เช้าวันรุ่งขึ้นเขาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น และลงไปที่ออฟฟิศส่วนสำนักงานก่อนเวลาปกติ ทว่าก็พบว่าแทรี่อยู่ที่โต๊ะทำงานก่อนแล้ว ผู้ช่วยคนสนิทนำกาแฟมาเสิร์ฟให้เขาหลังจากนั้นสองสามนาที
ชายหนุ่มจึงนั่งจิบกาแฟอย่างอารมณ์ดีเพราะเพียงนึกถึงเรื่องเมื่อวานที่เขาทำกับแพรไหม เขามีความรู้สึกที่พิเศษมาก ๆ มันไม่ใช่แค่ความต้องการทางเพศแบบฉาบฉวย แต่เขารู้สึกอิ่มเอมใจ ขนาดเขายังไม่ได้มีอะไรกับเธอ เขายังคลั่งไคล้เธอมากขนาดนี้ แม้แต่ตัวโลเวลล์เองก็ยังไม่อยากเชื่อ
เสียงเคาะประตูปลุกให้เขาตื่นจากภวังค์ ตามด้วยการปรากฏตัวของแพรไหม หญิงสาวยกมือไหว้เขา “สวัสดีค่ะท่านประธาน”
“คุณเป็นยังไงบ้าง ปวดหัวหรือมีอาการอะไรอีกไหม?”
“ไม่มีค่ะ ฉันสบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับอาหาร” แพรไหมก้มหน้างุดด้วยความเก้อเขิน แก้มนวลใสซับสีแดง เมื่อคิดถึงฉากรักที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ยังดีว่าเขาไม่ล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้ ถึงอย่างนั้นยามนึกถึ
