วันต่อมา เวลา 19.55 นาที
ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
“ถ้าไม่ไหวโทรมานะ ฉันจะไปฉะพวกมันทั้งคู่” มิ้นกำลังเป็นห่วง เพื่อนทั้งสองมาส่งฉันที่ลานจอดรถของห้างสรรพสินค้า ระหว่างนี้เรารออยู่ในรถ เพื่อรอรถของทิกเกอร์มาจอดเทียบข้าง
“ก่อนจะไปฉะพวกนั้น ฉันว่าแกกับฉันไปรับมือเด็กสามคนคืนนี้ดีกว่า” นินจาพูดเบรกความนักเลงของมิ้นทันที ฉันบอกลูก ๆ ว่าวันนี้แม่มีธุระเล็กน้อย ถ้าตื่นมากลางดึกห้ามงอแง ตอนนี้พวกเขาทั้งสามอยู่กับหนึ่งในคนงานที่คุ้นเคยกับนินจา และพวกเด็ก ๆ ก็ชื่นชอบคนคนนั้นด้วย
“ฉันจะรีบคุยรีบกลับมานะ” ฉันหวังว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี หวังว่าทิกเกอร์จะไม่เข้ามาทำให้ลูกทั้งสองเศร้าเสียใจ
“อืม มีไรโทรมา” นินจาน่ะดูเป็นผู้ใหญ่ที่สุดแล้ว เขาน่ะมีหลายมุมให้ได้สัมผัส มุมของเพื่อน มุมของคนรัก และมุมมองของเจ้านายลูกน้อง แต่ละมุมแล้วแต่สถานะของคนคนนั้น
ไม่กี่นาทีต่อมามีรถมาจอดเทียบข้าง พร้อมข้อความเด้งเข
