สัตตบงกชถูกตามให้ขึ้นมาที่ห้องทำงานของผู้บริหาร หญิงสาวแต่งหน้าเพิ่มอีกเกือบสิบนาทีเห็นจะได้ค่อยเดินฉับ ๆ ตรงเข้าลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นบนสุดของตึก
“คุณบง เอ๊ย คุณมิวมาแล้ว” ภัทรส่งเสียงทักทายกึ่งแซวแล้วมองไปยังพี่ ๆ ที่ต่างก็มองไปยังหญิงสาวคนมาใหม่เหมือนตนเช่นกัน ยกเว้นก็แต่เธียรเพียงคนเดียวที่ไม่ได้สนใจจะมองด้วยซ้ำ
“สวัสดีค่ะ เรียกมิวขึ้นมา มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“คือพี่เธียรเล่าเรื่องของคุณมิวให้พี่ชายกับพี่สาวของผมฟังน่ะครับ แล้วทั้งสองก็อยากรู้จักคุณมิวมาก ๆ ก็เลยจะขอรบกวนเวลาคุณมิวสักครู่” ภัทรอ้างไปยังเธียร
สัตตบงกชได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มรับ พร้อมเอ่ยถามอย่างต้องการเปิดทาง “อยากรู้จักมิวเพิ่มจากเดิมอีกหรือคะ แหม ๆ คุณเธียรนี่ใจร้อนจังเลยนะคะ เรื่องของมิวน่ะค่ะถ้าเอาไปเล่าต่อให้คนที่เขาไม่เชื่อได้ฟัง บางทีก็อาจจะดูไร้สาระนะคะ”
“ไม่ครับ ไม่เลยครับ น่าสนใจมาก ๆ” ภัทรรีบเสริมความมั่นใจให้สั
