EPISODE 02(4)

775 Words
พรึบ! แบงค์พันปลิวว่อนกลางอากาศลอยตกลงมาใส่หน้าฉัน “ค่าตัวสำหรับคืนนี้ ถ้าไม่พอก็บอก เรียกร้องมาเลยอยากได้เท่าไหร่ บังเอิญว่าคืนนี้อยากเล่นของเล่นชิ้นเก่า” ว่าแล้วทิกเกอร์ก็ลากขาฉันเข้าไปหาเขา ฉันที่หมดสิ้นเรี่ยวแรงปล่อยให้เขาย่ำยี เขาจูบ เลีย กอด กัด และโน้มลงมา จับใบหน้าของฉันให้มองสบตากับเขาและเขาพูดออกมาว่า “อย่าท้องนะ เพราะฉันไม่รับ” ฉันเห็นรอยยิ้มสะใจ ก่อนที่เขาจะจับตัวฉันพลิกคว่ำ ใบหน้าแนบกับฟูก จับก้นฉันให้โก่งงอนและสอดแก่นกายเข้ามาแรง ๆ ร่างกายฉันไร้ความรู้สึก ยินยอมให้เขาเด้งเอวสอบสะโพกกระแทกให้หนำใจเขา ด้วยได้ยินประโยคที่ว่าท้องไม่รับ ทำให้ตระหนักได้ว่าดีแล้วที่ฉันไม่บอกเขาเรื่องลูก ให้ลูกรู้ว่าไม่มีพ่อ ดีกว่าให้พวกเขารู้ว่าพ่อไม่ต้องการพวกเขา เมื่อคิดมาถึงจุดนี้ น้ำตาฉันไหลพราก ทิกเกอร์ยังคงกระแทกเข้ามาแรง ๆ และถี่ ถี่ ถี่ขึ้นจนครั้งสุดท้ายเขากระแทกเข้ามาหนัก ๆ กดสะโพกฉันให้นอนนาบกับฟูกตัวเขาลงมานอนทาบทับ ทุกอย่างมันเงียบกริบ ลมหายใจอ่อน ๆ เป่ารดต้นคอฉัน หัวใจเขาเต้นตึก ตึก ตึก ที่ตรงแผ่นหลังฉัน สักพักใหญ่เสียงคนข้างบนดังขึ้น “ทำไมเรื่องของเราเป็นแบบนี้ เราก็รักกันดีไม่ใช่เหรอ” “...” มันเคยดี แต่พอมีใครอีกคนสิ่งดี ๆ มันก็หายไป “เกอร์ให้ทิชาไม่พอเหรอ ทิชาถึงเป็นแบบนี้” “...” เป็นแบบไหนกัน เขาไม่ใช่เหรอที่เป็นคนเปลี่ยน เขาไม่ใช่เหรอที่มีคนอื่น “พูดไปก็เปล่าประโยชน์สินะ ในเมื่อทิชาไม่ได้รักเกอร์แล้ว” ทิกเกอร์หยัดตัวขึ้นถอดแก่นกายออกจากร่องหลืบ “ไปเถอะ ต่อไปเกอร์จะไม่ยุ่ง ไม่ตามหาทิชาอีก เราจะเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน ทิชาจะเป็นตายร้ายดียังไงเกอร์จะไม่สนใจ” ฉันขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เช็ดน้ำตาที่มันอาบแก้ม แบบนี้มันก็ดีแล้ว เราต่างมีทางของเรา “อื้ม ฉันจะจำเอาไว้ว่าเราจะไม่รู้จักกันอีก เรื่องวันนี้ฉันก็จะลืมให้หมด” ไหน ๆ เขาก็จะแต่งงานอยู่แล้ว ความจริงวันนี้เราก็ไม่ควรมาเจอกัน จากกันมาเท่าไหร่แล้ว มาเจอกันได้ไง ฟ้าขยันแกล้งฉันเหลือเกิน ที่ผ่านมาฉันเจ็บไม่พอหรือไง “ก็ดี ออกไปจากที่นี่ก่อนที่ฉันจะออกมา ฉันไม่อยากเห็นหน้าของเธออีก” ทิกเกอร์พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ฉันนั่งทำใจอยู่พักใหญ่จึงลุกมาเปิดกระเป๋าเดินทางของเขาเพื่อหยิบชุดของเขามาใส่ เสื้อผ้าฉันมันขาดหมดแล้วไง ถึงต้องพึ่งของเขา รีบ ๆ ใส่จะได้ออกไปจากที่นี่สักที ครืด ครืด ครืด... ขณะที่ฉันกำลังสวมใส่เสื้อผ้าเสียงสมาร์ตโฟนของทิกเกอร์แผดเสียงร้อง รูปที่โชว์หลาหน้าจอเป็นรูปของดาราชื่อดังคนที่กำลังจะมาเป็นภรรยาของทิกเกอร์ และพวกเขากำลังจะเป็นพ่อแม่ กำลังจะมีลูก มีครอบครัวที่น่ารัก ต่างจากฉันกับเจ้าแฝดทั้งสองที่ต้องอยู่กันแค่นั้น สายถูกตัด คราวนี้เป็นข้อความแอพพลิเคชั่นเด้งเข้ามาแทน โนติรันข้อความรัว ๆ และในเวลาเดียวกันมีข้อความของผู้จัดการส่วนตัวของทิกเกอร์เด้งเข้ามาด้วย หนึ่งข้อความนั้นส่งมาว่ากำลังจะเข้ามาหา ฉะนั้นฉันควรรีบออกไปจากที่นี่ก่อนที่ผู้จัดการส่วนตัวของทิกเกอร์จะโผล่มา “ลาก่อนนะเกอร์ ทิขอให้เกอร์โชคดี มีครอบครัวที่น่ารัก เป็นที่รักของแฟนคลับตลอดไป” ฉันบอกลาเบา ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของทิกเกอร์ เหมือนฝันดีในฝันร้ายที่ได้แนบชิดกับเขาอีกครั้ง ฉันเดินออกมาจากโรงแรมเงียบ ๆ หลบออกมาเรียกแท็กซี่กลับไปที่ห้างสรรพสินค้า คงจะมีคำถามมากมายจากมิ้นและนินจา ฉันควรบอกความจริงหรือควรหาคำพูดโกหกดี ทว่าถ้าโกหก แล้วข้ออ้างเรื่องชุดที่สวมใส่ล่ะ คงไม่พ้นต้องพูดความจริงแล้วสิ END TICHA
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD