บทที่ 3 ตอนที่ 3

2149 Words

ที่นี่มีอาณาเขตราวกับเขาวงกต...เดินไปตรงไหนทางไหนก็มีทางแยกจำแนกออกไปไม่สิ้นสุด มันจะกว้างใหญ่ขนาดไหนกัน แล้วจะมีจุดสิ้นสุดที่ตรงไหน หญิงสาวยืนพิงกำแพงผ่อนคลายความเหนื่อยที่พาตัวเองเดินมาพักใหญ่แล้วแต่ก็ยังไม่เจออะไรเลยนอกจากทางโล่งๆ กับกำแพง บางทีมีส่วนหย่อมมีเฟอร์นิเจอร์จัดวางอยู่บ้างแต่ก็ร้างไร้ผู้คน ไหนบอกว่าเป็นคลับไง ทำไมถึงเงียบงันวังเวง แล้วพวกผู้หญิงที่อยู่บนเตียงกับสงกรานต์เมื่อเช้าหายไปไหนกันหมด หล่อนพบทางแยกมากมายเมื่อเลี้ยวเข้ามายังทางๆ หนึ่ง...เมื่อเดินเข้ามามันก็มืดทึบขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าหล่อนกำลังหลงเข้าไปในอุโมงค์ที่มืดมิด "นั่นไงอยู่ตรงนั้น!" "..." หล่อนหันไปมองตามเสียงด้วยความตกใจเพราะอยู่ในความเงียบนานจนไม่ได้ตั้งตัวกับการได้พบเจอใครในนี้ หญิงสาวมองไปตามเสียงก็เห็นกลุ่มผู้ชายสี่ห้าคนในชุดดำกำลังวิ่งมายังหล่อน "อย่านะ!!" กรีดร้องไปดังนั้นก็ตัดสินใจวิ่งหนีทันที ต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD