนั้นดูไม่ธรรมดาจริงๆ

“ไอ้คาเมรอน แกจะมาพูดทำให้ฉันเจ็บใจทำไมวะ” เดเมี่ยนพูดออกไปแบบไม่พอใจนักที่ได้เจอคาเมรอนที่นี่ เพราะถ้ามันไม่มาเขาก็ไม่ต้องขุ่นข้องหมองใจขนาดนี้หรอก ปกติพวกเขาจะอยู่ที่ไทยส่วนคาเมรอนจะอยู่อเมริกา แต่ที่มาที่นี่เพราะมาแสดงความยินดีกับแดเนียลน้องชายของเขาที่กำลังเรียนจบเท่านั้นเอง

ด้านแดเนียลที่กำลังตามหาคาเมรอนอยู่ ก็เจอกับลูกพี่ลูกน้องหนุ่มของเขาพอดี เพราะวันนี้คาเมรอนไม่ได้ไปแสดงความยินดีกับเขาที่มหาวิทยาลัย จึงทำให้เขาคิดว่าคาเมรอนนั้นกลับอเมริกาไปแล้ว แต่พอเขาเจอวิลเลี่ยมคนสนิทของคาเมรอนเอาของมาให้เขา เขาจึงตามหาคาเมรอนไปทั่วบ้านเพื่อพูดคุยกัน

“อ่าวพี่คาเมรอน เจอพอดีเลย ผมคิดว่าพี่จะกลับอเมริกาทิ้งผมไปซะแล้ว ใจร้ายมากเลยนะพี่ ไม่ยอมไปแสดงความยินดีกับผมเลย” แดเนียลเดินเข้ามาเจอกับพี่ชาย ก็เอ่ยพูดแบบงอนๆทันที

“ฉันให้วิลเอาของไปให้นายแล้วนิ โทษที พอดีมีเรื่องนิดหน่อยน่ะ ก็เลยไม่ได้ไป แต่ฉันก็ชดเชยให้แล้วนะ ฉันเลื่อนตั๋วกลับอเมริกาเป็นมะรืนแทนไง” คาเมรอนบอกไป เมื่อเขาต้องเลื่อนตั๋วกลับอเมริกาไปเป็นวันมะรืนแทน

“ดีเลยพี่ เย็นนี้ผมจัดงานปาร์ตี้ที่บ้านพอดี แล้วจะมีเพื่อนๆมากันเยอะหน่อยเพราะผมชวนทุกคนมาเลย แต่รับรองว่าวันนี้มีสาวๆเพียบ พี่ต้องสนุกๆแน่” พร้อมกับเอ่ยบอกไปแบบตื่นเต้น เพราะนี่เป็นการจัดปาร์ตี้ครั้งสุดท้ายของเขาก่อนที่จะย้ายกลับประเทศไทย

“หึๆ เอาสิ เย็นนี้ฉันจะมาปาร์ตี้ด้วย จะได้ฟาดสาวอังกฤษก่อนกลับอเมริกา ฮ่าๆ” คาเมรอนพูดไปแบบเป็นกันเองสุดๆ เพราะเขาสนิทกับแดเนียลมากกว่าเดเมี่ยนนั่นเอง

“รับรองว่าหล่อรวยแบบพี่ได้สมใจแน่ งั้นเดี๋ยวผมไปก่อนนะพี่ จะให้คนไปเตรียมงานสักหน่อย” แดเนียลเอ่ยบอกไปแล้วก็ขยิบตาให้กับพี่ชายแบบรู้กัน

“อืม ไปสิ” คาเมรอนพูดไปก็ยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านแล้วเขาก็เปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปข้างนอก เพราะไม่อยากจะอยู่บ้านให้แฟนของเดเมี่ยนเข้ามาอ่อยเขาอีก

ณ ห้างสรรพสินค้าดังในลอนดอน

อัญริสาก็ลากพี่ชายของเธอมาเดินช๊อปปิ้งต่อทันที ส่วนมาเรียก็กลับไปที่บ้านเพื่อเตรียมห้องพักให้กับธาดาในวันนี้ เพราะเขามาแบบกะทันหันจนมาเรียไปรับที่สนามบินแล้วก็ไปหาเธอที่มหาวิทยาลัยเลย

“อันนา เราซื้อเยอะไปหรือเปล่า กลัวพี่ไม่จนหรือไง เบาหน่อยก็ได้มั้ง” ธาดาพูดบ่นไป แล้วมองน้องสาวที่กำลังเลือกเสื้อผ้าแบบไม่เกรงใจเขาที่เป็นคนอาสาจ่ายเงินเลยสักนิด

“อ่าว ก็นานๆอันนาจะได้ใช้เงินพี่ธาดานิคะ ก็ต้องเอาให้เต็มที่สิ ใครบอกให้พี่ธาดาไม่มีของขวัญมาให้อันนาเองล่ะ แล้วดูสิคะ กางเกงอันนาพึ่งขาดไปเมื่อเช้า ก็ต้องซื้อใหม่สิคะ” อัญริสาพูดบอกไปแบบอ้อนๆพี่ชาย ก่อนจะหันไปเลือกชุดต่อ

“เฮ้อ พี่ไม่น่าพลั้งปากเลยว่าจะจ่ายให้เราเนี่ย สงสัยต้องไปเบิกจากคุณพ่อคืนแล้วล่ะมั้ง” ธาดาพูดบอกไปแบบลองใจน้องสาว ดูสิว่าจะว่ายังไง

“พี่ธาดาไม่ทำหรอกค่ะ อันนารู้ เพราะแค่นี้น่ะขนหน้าแข้งพี่ธาดาไม่ร่วงหรอกค่ะ ถ้าเบื่อก็ไปนั่งรอจ่ายเงินตรงนู้นเลยค่ะ” อัญริสาพูดบอกไปก็ชี้ที่นั่งรอของลูกค้าให้กับพี่ชายเธอดู พร้อมกับพูดไล่เขาไปนั่งตรงนั้น เพราะเธอยังเลือกชุดอีกนานเลยล่ะ

“เฮ้อ น้องหรือแม่วะเนี่ย สั่งเก่งจริงๆ งั้นก็รีบๆเลือกนะ พี่จะไปรอตรงนั้น” ธาดาบ่นไปก็เดินไปนั่งรอแต่โดยดี โดยที่ไม่ได้รำคาญน้องสาวเลยสักนิด เขาก็แค่พูดแกล้งไปเล่นๆเท่านั้น แค่นี้เพื่อน้องสาวคนเล็กทำไมเขาจะทำไม่ได้

ด้านคาเมรอนก็ควงกับนางแบบสาวชาวอังกฤษมาเดินเล่นฆ่าเวลา ก่อนที่เขาจะพาเธอไปต่อเพื่อหาความสุขสำราญให้กับตัวเอง ตามประสาของชายโสดที่ยังไม่มีพันธะใดๆ ถึงแม้ว่าเขาจะอายุถึงสามสิบสองปีแล้วก็ตาม เขาก็คิดว่าการมีครอบครัวนั้นยังห่างไกลกับคนอย่างเขามาก

“เดี๋ยวคุณเข้าไปก่อนนะ ผมคุยธุระกับลูกน้องก่อน” คาเมรอนพูดบอกเซลีน นางแบบสาวที่เขาควงในวันนี้ออกไป เพราะวิลเลี่ยมสะกิดขอคุยกับเขาเรื่องงานสำคัญซะก่อน

“ได้ค่ะ รีบตามมานะคะ จุ๊บ” นางแบบสาวพูดไปก็เข้าไปจุ๊บแก้มของคาเมรอน ก่อนจะเดินเข้าไปในร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังยี่ห้อหนึ่ง ส่วนคาเมรอนก็เดินแยกออกไปคุยกับวิลเลี่ยมที่ส่งโทรศัพท์มาให้เขาคุยกับใครคนหนึ่ง

พอนางแบบสาวเข้าไปในร้านแล้วเห็นชุดเดรสรัดรูปสีขาวที่มีขอบสีดำตัดกันอย่างสวยงาม ก็เข้าไปจะหยิบทันที แต่ดันมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาจับพร้อมกับเธอด้วยนี่สิ มันจึงทำให้เธอต้องดึงชุดมาจากผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง เพราะเธอจะไม่เสียของที่ตัวเองหมายตาเอาไว้ตั้งแต่แรกไปให้คนอื่นแน่ๆ

“นี่คุณ ฉันหยิบชุดนี้ก่อนนะ คุณจะมาแย่งฉันทำไมเนี่ย” อัญริสาบอกหญิงฝรั่งตรงหน้าแบบไม่พอใจ ที่อยู่ๆเธอก็มาหยิบเอาชุดที่เธอเลือกไปแบบหน้าด้านๆ

“ใครบอกว่าเธอมาก่อน ถ้ามันมาก่อนเธอก็ได้มันไปแล้วสิ แต่นี่มันอยู่ในมือของฉัน แสดงว่ามันคือของฉัน มันจะเป็นของเธอได้ยังไงล่ะ” เซลีนพูดออกไปหน้าตาย และไม่ยอมให้ผู้หญิงเอเชียคนนี้ได้ชุดคืนไป

“อ่าว อีนี่ พูดแบบนี้จะตบล่ะสิ ได้ รู้จักฉันน้อยไปละ” อันนาพูดในใจออกมาแบบเจ็บใจ ก่อนจะแกล้งยิ้มออกมาให้กับผู้หญิงตรงหน้า

“แต่มันเป็นของฉัน ตึก” อัญริสาพูดจบก็แกล้งเดินเข้าไปเหยียบเท้าผู้หญิงคนนี้ แล้วเอามือหยิบเสื้อมา พร้อมกับใช้ไหล่สะบัดชนไหล่ของผู้หญิงคนนั้น จนเกือบจะล้มไป แต่อยู่ๆก็มีผู้ชายเดินมารับผู้หญิงคนนี้เอาไว้ จนเธอเงยหน้ามองแบบตกใจ

“ว้าย พรึบ คุณคาเมรอน ช่วยด้วยค่ะ ผู้หญิงคนนี้ทำร้ายฉัน” เซลีนร้องออกมาแบบไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะล้มไปใส่คาเมรอนที่เดินเข้ามาพอดี เธอก็แกล้งทำหน้าเจ็บออกไปทันที พร้อมกับพูดฟ้องเขาไปด้วยว่าเธอถูกทำร้าย

“ยัยตัวแสบ” คาเมรอนรับหญิงสาวไว้ในอ้อมกอดแล้ว ก็มองไปที่ผู้หญิงที่มีปัญหากับคู่ขาของเขาแบบจำได้แม่น ว่าเธอคือผู้หญิงคนเมื่อเช้า ไม่ใช่แค่เซลีนหรอกที่โดนผู้หญิงคนนี้ทำร้าย ขนาดเขายังโดนเตะผ่าหมากเต็มๆประตูเลย

“ไอ้ลามก” อัญริสาพูดออกไปแบบอึ้งๆเช่นกัน ไมคิดว่าเธอจะบังเอิญเจอเขาที่นี่อีก โลกนี่มันกลมอะไรแบบนี้ ก่อนจะคิดในใจไปแบบสงสัย อ่อ นี่เป็นแฟนของผู้หญิงคนนี้เหรอ นิสัยเข้ากันมาก แล้วดูสิ ยังกล้ามามองเธอแบบนี้อีก