5 การกลับมาของแฟนเก่า
1257 Words
สองอาทิตย์ต่อมา
“ได้ข่าวไอ้อั๋นแต่งงานแล้วนี่หว่า” วรายุทธถามเพื่อนชาย
“อืม ได้ยินย่าพูดอยู่ว่าไปงานแต่งลูกชายเจ้าของร้านทวีทรัพย์” ทศกัณฐ์พูดกับเพื่อนก่อนจะยกแก้วกระดกน้ำสีอำพันเพื่อให้ลื่นคอในประโยคถัดมา “อีฟคงเป็นเจ้าสาวที่สวยมาก”
“มึงไม่ได้เห็นการ์ดแต่งงานเหรอไอ้เก้า”
“ไม่เห็น ไม่ใช่ของกูจะดูทำไม” แค่รู้ว่าแฟนเก่ากำลังจะแต่งงานก็เจ็บมากพอแล้ว ยังจะให้ดูการ์ดแต่งงานให้ใจช้ำอีกเหรอวะ ไอ้เก้าคนนี้ไม่โรคจิตขนาดนั้นโว้ย
“แล้วมึงไม่โกรธเหรอวะ”
“โกรธอะไรกูไม่เคยโกรธอีฟ”
“ที่ทำให้เขาขนาดนั้นแต่เขาไม่รอมึง ไม่เคยไปเยี่ยมมึงสักครั้ง”
“อีฟกับกูเลิกกันก่อนเกิดเรื่อง อีฟไม่จำเป็นต้องรอกูเลย กูไม่มีสิทธิ์จะเรียกร้องให้อีฟรอมึงก็ไม่รู้เหรอ แล้วอีฟไม่ผิดเลยที่ไม่ไปเยี่ยมกูเพราะกูมันเลวกับเขาไว้เยอะ กูไม่อยากทำให้อีฟเสียใจอีก เขาเจ็บเพราะกูมาเยอะแล้ว ตอนนี้แต่งกับไอ้อั๋นคงมีความสุขมาก แค่อีฟมีความสุขกูก็โอเค”
“พระเอกเหี้ย ๆ รับผิดแทนแฟน ยอมติดคุก ยอมทิ้งอนาคต แล้วนี่ยังยอมให้เขาไปแต่งกับคนอื่น ดีกว่ามึงไม่มีอีกแล้วไอ้เก้า” วรายุทธได้ทีก็ขุดเรื่องเก่า เรื่องที่เพื่อนสนิทไม่ให้พูดถึง
“มึงอย่ามาประชดไอ้ยุ่น กูรู้ว่ากูไม่ดีเหี้ยอะไรเลย วันนั้นถ้ากูไม่ไปกับผู้หญิงคนอื่น อีฟก็จะไม่ขับรถชนใครตาย กูเป็นคนก่อเรื่องเอง กูต้องรับผิดชอบน้องไม่ควรมีประวัติด่างพ้อย กูแม่งเป็นแฟนที่เหี้ย ความจริงกูไม่น่าคบกับอีฟ ไม่น่าเลย”
“งั้นแฟนเก่าเหี้ย ๆ แบบมึงก็ไปปลอบเขาซะ กูได้ยินไอ้ลมบอกเมาหัวราน้ำมาสักพักละ” โอกาสแก้ไขเรื่องผิดพลาดของมึงมาแล้วไอ้เก้าเพื่อนรักมึงควรรีบคว้าโอกาสครั้งนี้ซะ
“เมาได้ไง เป็นเจ้า…”
“เจ้าสาวอะไรล่ะ ไอ้อั๋นมันไปล่อผู้หญิงอื่นจนป่องเลยได้รับผิดชอบ คราวนี้คนที่เสียใจก็แฟนเก่ามึงไง”
“…”
“เอ้า ไอ้นี่ มึงจะไปไหมกูจะไปส่ง” รู้ดีว่าเพื่อนรักผู้หญิงคนนี้มาก รักจนยอมแลกอนาคตของตัวเอง แต่สิ่งที่เพื่อนเคยทำกับผู้หญิงคนนี้ก็เลวทรามจนวรายุทธก็ไม่กล้าไปทวงถามความดีของไอ้เก้าจากไอยดา อีกอย่างไอยดาก็เหมือนจะช็อกจนลืมเรื่องคืนนั้น
“ไม่ไป ไม่อยากทำให้อีฟเจ็บอีก กูแค่คนขี้คุก กูมันแฟนเก่าเหี้ย ๆ ไม่กูในชีวิตอีฟคงมีความสุขกว่า”
“หลานชายเจ้าของปั๊มน้ำมันใหญ่ที่สุดในเมืองตัดพ้อเก่งขนาดนี้เลยเหรอวะ ทศกัณฐ์เก้านิ้วหายไปไหนแล้ว”
“…”
“เออ ๆ ช่างเหอะ ปล่อยให้หมาคาบไปแดกเถอะ” เพื่อนอย่างไ*****นจะไปตัดสินใจอะไรแทนได้ ชีวิตใครชีวิตมัน ถ้าบอกให้ช่วยก็พร้อมช่วย แต่ถ้าไม่บอกใครจะเสนอหน้า ถ้าไอ้เก้าอยากเป็นพระเอกในมุมมืดก็ตามใจมันแล้วกัน ช่วยหาฉากมากั้นให้มืดกว่าเดิมดีไหมวะหมั่นไส้
“กูแค่ไม่อยากเห็นอีฟต้องเสียใจเพราะกูอีก เขาหลุดพ้นจากกูแล้ว กูไม่อยากดึงอีฟกลับมาคิดถึงภาพเดิม ๆ กูกลัวอีฟนึกเรื่องคืนนั้นได้”
‘เป็นแฟนพี่ไหม’
‘อะไรคะพี่’
‘ก็พี่ชอบน้องอีฟไง เป็นแฟนกันนะ’
‘พี่มีขนมมาให้หนูกินทุกวันหรือเปล่า ย่าแอ๋วบอกพี่ใจดี’
‘สั่งมาเลยอยากกินอะไร ย่าพี่เปิดปั๊มน้ำมัน พี่รวย พี่หาให้อีฟได้แค่อีฟยอมเป็นแฟนพี่”
‘งั้นตกลงค่ะ อีฟเป็นแฟนพี่ พี่ต้องเอาขนมมาให้อีฟทุกวันนะ’
‘ครับ’ ในตอนนั้นคือรักบริสุทธิ์ รักครั้งแรกตอนประถม ทศกัณฐ์อยู่ประถมศึกษาปีที่ 6 ไอยดาสาวน้อยผมม้าเต่ออยู่ประถมศึกษาปีที่ 4 รักวัยเด็ก เพราะเห็นมานาน ทั้งผูกพัน ทั้งสงสารและชอบน้องที่น่ารัก ตั้งแต่ตกลงเป็นแฟน ในทุกเช้าทศกัณฐ์จะมีขนมติดมือมาให้ไอยดาทุกครั้งแลกกับได้เห็นรอยยิ้มที่น่ารัก เขาทำจนเป็นนิสัย วันไหนไม่ได้ทำเหมือนชีวิตขาดบางอย่างไป
รักวัยใสผลิบานเรื่อยมา กระทั่งไอยดาอายุ 18 ปี เธอเรียนต่อมัธยมศึกษา ขณะที่พี่เก้าของเธอเข้ามหาวิทยาลัย พี่เก้าพูดหวานหว่านล้อมให้น้องยอมมีอะไรด้วย น้องที่คบกับพี่มาหลายปี ยอมง่าย ๆ เพราะพี่สุดหัวใจอีกทั้งพี่ดีกับน้องมาตลอด ช่วงเวลาที่คบกันมา 7-8 ปี ไม่รักพี่เก้าแล้วจะให้อีฟรักใคร
ต่างคนจึงต่างเป็นของกันและกัน
น้องรักมั่นยิ่งกว่าเดิมหลายต่อหลายเท่า โลกของอีฟมีแค่พี่เก้า แต่โลกของพี่เก้าเริ่มไม่ได้มีแค่น้องอีฟอีกต่อไป พี่ไปเรียนมหาวิทยาลัยไกลบ้าน ลืมขนมที่เคยมีมาให้น้องทุกวันครั้งตั้งแต่น้องอยู่ป.4 จนตอนนี้
พี่ลืมทุกอย่าง แต่น้องกลับจำ เขาอ้างกับน้องว่างานที่มอยุ่งมาก ยังต้องปรับตัวอีกเยอะ ที่ไหนได้พี่เก้าติดผู้หญิงคนอื่น ใจพี่เก้าไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
‘ทำไมพี่เก้าไม่โทรหาเค้า’
(พี่ไม่ว่างเลย)
‘ขนมก็ไม่เอามาให้แล้ว แต่ก่อนยังฝากคนมาให้เดี๋ยวนี้ไม่มีเลย’
(พี่ขอโทษ งานมันยุ่งจนไม่มีเวลาจริง ๆ)
‘เมื่อไหร่จะกลับมาหาเค้า หายไปนานแล้วนะ ที่มอจะยุ่งอะไรขนาดนั้น พี่หายไปเป็นเดือน ๆ ไม่คิดถึงเค้าบ้างเหรอ’
(อีฟยังไม่ได้เรียนแบบพี่จะรู้อะไร ช่วงนี้ที่มอยุ่งพี่ยังกลับไม่ได้)
‘พี่ยังรักเค้าอยู่หรือเปล่า’
(ไม่รักอีฟจะให้พี่รักใคร ทำไมไม่เชื่อใจพี่)
‘เค้าน้อยใจ’
(อีฟอย่างี่เง่าพี่มาเรียนจริง ๆ โตแล้วนะอีฟ)
‘พี่ไม่ได้รักคนอื่นใช่ไหม’
(อีฟ)
‘ลืมสัญญาของเราไปหรือยัง สัญญาที่ว่าจะรักเค้าแค่คนเดียวตลอดไป เค้ายังรักพี่แค่คนเดียวนะ’
(ถ้าอีฟพูดไม่รู้เรื่องแค่นี้นะพี่ยุ่งอยู่ อย่างี่เง่า)
‘พี่รู้ตัวไหมว่าตัวเองเปลี่ยนไป รู้ตัวไหมว่าพี่ไม่เหมือนเดิม พี่เก้าถ้าพี่ไม่รักเค้าแล้วก็บอกเค้าสิ พี่เป็นแบบนี้เค้าไม่ชอบเลย ถ้าเค้าเป็นแบบพี่บ้างพี่จะเสียใจไหม’ ไอยดากดวางสายแล้วร้องไห้อยู่คนเดียวในห้องนอน
น้องตามจิกมากเข้าบอกว่างี่เง่าน่าเบื่อรำคาญ พอน้องร้องไห้รีบกลับมาหา อ้างงานเยอะขอโทษพี่ผิดไปแล้ว พี่รักน้องคนเดียว คนหัวอ่อนเชื่อในรักก็เชื่อใจ ยอมมีอะไรกับพี่เรื่อยมาโดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าพี่มั่วแค่ไหน ที่มหา’ลัยใครต่างรู้ฉายาทศกัณฐ์เก้านิ้ว
- Writer
