กว่าบิดาจะยอมกลับบ้านได้ ก็ดึกพอสมควร อัญยิกาทิ้งตัวนอนแผ่บนที่นอนใหม่เอี่ยม วันนี้เธอย้ายเข้าหอพักวันแรก อีกสามวันคือการไปเรียนในมหาวิทยาลัย ครั้งแรกเธอกับแก้วกัลยาเพื่อนสาวคนสนิทนัดกันดิบดีๆ พอเอาเข้าจริงๆ แก้วกัลยากับเบี้ยวเอาดื้อๆ เธอพอจะรู้เหตุผลของเพื่อนเลยพยายามทำใจ
วันนั้น วันที่บิดา มารดาไม่อยู่ เธอนอนกับบวรที่ห้องว่าง ตื่นตอนสายๆ กลับไปที่ห้องตัวเอง แก้วกัลยานอนอยู่บนเตียงคนเดียว แต่ร่องรอยบางอย่าง บอกให้อัญยิการู้ เพื่อนของเธอเผชิญศึกหนักมาทั้งคืนเช่นกัน
สองสาวเปิดเผยความลับระหว่างกันจนหมด แก้วกัลยาเล่าไปหน้าแดงไป อัญยิกาหัวเราะคิก พี่ชายของเธอไม่เบาเลย เขายำเพื่อนเธอจนเละ กว่าจะยอมปล่อยตัวมาก็พร้อมกับแสงตะวันขึ้นที่ขอบฟ้า
เหตุผลหลักๆ ที่แก้วกัลยาไม่มาพักกับเธอก็คงเป็นเพราะพี่ชายเธอนั่นแหละ
การมีรูมเมทอาจทำให้อำนาจไม่สะดวกที่จะแวะมาหาแก้วกัลยานั่นเอง
อัญยิกานอนคิดเพลินๆ พอเ
