บทที่7...

1515 Words

ช่วยไม่ได้เนอะ เมื่อระบบสาธารณูปโภคในประเทศยัง    ห่วยแตกเช่นนี้ ประชาชนก็เลยต้องช่วยเหลือตัวเองเพื่อความสะดวก มันจึงเป็นที่มาให้รถยนต์บนถนนมีมากเป็นพิเศษ เพราะอย่างน้อย นั่งรถยนต์ส่วนตัวก็ยังได้นั่ง เพราะหากโดยสารรถประจำทางคงยืนขาแข็งกว่าจะถึงที่หมาย แถมอากาศก็ร้อนจัดเหมือนอยู่ในนรก พนักงานสาวคนนี้ รูปร่างเหลือกินเหลือใช้ ก้นหล่อนงอนเหมือนหลังเต่า เนินนมอวบล้นสั่นกระเพื่อมทุกจังหวะของการเดิน บางครั้งผมก็เผลอตัวจินตนาการ หากผมกระแทกท่อนลำของตัวเองกับเนินนมนั่น คงสุขบรม ผมไม่คิดเหมือนกันว่าตัวเองจะมีโอกาสนั่น หล่อนคนนี้มีผู้ชายมาขายขนมจีบไม่น้อย แต่ละคนภาษีดีกว่าผมทุกคนแหละ ทั้งหน้าตาหล่อเหลา และยังเป็นหนุ่มโสด ผมมีโอกาสได้พูดคุยกับเธอก็แค่เรื่องงาน เวลาส่วนตัวของเธอถูกรุมล้อมไปด้วยผู้ชาย แต่แล้วโอกาสแสนดีนั่นก็หล่นใส่ผมแบบฟลุ๊กๆ ผมไม่รู้เรื่องส่วนตัวของเธอหรอก จนกระทั่ง...วันหนึ่ง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD