"กลางวันมากินข้าวด้วยนะ" อาชิขับรถมาส่งชะเอมที่หน้าตึกคณะแพทยศาสตร์ เขาเดินลงจากรถมาส่งเธอ
ทุกสายตาต่างจ้องมองมายังคนทั้งคู่เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน แต่ทั้งเขาและเธอก็เลือกที่จะไม่สนใจ พูดจบเขาก็ก้มลงไปจูบที่หน้าผากมนตอกย้ำความเป็นเจ้าของในตัวเธอ จะได้ไม่มีใครหน้าไหนกล้ามายุ่งกับผู้หญิงของเขา
"ค่ะ เอมเข้าคณะก่อนนะพลอยกับแบมยืนรออยู่ตรงนั้นแล้ว" ชะเอมยิ้มหวานให้เขา
"ไอ้สายฟ้าด้วยสินะ พี่คงต้องอดทนไม่ให้ชกหน้ามันตลอดระยะเวลาหกปี" เขามองไปยังเพื่อนของเธอ เป็นจังหวะเดียวกับที่สายฟ้าเดินเข้าไปสมทบ
"ถ้าพี่อาชิเชื่อใจเอม พี่อาชิจะไม่ต้องอดทนกับผู้ชายคนไหนเลย"
"โอเคครับ พี่จะพยายาม รักเอมนะ" มือหนายกขึ้นมาลูบแก้มนวลอย่างแผ่วเบา
"รักพี่อาชิเหมือนกันค่ะ เอมไปจริงๆ แล้วนะ"
"อื้ม" เขาก็พยักหน้าให้ เธอก็เดินเข้าไปหาเพื่อนๆ เขายืนมองเธอจนเธอหันมาโบกมือบ๊ายบายและส่งยิ้มหวานให้เขาจึงเดินกลับ
