“พี่ไม่ได้จะให้ใครดู แค่ถ่ายไว้เป็นหลักฐานว่าหนูเป็นคนเริ่ม กลัวหนูจะหาว่าพี่ฉวยโอกาสตอนเมา”
“เอามาลบเดี๋ยวนี้เลย”
“อืม เดี๋ยวค่อยลบ” ยังไงก็ต้องลบอยู่แล้ว ไม่เก็บไว้หรอก เผื่อพลาดหลุดออกไปตัวแสบตรงหน้าได้อับอาย
“ไม่เดี๋ยวพี่เก้า อีฟไม่ตลกนะ” ลุกขึ้นยืนขมวดคิ้ว เบะคว่ำริมฝีปากตั้งท่าจะร้องไห้
“จะร้องไห้ทำไม นี่ไงเอาไปลบเองเลย” แกล้งนิดแกล้งหน่อยเห็นน้องจะร้องจริง ๆ ไอ้เก้าทนได้ที่ไหนกันล่ะ รีบล้วงสมาร์ตโฟนในกระเป๋าใส่มือน้อง
“รหัสล่ะ” ไม่มีทางจะไม่เอามาลบอยู่แล้ว เธอต้องลบต้องเช็กเองถึงจะแน่ใจเกิดหลุดออกไปงานหยาบเลยนะคราวนี้
“เหมือนเดิม”
“ชิ” ไอยดาจิ้มกดวันเกิดเธอและวันเกิดเขาลงไป ใส่รหัสถูกต้องก็เด้งเข้ามาทันที อุตส่าห์ทำเฉยกับภาพพักหน้าจอแล้ว มาเจอภาพหน้าจอก็ชะงักนิดหน่อย ไม่คิดว่าพี่เก้าจะเอารูปคู่เขาและเธอตั้งพักหน้าจอ ส่วนหน้าจอเป็นรูปเธอที่ยิ้มให้เขา ข้างในแกลเลอรี่มีภาพถ่ายท
