ใครจะรู้ว่าหญิงสาวผู้มีหน้าตาสวย (แต่อาภัพ) จะวิ่งวุ่นหาถุงยางอนามัยไซส์ห้าสิบหกเป็นสิบ ๆ ร้านสะดวกซื้อ
ทำไมมันหายากหาเย็นแบบนี้นะ มันไม่ใช่ไซส์มาตรฐานชายไทยรึไง?
ฉันบ่นกระปอดกระแปดอยู่พักใหญ่ จนสุดท้าย... มาหยุดที่ร้านขายยาที่มีเภสัชกรเป็นผู้ชาย และเขาก็กำลังยืนส่งยิ้มพิมพ์ใจถามไถ่อย่างสุภาพ
“รับอะไรดีครับ?” ฉันก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วลูบท้ายทอยเขิน ๆ
“อะ เอ่อ... มีถุงยางอนามัยไซส์ห้าสิบหกมั้ยคะ?”
“มีครับ รับแบบไหนดี มีปุ่มหรือผิวเรียบ” ให้ตายสิโว๊ย อิกัปตันไม่ได้บอกมาด้วย
“แบบไหนดีสุดคะ?”
“แล้วแต่ความชอบครับ”
“งั้นเอาแบบมีปุ่มก็ได้ค่ะ น่าจะรู้สึกดีกว่าเนอะ แหะ ๆ” ฉันยิ้มแห้ง ๆ แล้วหยิบเงินในกระเป๋าตังค์ตัวเองจ่าย ก่อนที่จะขอใบเสร็จกับเภสัชกรแล้วรีบออกมาจากร้านอย่างรวดเร็ว
แต่พอยกนาฬิกาข้อมือดูตอนนี้เวลาก็ปาไปสิบห้านาทีแล้ว ฉันยังไม่ถึงไหนเลยแถมรถยังติดมากด้วย เอาไงดีวะ ไม่ได้อยา
