“ฉันมีอะไรจะถามแกนานะ”
“อะไรเหรอ? มา ๆ ฉันช่วยพับเสื้อดีกว่า”
นานะถามแล้วนั่งลงตรงข้ามฉัน ก่อนจะหยิบเสื้อนอนแขนยาวขายาวมาพับให้ มันทำให้ฉันลังเลที่จะถาม และพูดสิ่งที่คิดในใจ เพราะฉันแอบคิด... ว่า
นานะมันอาจจะเคยเป็นเด็ก N ของกัปตันโซลมาก่อน
“อ้าว ทำไมไม่พูดล่ะแก”
เออ ทำไมฉันไม่กล้าถาม หรือฉันกลัวตัวเองรับไม่ได้ ที่เพื่อนสนิทมันเคยเดทกับผู้ชายที่ตัวเองนอนด้วย
“คือว่า... คือว่า...”
“โอ๊ย! มีอะไรก็พูด ๆ แก เหนื่อยจะรอแล้วนะ” เอาวะ พูดก็พูด เคย N เคยเดทแล้วไง? ฉันกับกัปตันโซลไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย
“แกเคยทำงานให้กัปตันโซลเหรอ พวกรับงาน N อะไรทำนองนี้?”
นานะเงยขึ้นทันที และมองหน้าฉันเบิกตากว้าง
“ทำไมแกคิดแบบนั้น”
“ก็ดูสิ่งที่แกทำสิ แกไม่เคยเจอเขา ไม่เคยคุย แต่แกกลับมั่นใจนักหนาว่าเขาไม่มีพิษภัย ไม่ใช่เคยทำงานด้วยแล้วจะอะไรอีก” เห็นได้ชัดว่าเพื่อนสนิทฉันอ้ำอึ้ง นานะมันวางเสื้อที่
