เมียเฮียซัน

คนเอาเเต่ใจ

[มายังอะหมิว?]

"กำลังค่า มึงรอเป็นไหมหา? กูขี่มอไซด์นะไม่ได้บินไป"

[เร็ว ๆ นะเจนร้อน]

"มึงก็พาแฟนมึงเข้าร่มสิไอ้ควาย!"

เสียงด่าทอดังแข่งกับเสียงความเร็วลม หญิงสาวในชุดนักศึกษากระโปรงปลิวว่อนแต่เธอหาได้สนใจ ใครจะเห็นก็เห็นไปตอนนี้เธอรีบ คนที่กำลังบิดมอเตอร์ไซด์พร้อมกับตะโกนลั่น หลังจากที่เธอนั้นเพิ่งจะสอบเสร็จแต่กลับต้องมาอยู่ในสถาพนี้

เจ้าของใบหน้าสวยเฉี่ยวนั่นก็คือ 'หมิว' ที่ดูรีบร้อนเป็นอย่างมาก นั่นก็เพราะเธอต้องรีบไปหาเพื่อนสนิทที่รถเสียอยู่ในซอยอีกซอยหนึ่ง เพราะไอ้ตัวเจ้าปัญหาสร้างเรื่องให้เธออีกแล้ว จะพาแฟนไปเดตก็ดันดูแผนที่ผิด เวรกรรมจึงมาตกที่เธอเข้าจนได้

[งอนกูไม่ยอมเข้าร่มอะดิ เดินหนีกูไปแล้วอะ เจน~ เจนครับ~~]

"กูจะบ้า ฮึ่ม!"

เธอทนไม่ไหวกดตัดสายทิ้งและตั้งหน้าตั้งตาขับรถฝ่าแดดที่ร้อนจัดในช่วงเที่ยงวัน โดยไม่สนใจผิวสีน้ำผึ้งที่แม่ให้มาว่ามันจะเสี่ยงเป็นมะเร็งผิวหนังหรือไม่ นั่นก็เพราะเธอต้องไปตามจัดการกับไอ้คนที่โทรหาเธอเมื่อกี้ ซึ่งก็คือ 'ซัน' เพื่อนสนิทของเธอตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ คบกันมาตั้งแต่เข้ามหาลัยจนจะเรียนจบกันทั้งคู่ ซันเป็นคนที่เพอร์เฟคทุกอย่างทั้งหน้าตาและฐานะ หล่อ รวย ส่วนคว_เธอไม่รู้เพราะไม่เคยเห็น อันนั้นต้องไปถามจากแฟนมันโน่น

ส่วนที่ซันไม่มีเลยนั่นก็คือ 'สมอง' นั่นเลยเป็นอีกเหตุผลที่แม่ของซันจ้างเธอเลี้ยงมัน จนมีรายได้ส่งตัวเองเรียนจนใกล้จะจบเเล้ว เธอเป็นเด็กต่างจังหวัดมีเพียงสองตายายเลี้ยงมา แต่ท่านทั้งสองไม่มีทุนทรัพย์พอที่จะส่งเสียเธอให้เรียนมหาลัย แต่เพราะเธอนั้นอยากมีชีวิตที่ดีกว่านั้น เธอจึงปากกัดตีนถีบ พาตัวเองเข้ามาเรียนหนังสือด้วยความตั้งใจเต็มเปี่ยม และก็มาเจอซัน พร้อมกับพองเพื่อนที่ล้วนมีแต่ผู้ชาย แต่ละคนดี ๆ ทั้งนั้น

แต่เพราะความที่เธอเองก็มีนิสัยส่วนตัวเป็นคนแข็งนอกอยู่แล้ว จึงไม่เป็นปัญหาเมื่อต้องใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางเพื่อนผู้ชาย ส่วนเพื่อนเธอก็ไม่ได้แย่ไปซะหมดหรอก แต่ละคนมีข้อดีข้อเสีย ซึ่งทุกคนก็ล้วนดีกับเธอและช่วยเหลือเธออยู่เนือง ๆ

"โหย เข้ามาได้ไงเนี่ย"

พอเธอขับรถมาถึงก็ต้องยกมือกุมขมับทันที ใบขับขี่ที่มีซันมันซื้อมาหรือยังไงกัน ขับรถตกข้างทางแถมยังจอดเอาหน้าจุ่มลงกับคลองน้ำเล็ก ๆ เกือบจะถึงครึ่ง นี่มันโง่ใช่ไหมถึงขับแบบนี้ มิน่าล่ะแฟนมันถึงงอนได้ขนาดนี้

"มาตามแผนที่ ว่าจะพาเจนไปถ่ายรูปคาเฟ่ คันนี้ของป๊ามันเก่าแล้วด้วยขับแปลก ๆ "

คนตัวโตในชุดนักศึกษาสีขาวหล่อเหลายืนชี้นิ้วบรรยายถึงเหตุผลต่าง ๆ โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเองจริง ๆ ส่วนชุดที่มันใส่อยู่ก็เช่นกัน ใส่ไว้ประดับบารมีแต่ไม่เคยเข้าเรียน เอาแต่ติดแฟนจนเธอตามแก้งานให้บานเบอะ ทำงานให้มันจนขอบตาลึกโบ๋ จิ้งจกตกลงไปแล้วขึ้นไม่ได้เลยแหละ

"เฮ้อ~ แล้วมึงไม่เป็นไรใช่ป่ะ? " คนตัวเล็กที่เหงื่อโชกเอ่ยถาม เธอยังคงสวมหมวกกันน็อคอยู่เลยด้วยซ้ำ ผมยาวที่ยังไม่ได้มัดกระเซอะกระเซิงจนไม่น่าดูเลยสักนิด

"ไม่เป็นไร พวงมาลัยมันหักเลี้ยวเองด้วยนะ แต่โชคดีเครื่องดับก่อน" ซันเอ่ยอย่างหงุดหงิด เขาอุตส่าห์ตั้งใจว่าจะพาแฟนไปเดตร้านที่เธอไปเจอเพื่อนแนะนำมา แต่กลับต้องพังลงไม่เป็นท่า

"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งั้นก็เอามอไซด์กูไป เดี๋ยวกูรอพี่ช่างมาเอารถแล้วจะไปกับพี่เขาเอง"

"ไม่นั่งมอไซด์หรอกนะ ร้อนก็ร้อน"

เสียงแสบหูดังขึ้นจากทางด้านหลังของซัน หญิงสาวใบหน้าสวยจัด ท่าทางลูกคุณหนูผู้ดีต่างจากเธอไกลลิบ เธอคนนั้นเดินเข้ามาพร้อมกับพูดจาใส่อารมณ์แบบสุด ๆ เนื่องจากไม่ได้ดั่งใจตน

"แต่มันไม่มีรถเลยนะเจน" ซันพยายามบอกแฟนสาวอย่างใจเย็น ตอนมาโดนเธองอนเพราะขับรถคันเก่าก็หนหนึ่งแล้ว ยังจะมาโดนงอนเรื่องจะพาเธอขี่มอเตอร์ไซด์ตากแดดอีกงั้นเหรอ?

"ก็บอกตั้งแต่ทีแรกว่าอย่าเอารถเก่ามา โอ้ย"

'เจน' แฟนสาวคนสวยของซันเอ่ยอย่างคนเอาแต่ใจ เธอไม่เคยต้องมาลำบากเลยสักครั้ง พ่อแม่ไม่เคยให้ทำงาน หนำซ้ำผิวยังไม่เคยโดดแดด เพราะอะไรเธอถึงต้องมานั่งมอไซด์เก่า ๆ นี่

"ซันขอโทษครับ" ชายหนุ่มสุดหล่อพยายามเอ่ยขอโทษเอาใจแฟนสาว เพื่อให้เธอคลายความไม่พอใจ แต่กลับโดนผลักออก

"ไม่ต้องมาขอโทษเลย ขยับออกไป"

"เจน ฟังหมิวนะ คือรถมันเสียกะทันหัน ไอ้ซันมันก็ไม่รู้ถูกไหม? ตอนนี้มีแค่ขับมอไซด์ออกไปหน้าซอยแล้วเรียกแท็กซี่ ขับไปแป๊บเดียวเอง"

เธอพยายามใจเย็นเอ่ยช่วยเขาอีกแรง นั่นก็เพราะเพื่อนรักแฟนมากเธอก็ไม่อยากหยาบคาย และทำให้ทั้งสองคนบาดหมาง หากทั้งสองคนนี่ทะเลาะกันอีก คนที่จะคิดมากก็คงเป็นซันอีกเช่นเคย ไอ้หมอนี่รักแฟนจะเป็นจะตายตามใจทุกอย่างจนเสียนิสัย

"ยังไงเราก็ไม่นั่ง นั่งไปแล้วตูดจะเป็นอะไรก็ไม่รู้"

สาวสวยยังคงเอ่ยแบะปากและทำตัวสูงส่ง ราวกับว่าการนั่งมอไซด์คันเก่าของเธอ จะทำให้ตูดของเจ้าหล่อนนั้นเป็นโรคกลากเกลื้อน

"งั้นก็เดิน" เธอหมดคำจะพูดแล้วจริง ๆ

"ไม่มีทาง เดี๋ยวเพื่อนเจนก็มารับแล้ว เจนจะไปกับเพื่อน"

"งั้นดีเลย เดี๋ยวเราไปร้านที่เจนอยากไปพร้อมเพื่อนเลยละกัน"

เป็นซันที่เอ่ยพลันฉีกยิ้มกว้าง ซันเป็นคนหน้าตาดีแถมยังมีเชื้อสายจีนอีกด้วย ทั้งผิวเอย ปากเอย หน้าเอย เวลายิ้มล้วนแต่น่ามองเอามาก ๆ

"ไม่ เจนจะไปกับเพื่อน ซันอยู่กับเพื่อนซันไปเถอะ"

หญิงสาวว่าพลันเดินสะบัดตูดหนีไป ทิ้งให้เธอต้องยืนส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย ส่วนเพื่อนสนิทเธอก็คอตกมองเธอเดินห่างออกไปตาละห้อย