“เป็นก็บ้าละ ผู้ชายนิสัยเสียแบบนั้นฉันไม่เอามาทำพันธุ์หรอก”
“ฮ่า ๆ ด่าได้ ฉันรับฟังเอง” ฉันเปรยตามองคนข้าง ๆ ด้วยหางตา แต่ไม่ได้เล่าให้เขาฟังหรอกนะ เพราะเขาต่างหากที่เป็นคนชิงเล่าก่อน
“เธออยากรู้มั้ย? ทำไมฉันไม่ค่อยกินเส้นกับกัปตันโซล ฮ่า ๆ เพราะเขาเคยแย่งผู้หญิงคนนึงไปจากฉัน” นั่นไงแหละ มีแต่เรื่องชั่ว ๆ
“แล้วคุณทำไงคะ”
“ฉันก็ปล่อยไป ทำอะไรได้ ฉันมันแค่ผู้ช่วยนักบินแอร์หรือผู้หญิงที่ไหนพุ่งเป้าไปหากัปตันทั้งนั้น อีกทั้งกัปตันโซลรวยมั้ง ทายาทบริษัทซอฟต์แวร์ใคร ๆ
ก็ชอบ” เว้นกูคนนึง
“เฮ้อ... ฉันคนนึงที่ไม่ชอบ ฉันอยากจะฆ่าไอ้บ้านั่นให้ตายห่าไปเลย”
ฉันบ่นหัวเสีย นึก ๆ แล้วแค้นจัด แต่เมื่อเจอคำถามกลับมาก็ต้องชะงัก แล้วรีบก้มหน้าลงทันที
“ฮ่า ๆ แปลกจัง... กัปตันโซลทำอะไรเธอเหรอ?”
“เอ่อ เปล่า... ฉันแค่ทะเลาะกับเขาน่ะ” นักบินที่นั่งข้าง ๆ พยักหน้าเบา ๆ
“อื้ม แต่ฉันว่าเธอกลับเข้าโรงแรมดีก
